ابوالقاسم گوركانی از مشاهیر عرفای قرن چهارم و پنجم هجری است كه در طریقت مرید سعید بن سلام شیخ ابی عمران مغربی بود. وی پیروان و شاگردان زیادی از جمله ابوعلی فارمذی (كه داماد او و از بزرگان عرفان است)، ابوبكر نساج و ابوبكر عبدالله طوسی و شیخ ابوسعید ابوالخیر، فردوسی و به احتمال زیاد حتی شیخ ابوالحسن خرقانی را از طریق شیخ ابوعلی قصاب آملی تربیت كرده است. از حكما و علمایی كه هم عصر شیخ ابوالقاسم گوركانی بوده اند و به دیدار این شیخ رسیده اند ابوعلی سینا و ناصر خسرو و فقهای بزرگی مثل شیخ مفید و سید رضی و سید مرتضی را می توان نام برد. عطار، جامی و هجویری از وی در آثار خود نام برده اند. وی در سال ۴۵۰ هجری قمری دار فانی را وداع گفته است.
امروزه آرامگاه شیخ بصورت طاقی است كه گنبدی بر فراز آن قرار گرفته و در مجاورت بنای مذكور محلی برای اقامت زائران نیز ساخته شده است. ساختمان بقعه هشت ضلعی است و روی گنبد آن با كاشی كلمات محمد رسول الله و علی ولی الله با طرز با شكوهی طراحی شده و جلوه زیبایی به گنبد می دهد. این بقعه دارای دو در ورودی فلزی مشابه در شمال و جنوب محوطه است كه مقابل هم قرار دارند . اطراف محوطه تا ارتفاع ۸۰ سانتیمتر ، دیوار آجری و دور تا دور آن نیز به ارتفاع یك متر نرده فلزی دارد . آرامگاه كه در زیبایی بنای آن دقت شده، در وسط محوطه قرار دارد و مصالح اصلی آن، آجر و آهك و سنگ است. مزار، اولین بار در سال ۱۳۴۰ تعمیر شد؛ ولی بازسازی اساسی آن در سال ۱۳۵۲ به هزینه و دستور آقای حاج سلطان حسین تابنده گنابادی انجام شده است. اولین شهید شهرستان نیز در این محل دفن گردیده است .
