كیان

تسمیه
شهر كیان در فاصله تقریبی دو كیلومتری شهر كرد قرار دارد. نام اول این شهر «لار سرخ» بوده كه بعدها به «شهرك» و در چند دهه اخیر با نام «شهر كیان» یاد می‌شود. لازم به ذكر است كه «شهر كیان» بصورت تركیبی از شهر و كیان است و بصورت «كیان» نیست. مانند «شهرضا» و غیره.

زبان
اگر چه این شهر در حومه شهركرد واقع است كه مردم شهركردو اكثرحومه‌های آن به فارسی وبختیاری تكلم می‌كنند، اما بیشتر مردم شهر كیان از تركان قشقائی مهاجر بوده و به تركی نیز صحبت می‌كنند.

اقتصاد
مردم این شهر بیشتر به كارهای كشاورزی مشغولند. تعداد زیادی از تحصیل كردگان آن در شهركرد مشغول بكارند.

جمعیت
جمعیت این شهر در حدود ۱۰۰۰۰ نفر می‌باشد.

اماكن تاریخی، مذهبی و تفریحی
مسجد جامع یكی از آثار تاریخ این شهر است. از جمله جاذبه‌های مذهبی این شهر امام‌زاده «شاهزاده عزیزالله» است.
نادرشاه افشار، محب علی بیگ (مولی بیگ) یكی از سرداران خویش را به سمت حاكم چهارمحال منصوب نمود و شهرك(شهركیان)واقع درمركزیت دشت وسیع لار چهارمحال را مقر حكومت وی قرار داد. در این باره آمده است محب علی بیگ امیری بود از رؤسای طایفه قلچه‏ای از طوایف تركمان و در زمان نهضت اردوی خدیو كشورستان اعنی مرزبان كامكار مرحوم مغفور نادرشاه افشار به دارالسلطنه اصفهان به صواب‏دید امنای دولت، پایه‏ی حكومت در چهارمحال گذاشته و به واسطه طول زمان و اعتدال هوا و میل به صحبت همدمان در قریه مشهور به شهرك ساكن و مقیم گشته بود، الحق امیری بوده با ثروت و دولت و صاحب شمشیر در كمال هیبت و صولت××× ۱ ص۱۵۵ چهارمحال و بختیاری در عهد افشاریه نوشته قاسم فتاحی ×××… محب‏علی‏بیگ پس از استقرار در شهرك(شهركیان) به اداره‏ی امور چهارمحال، جمع‏آوری و رسیدگی به مالیات، رسیدگی به شكایات، ایجاد امنیت در راه‏های منطقه، انجام اقدامات عمرانی و احداث بناها و ساختمانهایی نظیر حمام و مسجد در مقر حكمرانی خود پرداخت. وی حكمرانی رعیت پرور و مردم نواز و حامی شعرا و بزرگان بود و تا اواخر حكومت نادرشاه با اقتدار تمام در این منطقه حكومت كرد. لیكن در سالهای پایانی حكومت نادر كه پادشاه افشار دچار تغییر اخلاق و اختلال مزاج شد و نسبت به سرداران و اطرافیان خویش بدگمان گردید ” محب علی بیگ” نیز به دربار احضار و به دستور نادر پس از حبس و شكنجه به قتل رسید. صاحب مخزن الدُرر در این مورد می‏نویسد: “… زمانی كه آثار سوء خلق از مزاج پادشاه مزبور ظهور یافته، عنان كفایت و مملكت و رعیت داری سر از قبضه‏ی اقتدارش تاخته، بیشتر محرمان و مقربان و حكام و ضباط را قهراً معاتب ساخت و هر یك را به اخذ مبالغ اجحافانه در چنگ فراشان غضب انداخت.” محب علی بیگ” نیز منسلك در سلك گرفتاران و در معرض اذیت سیاست‏كاران آمده از بس رنج پا و شكنجه‏ی دست در محبس سلطانی دید به رحمت ایزدی پیوست.××× ۱ چهارمحال و بختیاری در عهد افشاریه نوشته قاسم فتاحی ××× نور الله تربته. چرخ بازیگر از این بازیچه‏ها بسیار دارد. پس از مرگ محب‏علی‏بیگ فرزندش محمدبیگ )محمد آقا( و برادرش آشوربیگ در این منطقه ماندند. تا چندین سال بعد همچنان در قریه شهرك قدرت داشتند. با آغاز حكومت زندیه و قدرت گرفتن خاندان ریاحی در دهكرد )محمدرضاخان( و پس از استقرار آن‏ها در چالشتر، مركز حكومتی چهارمحال به چالشتر انتقال یافت و محمدبیگ و فرزندان ایشان محمدكریم و محمدرحیم از شهر كیان به دهكرد )شهركرد( و سپس چالشتر نقل مكان كردند. و تعلق‏خاطر خانواده محب‏علی‏بیگ به شهركیان باعث اقامت دائمی فرزندان برادر ایشان آشوربیگ در شهر كیان )شهرك( گردید.

تپه باستانی (گنبدك)سرآب شهر كیان
این تپه باستانی اخیراً و توسط گروه باستان‏شناسی میراث فرهنگی استان در شمال شرقی شهركیان (شهرترك نشین)شناسایی و كاوش وگمانه زنی آن در سال ۱۳۸۴ به سرپرستی آقای‏علی اصغر نوروزی انجام شده است. تپه گنبدك سرآب شهر كیان از قدیمی‏ترین سكونت‏گاه‏های انسانی در استان چهارمحال و بختیاری است و بیش از ۸۰۰۰ سال قدمت دارد. قدیمی‏ترین آثار این محل شامل آثار منازل مسكونی و آثار سفالی و ابزارهای سنگی و استخوانی به دوره نوسنگی تعلق دارند. تپه سراب قدیمی‏ترین آثار استقراری دشت شهركرد را در خود جای داده و مقدم بر استقرارهای گورگای تپه است. می‏توان گفت كه آثار باستانی و سكونت در گورگای تپه تداوم سكونت‏های انسانی در تپه سراب شهر كیان است. یعنی بعد از متروكه شدن تپه سراب در حدود هزاره ۵ق.م. سكونت بشر در محل گورگای تپه آغاز و تداوم یافته است.