این منطقه حفاظت شده با وسعت ۲۸۰۰۰ هكتار در ۸ كیلومتری جنوب شرقی تربت حیدریه قرار دارد. سیمای طبیعی بزمای، كوهستانی و تپه ماهوری بوده و بیشترین گونه‌های گیاهی آن شامل چوبك، كلاه میرحسن، میخك كوهی، شكرتیغال، فرفیون، ریواس، گون و … است و از جمله حیات وحش آن می‌توان به كل، بز، قوچ و انواع پرندگان اشاره كرد. در مرداد ماه سال ۱۳۹۱ در این منطقه گونه نادر لك‌لك سیاه مشاهده شد. لك‌لك سیاه با نام انگلیسی Black Stork از پرندگان زمستان‌گذر و تابستان‌گذر كمیاب از راسته لك‌لك‌سانان و خانواده لك‌لك‌ها است. لك‌لك‌های سیاه نر و ماده همشكل بوده و عمدتاً از ماهی و گاهی از حشرات، ملخ‌ها، سمندرها و نیز از جوندگان و پستانداران كوچك، مارها و مارمولك‌ها تغذیه می‌كنند. این پرنده در نواحی آب‌های شور و شیرین، رودخانه‌های كم‌عمق با ساحل شنی، كانال‌ها، جزایر، اراضی سیلاب‌گیر و نواحی پردرخت كنار دریاچه‌ها به سر برده و معمولاً روی درختان آشیانه می‌سازد. این پرنده در ایران به تعداد كم و مهاجر و در مناطق جنوبی كرمان و فارس و نیز در مناطق شمال‌غرب، به صورت گروه‌های كوچك مهاجر دیده می‌شود.