ن بنای مذهبی وتاریخی در قسمت شرقی شهر بروجرد واقع شده است به استناد كتیبه های موجود امام زاده جعفر (ع) فرزند امام موسی كاظم (ع) است اما برخی از منابع و متون تاریخی با پنج (۵) واسطه نسبت این امام زاده را به امام سجاد(ع) مرتبط می سازند ساختمان گنبد هرمی شكل این آرامگاه نمونه ای بسیار زیبا از هنر و معماری عهد سلجوقی می باشد. داخل حرم هشت ضلعی است ودروسط آن معجری از چوب و ورشوساخته شده است این معجر روی قبری كه شش پله پایینتر از حرم است قرار دارد .طبقات بقعه غیر از مخروط انتهایی ۱۸ طبقه است. تاریخ وفات امام زاده جعفر ۵۲۵ هـ .ق است اندازه كلی زیر بنای مقبره ۲۲*۲۰ و ارتفاع آن ۲۰ متر است سقف آن روپوش و نمای بیرونی آن هرمی شكل با مصالح آجر و كاشی و داخل بنا آینئه كاری است برروی درب كنده كاری شده آن آیاتی از قرآن كنده كاری شده است . این مقبره در سال ۱۲۰۸ به فرمان تقی خان حاكم آن زمان بروجرد تعمیر و مرمت شده است .در محوطه این امامزاده پنجاه اصله درخت موجود است كه دو اصله آن چنار و یكی از آنها ۳۸۰ سال قدمت دارد . بنای مذكور مربوط به دوره سلجوقی (۷۱۷هق) وبه شماره ۱۸۵۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آدرس: بروجرد – انتهای خیابان جعفری
