منطقه حفاظت شده شیدا با مساحت ۲۳۸۹۸ هكتار، در فاصله ۲۷ كیلومتری شهركرد (مركز استان چهارمحال و بختیاری) و در مجاورت شهر بن قرار دارد. این منطقه به دلیل برخورداری از پتانسیل‌های طبیعی و وجود جانورانی چون كل و بز و قوچ و میش، در سال ۱۳۷۵ خورشیدی به عنوان «منطقه شكار ممنوع» معرفی شد و سپس در سال ۱۳۸۶ خورشیدی به عنوان «منطقه حفاظت شده» به تصویب رسید.
منطقه حفاظت شده شیدا از نظر توپوگرافی یك منطقه عمدتاً كوهستانی است كه بخش كمی از آن از تپه ماهورها و مناطق دشتی تشكیل شده است. بلندترین نقطه در این منطقه كوه چوبین با ارتفاع ۳۳۱۵ متر و پست‌ترین نقطه، منطقه سورشجان با ارتفاع ۲۱۰۰ متر از سطح دریا می‌باشد.
این منطقه از نظر طبقه‌بندی اقلیمی دومارتن، نیمه مرطوب می‌باشد. میانگین بارش سالانه در این منطقه ۴۶۲ میلی‌متر اندازه گیری شده است كه بیشترین بارش در فصل زمستان و كمترین مقدار آن در تابستان به وقوع می‌پیوندد. میانگین دمای سالانه این منطقه ۹/۲ درجه سانتی‌گراد است.
در منطقه حفاظت شده شیدا تعداد ۴۰۱ گونه گیاهی شناسایی شده‌اند كه حدود ۱۲۴ گونه آن شامل گیاهان دارویی می‌شود. متأسفانه آثار تخریبی در برخی عرصه‌های منطقه مشاهده می‌شود.
در منطقه حفاظت شده شیدا ۷۱ گونه جانوری شناسایی شده است كه از این تعداد ۲۲ گونه خزنده، ۲۷ گونه پرنده و ۲۲ گونه پستاندار می‌باشند. جانوران این منطقه عبارتند از كل و بز، قوچ و میش، شغال، گرگ، تشی، خرگوش، گراز، روباه معمولی، خفاش، كبك، گنجشك معمولی، كلاغ معمولی، عقاب طلایی، سبزقبا، كلاغ سیاه، داركوب باغی، كبوتر چاهی، باقرقره، كمركلی بزرگ، دلیجه، چكاوك كاكلی، پرستو، چكاوك طوقی، زاغ نوك سرخ، آگاما، لاك‌پشت و انواع مارها.
