كارت بافی هنری است كه از زمان های بسیار قدیم در میان اكثر ملتهایی كه پیشینه فرهنگی داشته اند. رواج داشته و برای تزئین لباس دور یقه دامن، كمربند، نوار كلاه، بند زین، اسب و….. استفاده می شده است. قدیمی ترین نوار بافته شده ای كه در حال حاضر موجود می باشد. متعلق به زمان دومین سلسله فرامنه در مصر است كه با كتان و دیگر الیاف گیاهی بافته شده است. باستان شناسان معتقدند با توجه به این كه نقاشی های مربوط به دوره باستان،در تزئین لباسهای افراد به صورت نوارهایی با طرحهای هندسی وجود دارد،مسلم می سازد كه نوار بافی در سه هزار سال قبل از میلاد در مصر موسوم بوده است.هنر كارت بافی در حال حاضر در منطقه كلات نادر خراسان رضوی به صورت بسیار محدود و به صورت انحصاری فعال می باشد. در هنر كارت بافی۶ جزء موثر می باشند كه عبارتند از: تارها،نخ پود،قسمتهای بافته شده به وسیله كارت، كارتها،دهانه و ماسوره . در گذشته جنس كارت از پوست حیوانات و یا چوب انتخاب می شده است اما هم اكنون می توان از انواع تلق های نازك و یا حتی كاغذهای گلاسه استفاده نمود.نحوه كارت به این شكل است كه در كارتها در ۴ گوشه سوراخ هایی ایجاد كرده و نخ ها را به شیوه خاصی در ان رد می كنند و چله كشی كار انجام می شودو سپس به وسیله ماسوره كه وسیله ای كه پود را دور آن می پیچند تا راحتتر بتوان پود را ازمیان فضای ایجاد شده بین تارها ایجاد شده،رد می كنند. در هنر كارت بافی كارتها علاوه بر باز كردن فضایی به منظور گذراندن پود ها از بین تارها عمل تابیدن۴نخ تارحول محورخودرا نیز انجام می دهند.در هنر كارت بافی نخ های تار دارای اهمیت بیشتری نسبت به پودها هستند،زیرا تارها مشخص كننده طرح و نقش هستند و باید الوان انتخاب گردند در حالیكه نخ پود فقط در طرفین لبه ها دیده می شوند لذا رنگی بودن آن ضرورتی ندارد.