قیطان رشته ای است كه از ابریشم می بافند. به دوخت واتصال نوعی نخ ضخیم به نام قیطان بر روی پارچه كه معمولا نیز طرحی را می نمایاند قیطان دوزی می گویند. برای تنوع آن از قیطانهای الوان استفاده می شود كه این كار در مناطق خاصی بیشتر رواج دارند ولی در لعضی از مناطق رنگ قیطان و پارچه یكنواخت می باشند. قیطان دارای انواع گوناگونی نظیر: نازك ، ضخیم ، ساده ، تابیده ، شكافدار ، روكشدار ، قلابدار یا تزئینی و . . . می باشد. قیطاندوزی هم اكنون در بیشتر نواحی استانهای خراسان ، مازندران ، سیستان و بلوچستان ، تهران و آذربایجان شرقی رواج دارد.
قیطان دوزی در روزگار گذشته كاملاً رونق داشته و به ویژه در تهیه جهیزیه عروس از آن استفاده كاملی می‌شده است و زنان هنرمند و دختران دم بخت با ابریشم‌های رنگارنگ در تزیینحاشیه‌های بقچه، تاقچه‌پوش، جای نماز، سوزنی، وری‌پوش و مانند آنها بهره می‌گرفتند. و یراق‌های پهن و باریك نیز كه از رشته‌های (گلابتون) تهیه می‌گردید و به عنوان حاشیه یا مغزی در جلو شلوارزنانه، یل، كمرچین، سلیته و هدبند انها به كار می‌رفت و نیز دور تا دور لباس‌های مردانه و زنانه به گونه جالبی قیطاندوزی می‌شد و به ویژه دور یقه، آستین، كمر و جلوی سینه سردارها، قباها،لباده‌های جوانان كه با این گونه قیطان‌ها و نوارها تزیین می‌‌یافت شكل زیبا و جالبی پیدا می‌كرد و امروه این هنر بر روی لباس كاربرد كمتری دارد.
