تالاب بند علیخان در ۳۵ كیلومتری جنوب شهرستان ورامین قرار دارد. متوسط بارندگی در این منطقه ۱۰۰ میلی‌متر در سال بوده و دما در پایین‌ترین حدّ خود به ۵ درجه و در بالاترین میزان به ۴۴ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. این تالاب فصلی در فصول گرم سال به صورت باتلاق درآمده و گاهی خشك می‌شود اما در پاییز و زمستان، مملو از آب شده و پرندگان مهاجر را به سوی خود جذب می‌كند. بر اساس مطالعات صورت گرفته در این تالاب تاكنون بالغ بر ۹۸ گونه شناسایی شده كه ۶ درصد از آن‌ها در خطر انقراض و ۹۴ درصد از آن‌ها از نظر جمعیتی در وضعیت مناسبی قرار دارند. این تالاب زیستگاه و محل زمستان‌گذرانی پرندگانی همچون اردك‌های سرسبز، خوتكا، غازها، آبچلیك‌های پاسبز و پاسرخ و فیلوش است اما بیش از همه در این تالاب چنگر یافت می‌شود.
یكی از شگفتی‌های این تالاب تصفیه خود به خود آب آن است به طوری كه در ابتدای تالاب باكتری‌ها به تصفیه آب مشغول‌اند و پس از چند متر، نیزارها به چشم می‌خورد. در واقع وجود نِی كه در محیط آب شیرین رشد می‌كند، نشان از تصفیه خود به خود آب در این تالاب دارد. وجود توده‌های انبوه بوته‌ها و نیزارهای درهم پیچیده، مكان امنی برای این پرندگان فراهم نموده است.
متأسفانه در نزدیكی این تالاب یك كارخانه چرم‌سازی وجود دارد و فاضلاب این كارخانه وارد تالاب شده و به این ترتیب حیات تالاب را كه بخشی از منطقه حفاظت شده كویر به شمار می‌رود، با خطر مواجه ساخته است. از دیگر معضلات این تالاب شكار بی‌رویه پرندگان است كه جای بسی تأسف دارد.
این تالاب نام خود را از بند خاكی احداث شده بر روی رودخانه شور توسط فردی به نام علی خان كه از متمولین زمان خود در حدود ۱۰۰ سال پیش بوده گرفته است. علی خان به منظور آبیاری زمین‌های كشاورزی خود در اراضی پایین‌دست، اقدام به احداث آن نمود.
