باغ سنگی در ۴۰ كیلومتری سیرجان به سمت بافت در استان كرمان واقع است
خالق این اثر كه بیشتر جنبه هنری دارد، پیرمردی كر و لال بوده كه دیگر در قید حیات نیست.
باغ سنگی در نزدیكی دهستان بلورد واقع در روستای میاندوآب و در فاصله ۴۰ كیلومتری جنوب شرقی سیرجان قرار دارد و به دست فردی كر ولال به نام درویش خان گنگ اسفندیارپور كه به كشاورزی اشتغال داشته، ساخته شده است.
وی كه یكی از زمین‌داران سیرجان بود؛ چند سال بعد از انجام اصلاحات ارضی، در سال ۱۳۴۰ كه بسیاری از زمین‌هایش را از دست داد، به نشانه اعتراض درخت‌های باغش را كه همه آنها خشك شده بود با آویزان كردن سنگ زینت بخشید.
باغ سنگی یكی از جاذبه‌های دیدنی استان كرمان و شهر سیرجان است كه مردم زیادی از آن دیدن می‌كنند.
درویش خان اسفندیارپور؛ كشاورزدر آن دوران نه تنها مكنت حاصل از كشاورزی مكانیزه و خودكفایی برایش به ارمغان نیامد، بلكه به سبب ضربه‌هایی كه از برخوردهای دولتی بر روح و روانش وارد شده بود به كوه و صحرا زد و مجنونی پیشه كرد.
درویش خان در سال ۱۳۵۵ در فیلم «باغ سنگی» ساخته پرویز كیمیاوی بازی كرد كه در جشنواره‌های داخلی و خارجی بسیاری به نمایش درآمد.
در این فیلم درویش خان، مردی ناشنوا و خانواده‌اش از طریق شبانی در صحرا زندگی می‌كنند.
روزی درویش خان در صحرا می‌آرامد و خواب‌نما می‌شود. پس از بیدار شدن تخته سنگ عجیبی را زیر سر خود می بیند و آن را به خانه می‌برد و به درختی می‌آویزد.
وی روزهای بعد، قطعه سنگ‌های دیگری می‌یابد. با سیم‌های تلگراف، سنگ‌ها را به درخت‌های اطراف چادرش آویزان می‌كند. به زودی باغی از سنگ در اطراف چادر برپا می‌شود.
مردم از روستاهای دور و نزدیك برای تماشا و تبرك و بستن دخیل به باغ سنگی می‌آیند.
همسر درویش خان از مردم در ازای آمدن به باغ سنگی پول و هدیه مطالبه می‌كند و با طمع ورزی‌هایش زندگی درویش خان را برمی‌آشوبد.
درویش خان پس از ۹۰ سال زندگی در ۱۹ فروردین سال ۱۳۸۶ درگذشت و پیكرش در محل باغ سنگی بلورد سیرجان به خاك سپرده شد.
