بنای مسجد چهل ستون (امام حسین(ع)) نیز در شمال بافت تاریخی دهدشت و احتمالا در محل یكی از دروازه‌های اصلی ورودی شهر ساخته شده است. در كنار مسجد مجموعه‌ای شامل حمام، كاروانسرا و ۲ امامزاده واقع شده است. ورودی به مسجد در ضلع شمال غرب بنا بوده كه اكنون با دیواری جدید الاحداث مسدود شده است. بنا شامل شبستان و حیاط بزرگی بوده كه شبستان آن روی سه ردیف هشت‌تایی ستون برپا بوده كه اكنون روی این ستون‌ها، كار احداث مسجدی جدید آغاز شد كه هنوز تكمیل نشده است.
مسجد جامع دهدشت:
مسجد جامع دهدشت در شرق بافت تاریخی دهدشت و به فاصله اندكی از امامزاده معصوم(ع) واقع شده است. بنا از آثار شهر دوره اسلامی و صفوی دهدشت است كه در دو طبقه و به ابعاد ۵۵/۲۷×۵۰/۳۳ متر ساخته شده است. بنا شامل شبستان، حیاط مركزی، وضوخانه و اتاق‌های كوچكی در مجاورت ورودی ضلع شرقی برای احتمالا آبدارخانه‌ها و مراسم‌ها است. بنا دارای دو ورودی، یكی ورودی عمومی در ضلع شرقی برای عموم نمازگزاران و دیگری ورودی كوچكی در ضلع جنوب غربی كه به شبستان باز می‌شده و احتمالاً برای عبور و مرور امام جماعت مسجد تعبیه شده، است. هر دو ورودی با سنگ‌های بزرگ لاشه‌ای به صورت پلكانی ساخته شده‌اند. شبستان دارای ۱۴ ردیف ستون بزرگ پافیلی بوده كه وزن طبقه دوم را نیز تحمل می‌كرده است. دو ورودی پلكانی در دو سمت جنوبی و شمالی مسجد- ابتدای شبستان- ارتباط شبستان با طبقه اول مسجد كه احتمالاً به زنان اختصاص داشت را برقرار می‌كرد. محراب با سنگ و گچ كار شده و فعلا دارای تزیینات خاصی نیست كه ممكن است تخریب شده باشد. در دو ضلع شمالی و جنوبی حیاط آثار ته ستون‌هایی دیده می‌شود كه احتمالاً دالانی دور این دو ضلع كشیده شده بود. بنا در سال ۱۳۷۷ به طور كامل خاكبرداری شده و در سال‌های ۸۰-۷۹ نیز كارهای تعمیراتی آن به شكل اضطراری صورت گرفت. مسجد مورك نیز در ضلع جنوب غرب بافت تاریخی دهدشت و به فاصله ۱۵۰ متری جنوب كاروانسرا واقع شده است. مسجد از جمله آثار دوره اسلامی و صفوی دهدشت است. بنا شامل حیاط، شبستان و بخش وضوخانه است.
