این مسجد در روستای قدیمی ترك، در ۲۹ كیلومتری شمال شرق میانه واقع شده، از آثار بسیار مهم آذربایجان است و از شگفتیهای منحصر به فردی برخوردار می‌باشد. شیوه معماری و مصالح ساختمانی كه در آن به كار رفته‌است، باستان شناسان را به تحیر واداشته‌است و در عین حال تاریخ درخشان هنر معماری اسلامی را در قرون گذشته به تماشای علاقمندان می‌گذارد. بنای مسجد و نمای بیرونی آن، همه یكپاچه از سنگ ساخته شده‌است. كنده كاری‌های باشكوه و كتیبه‌های زیبای آن كه به خط زیبای نستعلیق تزیین شده، موضوع دیگری است كه حكایت از دقت، نبوغ و ظریف كاری معماران مسلمان آن دوران دارد. همچنین محراب و ستونهای این مسجد، به گونه‌ای زیبا و حیرت انگیز با سنگهای یكپارچه و قرمز، هر بیننده‌ای را به تحیر و تفكر وا می‌دارد. یكی از این ستونها كه تفاوت اساسی با ستونهای دیگر دارد نشان می‌دهد كه بعدها در هنگام تعمیر، بجای ستون اصلی به كار رفته‌است.این مسجد ۱۰ قسمت متمایز دارد. ساختمان اصلی آن تماماً از سنگ بنا شده و شبستانهای آن بعدها با آجر ساخته شه و در ضلع جنوب غربی این مسجد آرامگاهی وجود دارد كه منسوب به بانی یا معمار مسجد می‌باشد. در مورد بانی مسجد ترك و تاریخ بنای آن نظرهای مختلف وجود دارد. بعضی آن را به امام حسن نسبت می‌دهند. برخی دیگر زمان احداث آن را در قرن ششم می‌دانند و بعضی‌ها هم معتقدند كه این مسجد در قرن هشتم و دوران حكومت خانان مغول به دست سلطان محمد خدابنده (اولجاتیو) بنا شده‌است. بر در و دیوارهای سنگی این مسجد تاریخ‌های ۱۰۱۶ و ۱۲۸۲ قمری به چشم می‌خورد كه تنها نشان از تعمیر این مسجد در زمان شاه عباسی صفوی و ناصر الدینه شاه قاجار دارد. در كتیبه دیگری كه بر روی سنگهای میان دو پنجره قرار دارد اسامی كارفرما، بانی، كنده كار و معمار یا بنای مسجد به ترتیب: حاجی مراد تركی، عباس كربلایی، محمد صادق تبریز و عبدالوهاب مشاهده می‌شود