تپه فرهاد گرد مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان – دوران‌های تاریخی پس از اسلام است .
این اثر در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۰۴ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حریم تپه از شمال،شرق و غرب با باغها و خانه‌های ساكنان،محدود و تسطیح شده است.این قسمت از تپه به دلیل تسطیح شدن و همچنین قرارگیری زیر خانه‌ها غیر قابل بررسی است.
در فاصله تقریبا ۲ كیلومتری جنوب غرب تپه رودخانه‌ای با جهت شرقی غربی جریان دارد و در فاصله حدود یك كیلومتری جنوب شرق آن قبرستان معاصر واقع‌شده؛فاصله بین تپه تا رود و قبرستان تسطیح و كشت می شود .
فرهادگرد بر روی تپه‌ای طبیعی شكل گرفته این مهم از مقطع قطع‌شده با باغها و خانه‌ها كاملا مشهود است.با احتساب اینتپه طبیعی،ارتفاع فرهادگرد از سطح زمینهای اطراف ۱۱-۹ متر است و وسعت آن با محوطه اطراف كه پراكندگی آثار در آن مشهود است حدود ۸ هكتار می‌باشد(به دلیل قرارگیری قسمتهای شمالی تپه زیرخانه‌ها اندازه‌گیری دقیق ممكن نیست).تپهفرهادگرد به صورت مخروط نامنظمی است كه سطح بالایی مسطح است.بر روی بلندترین قسمت تپه خشتهای پراكنده و شكسته مشاهده می‌شود.همچنین در قسمت شمالی تپه دیوارهای خشتی به طور پراكنده مشهودند كه با توجه به تسطیح سطح زیرین و قطع حریم تپه دستری به دیوار و اندازه‌گیری آن تقریبا غیر ممكن است.
عموم سفالهای پراكنده روی سطح تپه سفالهای استامپی و دارای نقش كنده سلجوقی و سفالهای لعابدار قرون اولیه تا متاخر دوره اسلامی است.در پای تپه و در قسمتهای تسطیح‌شده شمالی و شرقی چند قطعه سفال متعلق به دوره آهن۳شناسایی شد .در بین سفالهای گردآوری شده قطعاتی به چشم می‌خورد كه به نظر می‌رسد قطعات فاقد لعاب و با توجه به تكنیك ساخت قابل مقایسه با سفالهای دوره تاریخی اند.
به سوی جنوب تا حدود یك كیلومتری و تا قبرستان معاصر سفالهای پراكنده مشاهده می‌شود این پراكندگی تا حدی است كه با احتساب شیب تپه به نظر می‌رسد روزی دامنه آثار تپ فرهادگرد تا قبرستان امتداد داشته است.سفال كتیبه‌دار مورد بحث در حد فاصل تپه و قبرستان و در میان مزارع توسط ع.گاراژیان شناسایی شد.
وجود سفالی كتیبه‌دار در فرهادگرد خود جای بحث دارد.چرا كه حتی امروزه نیز وجود سواد در منطقه برای افراد موهبت بزرگی محسوب می‌شود و شهر فرهادگرد با توجه به دارا بودن دبیرستان یك استثنا در میان مناطق همجوار به شمار می‌رود.
اگرچه نمی‌توان با تنها بررسی سطحی كاربرد محوطه و فرایند شكل‌گیری آن را دریافت اما با توجه به شناسایی سفال كتیبه‌دار ساسانی،سفالهای كتیبه‌دار اوایل دوره اسلامی و سفالهای مرغوب و لعابدار قرون میانه و متاخر اسلامی می‌توان این فرض را مطرح كرد كه تپه فرهادگرد استقراری مركزی و با ساختاری پیچیده بوده است.
