این پل كه در دوره صفوی كه بر روی آجی چای (تلخه رود) واقع شده است. یكی از پل‌های مهم و تاریخی شهر تبریز و تنها گذرگاه ایران به غرب و بخشی از مسیر جاده ابریشم بوده است. این پل دارای ۱۶ دهنه به شكل هلالی و جناغی و طول ۱۰۰ متر و عرض ۵ متر است و اولین بار در سفرنامه متعلق به ونیزی‌ها در دوره شاه اسماعیل صفوی از آن یاد شده است. پل آجی چای در دوره عباس میرزا، توسط حاج سیدحسین تاجر تبریزی تعمیر شده است و واقعه تاریخی مقاومت پنج تن از سربازان گمنام تبریزی در مقابل ارتش روس در این محل اتفاق افتاده است. موقعیت این بنا در ورودی جاده تبریز- مرند می باشد.
تنها گذرگاه قدیمی ایران و بخشی از دنیای مشرق زمین به دنیای غرب در شما ل غرب تبریز بر روی تلخه رود واقع شده است . این پل با 16 دهنه به طول 100 متر و عرض 5 متر همواره بر اثر طغیان های تلخه رود و عوامل انسانی تخریب و بازسازی شده است. نام این پل را اولین بار در متون صفویه زمان شاه اسماعیل اول د رسفرنامه ونیزیان می بینیم .اینك درپشت این پل سرریزی احداث شده است كه منظره دل انگیزی به وجود آورده است . با عبور از كناراین پل قدیمی پایگاه دوم شكاری تبریز را درپیش رو داریم و در جنب آن فرودگاه تبریز قرار گرفته است
از دیگر پل ها ی كهن وسط شهر كه بر روی مهرآنرود برپا شده اند ، پل سنگی ، پل قاری ، پل صاحب الامر ، پل منجم و...را می توان نام برد كه بین این ها پل قاری كه به پا چراغ نیز مشهور است با سر ستون های كله قوچی خودوچراغهای قدیمی اش زیبایی خاطره انگیزی به همراه دارد. از لحاظ بنا نیز پل های یادشده با سه یا چهار دهنه طاقی و شیوه كهنی را دارند.
