برای رهایی از تابستان داغ كجا برویم؟
یكی از نكاتی كه هنگام سفر در تابستان باید به آن توجه كنید دمای هوا در شهرهای ایران است. هرچه به مناطق جنوبی كشور نزدیكتر میشوید دمای هوا در فصل تابستان افزایش مییابد. در بعضی مناطق حتی دمای هوا تا نزدیك به ۵۰ درجه سانتیگراد میرسد.
در مقابل ممكن است در بعضی از شهرها دمای هوا تنها ۲۰ درجه سانتیگراد افزایش یابد و قطعا برای رهایی از تابستان داغ این شهرها میتوانند مقاصد محبوب و جذابی باشند. در ادامه این مطلب به معرفی چند شهر خنك و زیبا برای سفرهای تابستان خواهیم پرداخت.
آلاشت
آلاشت یكی از شهرهای بسیار خنك در استان مازندران است كه با طبیعت زیبا و منحصربهفرد خود علاوه بر اینكه آبوهوای خنك و مطلوبی دارد، با چشماندازهای بینظیر خود سفری دلپذیر برای گردشگران فراهم میكند. در ۳۵ كیلومتری جنوب غربی این شهر خنك در روستایی به نام چرات واقع شده كه در نزدیكی آن یكی از زیباترین آبشارهای استان مازندران به نام نارم جا خوش كرده است. سفر به این آبشار زیبا كه فاصله بسیار اندكی نیز از سوادكوه دارد، میتواند سفری لذتبخش برای رهایی از تابستان داغ باشد.
آلاشت به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، كمتر مورد توجه فاتحین ایران بودهاست. خانهای كه رضاشاه در آن به دنیا آمد، در حال حاضر موزه مردمشناسی است. این بنا با قدمت ۲۰۰ ساله در دهه ۸۰ از كتابخانه به موزه مردمشناسی تغییر كاربری شد و عموم مردم برای بازدید از آن اقدام مینمایند. علاوه بر موزهٔ مردمشناسی، مسجد امام حسین توسط حسین لرزاده معمار نام آشنا دوره پهلوی دوم نیز نزد مردم از اهمیت خاصی برخوردار است این مسجد در سال ۱۳۵۲ بهدستور محمدرضا شاه پهلوی شاه وقت ایران ساخته شد.[۲۱] مسجد امام حسین با معماری منحصربهفرد، طاقنماهای جناغی، پلان درونگرا و كشیدگی باسیلیكایی و گنبد ۱۲ وجهی رك یكی از زیباترین مساجد شمال ایران بوده كه با مصالح مختص به اقلیم سرد و كوهستانی (عمدتاً سنگ) چشم هر بینندهای را به خود جذب مینماید.
جز این دو ساختمان، ساختمان خاص دیگری در جنوب شرقی آلاشت و در جوار روستای گلیان به نام دختر پاك وجود دارد، این ساختمان مقبره یك دختر معصوم بوده كه از زمانهای قدیم معتقد بودهاند تنها زنان میتوانند از این آرامگاه بازدید نمایند و مردان حق ندارند وارد این مزار شوند، طبق مستندات و مطالعات انجام شده این مقبره از قبل معبد آناهیتا (الهه آب) بودهاست و سه مشخصه معابد آناهیتا (بالای تپه بودن، نزدیك رودخانه بودن و پلان مربع مستطیل) را داراست.
یكی از بزرگترین سرمایههای معنوی آلاشت بانوان هنرمندش هستند، از زمانهای قدیمی زنان دوش به دوش مردان علاوه بر كار خانه با هنر دستان خود نیز به اقتصاد خانواده كمك میكردهاند، بزرگترین هنر صنایع دستی در این منطقه یقیناً جاجیم بافی است كه دارای شهرت جهانی و در گذشته تولیدات مردم منطقه اعم از خصوصی یا كارگاه صنایع دستی كه وابسته به سازمان صنایع دستی بوده علاوه بر استانهای مختلف كشور به كشورهای دیگر نیز صادر میشد.
جاجیم این منطقه در خرداد ماه سال ۱۳۹۷ به نام آلاشت ثبت ملی شد و نشان جغرافیایی ملی دریافت كرد.
مردم آلاشت از قومیت طبری هستند.[۲۲] طایفه سوادكوهی یكی از طوایف بزرگ قوم طبری میباشد. طایفه سوادكوهی آلاشت به تیرههای پهلوان، رحمانی، جمشیدی، جورسری، رستم پور، رشیدی، گیلك، شهابیان، یوسفپور، قلیپور، ناصحی، ملا، امینی، عرب، احمدی، احمدیان، دله و باقری تقسیم میشوند.[