امامزاده سلطان حسین (ع) در زاوه استان خراسان رضوی، از فرزندان امام موسی كاظم (ع) می باشد و در باغی باصفا قرار دارد. بنای قبلی ساختمان بقعه كه از خشت و گل بود در سالیان قبل تخریب شد و بجای آن بنای باشكوهی ساخته شد كه دارای ایوان، گنبد، گلدسته، صحن و حرم است. شكل بقعه از داخل به صورت چهار اتاق هشت ضلعی روباز است كه هر یك از اضلاع آن سه متر و در بین هر چهار ضلع یك فضای چهار متری تعبیه شده است. ایوان بنا رو به جنوب واقع شده و توسط ۶ پلكان به آن راه می یابد. در طرفین ایوان ۲ اتاق در دو طبقه احداث شده است. زمین زیارتگاه بیش از سه هكتار است كه در جنوب آن علاوه بر فضاسازی مرتب، درختان زیادی كاشته شده و فضای مناسبی ایجاد شده است. پارك كودك نیز در این فضا دایر است. تعداد ۱۰ واحد زایرسرا به ابعاد ۳×۵ و ۳×۸ متر در شرق بقعه قرار دارد. در غرب بقعه نیز وضوخانه و سرویس های در حال ساخت می باشند.
موقعیت مكانی
آستان امامزاده حسین (علیه السلام) در حدود ۱۰ كیلومتری شمال شرقی دولت آباد، بر حاشیه مسیر منتهی به حشمت آباد و در ۴۵ كیلومتری شرق شهر تربت حیدریه واقع شده است.
