داورزن را می توان به عنوان اولین شهرستان خراسان رضوی ومرز بین دو استان سمنان وخراسان نام برد كه این شهرستان میقات و پیشانی و مبدا ورود زائرین امام هشتم (ع) از محور غرب كشور می باشد ومفتخر است به شخصیت والایی همچون معلم شهید دكتر علی شریعتی كه زادگاهش و محل پرورش او وخاندان گرانقدرش دهستان مزینان واقع در ۶ كیلومتری این شهر می باشد.
استاد شهید دكتر علی اكبر همتی مقدم و مهندس شهید محمد حسین داورزنی از فرزندان این دیار و نیز مرحوم دكتر رمضانعلی رادمنش و مرحوم دكتر معزی ودكتر محمدرضا داورنیا ودكتركیا…. از مفاخر این دیار می باشند .
دیگر افتخارات این سرزمین قیام سربداران است در دهستان باشتین
در وجه تسمیه این بخش،به نام داورزن اقوال گوناگونی وجود دارد:
الف: از آنجا كه در قدیم مردم جهت استفاده از سیلابهای فصلی ،استخر می ساختند،وخانه های خویش را دور آن بنا می كردند ،برای استفاده از آب مجبور به دور زدن استخر بوده اند كه كم كم نام این منطقه دورزن شده ،و یه دلیل كثرت استعمال به داورزن تغییر یافته است.
ب: واما بعد:حاكم نیشابور ،برای جمع آوری مالیات ،مستوفیان را به این منطقه می فرستد ،در آن میان زنی به علت عدم توانایی پرداخت وجوه مربوط به حاكم شكایت می بردوتقاضای تخفیف می نماید . حاكم با استدلال متقن و جالب او قانع می شود وخطاب به وی می گوید:توخود داوری عاقل وعادل می باشی ونیازی به اعزام داور به منطقه جهت ارزیابی نیست. كم كم در زبان عمال حكومتی وسپس در بین مردم عامه ،این منطقه به داورزن شهرت می یابد.
شعری است منصوب به شیخ حسن داورزنی از مشاهیر داورزن كه شخصی در مورد داورزن از او سئوال میكند :
داورزنی ای بزرگ استاد سخن
بنمای زلطف ، حل این مشكل من
با آنكه به هر جای بود داور مرد
از چیست شده شهر شما داور زن
و شیخ پاسخ میدهد:
از بس كه جنایت شده از داور مرد
زین رو شده اسم شهر ما داور زن
تاریخ این دیار به دوران پیش از اسلام میرسد،وجود آثار باستانی فراوانی در سطح منطقه ،دلیلی بر این ادعا است. از آن جمله:آتشكده آذربرزین مهر كه بر اساس متون اوستایی یكی از سه آتشكده مورد احترام جامعه ساسانی و جهت ستایش طبقه كشاورزان ایران زمین بوده است.امروز این آتشكده برفرازتپه ای سنگی در روستای مهربه تماشای مردمان نشسته است.
در كنار آن می توان از پشته سفال داورزن ، رباط مزینان،دخمه چهل دختر كمیز،خرابه های فاریاب و كلروون در چشام ،مسجد جامع چشام ،آسیاب بادی مقیسه، خرابه های بادقوس، امام زاده سید قریش شملق ،امام زاده علی اكبر بروغن و سلطان سید علی اكبر علی آباد و ….یاد نمود.
روزگاری این سرزمین مورد توجه تمامی ایرانیان و مسلمانان بود،آن زمان كه شیر مردانی فریاد می زدند<<سر به دار می دهیم اما تن به ذلت نمی دهیم.>> نهضتی كه فصلی درخشان در تاریخ اسلام برجای گذاشت و خود سرآغازی می شد برای قیامها وجنبش های دیگر.سربداران،مردمانی كه با الهام از تعالیم دینی و مذهبی علیه ظلم وستم قیام كردند.
مردم این منطقه اغلب به شغل كشاورزی و دامپروری رزق روزی میكنند. كشت فلفل وهندوانه از رونق و شهرت خوبی برخوردار است به گونه ای كه مردم یكی از روستاهای داورزن به نام روستای بیزه به تجارت فلفل در كشور مشهور می باشند.
هركس از انار شیرین وسرخ روستای نهاردان این بخش یك بار تناول نماید دیگر به دنبال انار های شهرهای مشهور نمی رود.
دامنه كوههای سرسبز و ییلاقی آبرود داورزن از آب وهوایی خاص برخودار است .كه سالیانه افراد زیادی را جذب می كند.
در حاشیه كویر ساربانان و شتران زیادی دل به خار ستان آن سپرده اند .