بند قیصر یا پل شادروان شوشتر با قدمت دوره ساسانی در كنار پل جدید شهرستان شوشتر در استان خوزستان قرار دارد.
در دانشنامه جهان اسلام، درباره بند قیصر آمده است:
پل‌بند والرین یا بند قیصر در شوشتر را سربازان و مهندسان رومی كه در ۲۶۰ میلادی همراه امپراتور روم والریانوس به اسارت شاپور اول درآمده بودند، بنا كردند.
همچنین در دایرةالمعارف مصاحب، آمده است:
بند قیصر، بندی كه در قرن ۳ میلادی به امر شاپور اوّل ساسانی در شوشتر رود كارون ساخته شده است. گویند رومیانی كه در جنگ با ایران اسیر شده بودند در ساختن این بند به كار گرفته شدند و به همین مناسبت بند قیصر خوانده شده است.
در فرهنگ معین نیز آمده است:
… سدی است كه در زمان شاپور اول ساسانی و به امر او پس از اسارت قیصر روم توسط برانوش، مهندس رومی در نزدیك شوشتر ساخته شد. این سد ۱۵۰۰ قدم طول داشت و هنوز هم برای برگرداندن آب كارون به مزارع به كار می‌رود. بند قیصر، سدی است كه به امر شاپور اول ساسانی به دست رومیان و توسط مهندس رومی به نام برانوش (بزانوش، اورانوش) در شوشتر (كنار پل شوشتر) ساخته شد. ترتیب ساختن این سد چنین بود كه همۀ آب رودخانه را به شعبه‌ای كه از آن خارج كرده بودند برگردانیده‌اند و معروف به آب گرگر است كه هنوز موجود می‌باشد. كف رودخانه را با سنگ‌های بسیار محكم فرش كرده‌اند. خود سد از سنگ‌های بزرگ سماقی كه همۀ آنها را به‌هم پیوند داده‌اند تركیب یافته است كه با چشمه‌ها و دریچه‌های مربوط برای اجرای آبیاری اراضی مجاور بسیار مناسب است. پل شوشتر روی این سد قرار دارد.
برخی بر این باورند كه پل شادروان شوشتر قدیمی‌ترین پل جهان می‌باشد كه دارای ۴۴ دهنه بوده است و برخی نیز گفته‌اند ۴۸ دهنه داشته است.
پل شادروان زمانی یكی از بناهای مشهور ایران بود ولی امروزه خرابه ای از آن باقی مانده است. روایات مربوط به این پل معمولا تكراری و نقل از منبع پیشین است. آنها ساخت پل را به زمان شاپور اول ساسانی می‌دانند كه والریان رومی را پس از اسارت وادار به ساخت این پل و سد شادروان نمود ولی استناد همه آنها به روایات محلی می‌باشد.
كلمان هوار در كتاب ایران و تمدن ایرانی آورده است: پل شوشتر از روی شادروانی می‌گذشت و بنا به روایات مهندسان رومی آن را ساخته بودند.
فردوسی نیز در ضمن سرودن شعری مربوط به این پل نام سازنده آن را برانوش آورده و پس از ساختن آن به روم برگشته است.
البته در قرن هشتم كه ابن بطوطه به شوشتر رفته این پل قابل استفاده نبوده، چرا كه وی می‌گوید : عمق رودخانه زیاد است و محاذی دروازه دسبول، مانند بغداد و حله جسری از كشتی‌های كوچك درست كرده‌اند.
مولف تذكره شوشتر تجدید بنای آن را به وسیله فتحعلی‌خان از حاكمان اواخر صفویه می‌داند.
این پل بارها مرمت شده است تا اینكه در سال ۱۳۰۳ قمری سیلاب برای چندمین بار آن را شكست و دیگر تعمیری در آن انجام نشد و دائما در حال ویرانی بیشتر شد.
پل معروف به بند قیصر در سال ۱۳۱۰ با شماره ۷۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
