این غار در تپه زیویه و حدود یكصد متر پائین تر از قلعه زیویه قرار گرفته است. دهانه غار زیویه بطور كامل در استتار درختان بوده و تنها از فاصله بسیار نزدیك قابل تشخیص می باشد. این غار نیز مانند قلعه زیویه تحت نظارت و كنترل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری است. تپه زیویه به ارتفاع تقریبی ۳۰۰ متر و بطور منفرد در دشتی وسیع واقع شده است. مناظر اطراف این تپه در نوع خود كم نظیر و بسیار زیباست.
دهانه غار با شیبی ملایم به سمت پائین ادامه داشته و پس از حدود ۱۵ متر به تنها تالار این غار می رسد. از این نقطه به بعد غار به سه شاخه مشخص و مجزا تقسیم می گردد: چپ – راست و مستقیم. ما ابتدا شاخه مستقیم را ادامه می دهیم كه بعد از چند متری به یك تاقچه بزرگ به ارتفاع حدود ۵/۱ متر می رسیم. سقف در این قسمت كوتاه بوده و مسیر بصورت خرچنگ رو طی می شود. ادامه این تاقچه به یك اتاقك در سطحی پائین تر (۲ متر) میرسد كه این اتاقك نیز بعد از پیوستن به یك دالان بن بستی را بوجود می آورد كه انتهای این شعبه از غار می باشد.
باز می گردیم و در پی جستجویی دیگر وارد شاخه سمت راست غار می شویم. این قسمت نیز دارای دالانی است كه در نهایت بعد از طی حدود ۴۰ متر بن بست می شود. در جستجوی شاخه سمت چپ غار دریافتیم كه این قسمت به دالان و سپس دهلیزی طولانی می رسد. این دهلیز به صورت سینه خیز طی شد كه پس از حدود ۲۰ متر مسیر قابل عبور نبود و مسیر بن بست گردید. در میان ۳ شاخه مذكور قسمت سمت چپ از طول (حدود ۶۰ متر ) و دشواری بیشتری برخوردار بود.
كل زمان لازم جهت پیمایش این غار حدود ۴۵ دقیقه بود. تیم ما در ساعت ۵۰/۱۲ وارد این غار شده و در ساعت ۳۵ /۱۳ از آن خارج گردید. تشكیلات آهكی تنها در شاخه سمت چپ این غار به چشم می خورد كه شامل یك آبشار سنگ زیبا و چند استالاگمیت و استالاكتیت و نیز چند ستون آهكی دیدنی است.
منبع : غارهای ایران www.irancaves.com
