تل باكون در فلات مرودشت در قسمت جنوبی استان فارس و در نزدیكی تخت جمشید قرار دارد.دو تپه نزدیك به هم در ۲٫۵ كیلومتری تخت جمشید در دشت مرودشت قرار دارد كه به تل باكون مشهور هستند.یكی از تپه ها قدیمی تر است كه آزمایش كربن تپه قدیمی تر ۵۷۳۰پ م و تپه جدیدتر ۴۵۰۲پ م را مشخص كرده است.سفالگری آن دوره به رنگ نخودی و با طرحهای هندسی گوناگون است كه بعضاً از طبیعت كپی برداری شده اند.
در میان این طرح ها به خورشید و حركت دورانی آن بیش از چیزهای دیگر توجه شده و سفالگر حركت خورشید را در اشكال مختلف شبیه به یك صلیب شكسته آلمان نازی (یا همان سمبل خورشید) به تصویر كشیده است.در میان جذاب ترین كارهای هنری متعلق به این دوره، ۲ كاسه سفالین در موزه ملی ایران خودنمایی میكنند. سطوح خارجی كاسه ها با تصاویری از ۲ بز كوهی پوشانده شده است.
تل باكونریتون سفالب با دسته زنبیلی-موزه ملی ایران- تل باكون- هزاره چهار پ م هنرمند در طراحی شاخ ها تا اندازه ای مبالغه كرده؛ تا آن جا كه شاخ ها همه جاهای خالی سطوح را پركرده اند. نقش بز كوهی بر روی كاس هی مخروطی شكل نخودی رنگ به طرز استادانه ای طراحی شده است: شاخ گاو مانند ۲ حلقه ی بزرگ دور تا دور ظرف را می پوشاند و در بالای شاخ، علامت صلیب شكسته (نماد خورشید) به چشم می خورد كه این امر نمایانگر رابطه ی بین شاخ بز و خورشید است.
منطقه تل باكون هنگام حفاری منطقه تل باكون هنگام حفاری نمونه ی دیگری از اشیای مكشوفه از تل باكون در تخت جمشید به هزاره ی چهارم پیش از میلاد تعلق دارد: كوزه ای نخودی رنگ با گردنی كوتاه. این كوزه توسط سه خط افقی در دهانه (گردن) و ۲ نوار افقی در قسمت پا یین آن تز یین شده است و میان این خطوط تصویری از كی بز كوهی به چشم می خورد كه سر تا سر سطح كوزه را پوشانده است.نگاره‌های تلباكون نقوش فراوانی از ستارگان و اجرام آسمانی را بر خود دارند. در تل باكون همچنین مجسمه‌های فراوانی پیدا شده كه عموماً پیكره‌های زنان هستند.
تنور كشف شده در تل باكونتنور كشف شده در تل باكون
از ویژگی‌های دیگر نگاره‌های تلباكون انواع پرندگان خانواده درازپایان، انواع پرندگان شكاری با بال‌های بزرگ و نیز انواع آبزیان همچون ماهی و لاك‌پشت و خرچنگ است. این نقش‌مایه‌ها نشان از وضعیت اقلیمی مرطوب منطقه در دوره استقراری تلباكون دارد.
یك اثر سفالی مكشوفه از تل باكون
