بقعه امام زاده عبدالله بخش چترود در مجاورت روستاهای ده زیر و دهنوا حدفاصل بی بی حیات و چشمه گز واقع شده است.
تشیع ایرانیان و عشق و علاقه آنان به اهل بیت عصمت و طهارت سابقه دیرینه دارد؛ اما گسترش آن مرهون حضور امام رضا در خراسان و آمدن سادات و علویون به ویژه برادران آن حضرت یعنی اولاد امام كاظم(ع) به ایران با هدف زیارت آن بزرگوار بوده است؛ از جمله نوشته اند حدود چهارصد نفر از سادات با حضرت فاطمه معصومه(ع) و ششصد نفر دیگر همراه احمد بن موسی معروف به شاع چراغ وارد ایران شدند.
امام هفتم حضرت موسی بن جعفر(ع) ملقب به كاظم، فرزندان زیادی داشته اند. یكی از فرزندان بلافصل آن حضرت عبدالله عوكلانی بن موسی الكاظم می باشد كه نسل وی به عوكلانیون معروف اند.
ابوجعفر عبدالله عوكلانی بن موسی الكاظم، سیدی جلیل القدر بوده و نسل وی از پنچ فزرند منتشر گشته است كه عبارتند از: مسی نصیبی، احمد، محمد، حسن و حسین، مسی نصیبی هشت فرزند داشته كه یكی محمد نصیبی بوده و در سیرجان زندگی می كرده است.
محمد نصیبی نسلش از سه فرزند به نام های جعفر ملاح، الوالقاسم حسین و موسی بوده است.
اعقاب جعفر ملاح عبارتند از: ابوالحسن محمد، عبدالله و علی. از این كه یكی از نوادگان امام كاظم به نام محمد نصیبی در سیرجان بوده و ایشان نواده ای داشته به نام عبدالله و با توجه به نزدیكی سیرجان به منطقه ای كه بقعه امام زاده عبدالله واقع شده، می توان حدس زد كه این امام زاده عبدالله همان عبدالله نواده محمد نصیبی است كه از سیرجان به سامان هجرت نموده و ملجا و پناهگاه دوستان اهل بیت عصمت و طهارت گردیده و در همین منطقه رحلت كرده یا به شهادت رسیده و ارادتمندان خاندان پیامبر برای ایشان بقعه و زیارتگاه بنا نمودند.
جالب توجه این كه كتاب های مقاتل الطالبیین مربوط به قرن چهار و منتقله الطالبییه مربوط به قرن پنچ هجری به حضور عموزادگان ایشان هم در سیرجان تصریح دارند كه این مطلب گویای رفت و آمد این خاندان به منطقه می باشد. بنابراین می توان گفت نسبت امام زاده عبدالله بدین گونه می باشد.
امام كاظم(ع)
|
عبدالله
|
موسی
|
محمد نصیبی
|
جعفر ملاح
|
عبدالله
كه این امام زاده عبدالله به چهار واسطه به امام كاظم(ع) می رسد.
منبع : وب سایت اطلاع رسانی چترود
