تل ابلیس در دشت بردسیر در ۸۰ كیلومتری جنوب غربی شهر كرمان واقع گردیده‌است.آثار باستانی تل ابلیس این منطقه در هفت لایه شكل گرفته است. كه قدیمی ترین و عمیق ترین آن اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد و متاخرترین لایه های باستانی تل ابلیس هم مربوط به هزاره دوم قبل از میلاد می باشد.
در فصل اول كاوش های آن “كلدول” هفت لایه مشخص كرد كه شامل آثار بسیار متنوعی بودند سفال های منحصر بفرد ابلیس از هرطبقه قابل مقایسه با سفال های همعصر خود در نواحی مجاور بودند آزمایش های كربن ۱۴ قدمت هر طبقه از نوع سفال را هم تائید نمود. سفال های مكشوفه از عمیقترین لایه این تپه نخودی رنگ و متعلق به هزاره دوم قبل از میلاد بودند.سفال های نخودی مكشوفه در تل ابلیس تاریخی بین هزاره پنجم تا چهارم قبل از میلاد را تائید كرد. در فصل دوم كاوش های باستان شناختی كه در پائیز سال ۱۳۴۵ انجام شد چند تراشه برای كشف و دسترسی به معماری آغاز گردید اجاق های مكشوفه و كوره های آن كه از خشت خام ساخته شده بودند نوید بخش تحول بزرگی در معماری ابلیس بودند .در تل ابلیس كوره های برای ذوب مس وجود داشته.همچنین اشیای سنگی مانند هاون كاسه،انواع ساینده، سنگ ساب تبر سنگی،پیكرك سنگی و ابزارهای سنگی در این تپه از دل خاك بیرون‌آورده شد. همچنین اشیای استخوانی،صدفی وگلی متعدد،اشیای فلزی مسی و انواع اجسام گلی از این تپه بدست آمده است.طبق شواهد بدست آمده صنعت فلزكاری در هزاره پنجم قبل از میلاد در این منطقه از پیشرفت زیادی برخوردار و به طرز وسیعی رایج بوده‌است. آنچه فلزكاری ابلیس را بی نظیر می‌سازد، روش فلزگدازی و در درجه حرارت كم و بیش كنترل شده‌ای انجام می‌گرفته‌است.افراد ساكن این تپه در هزاره پنج پ م در خانه هایی با بیش از یك اتاق كه با خشت دست ساز ساخته میشد زندگی میكردند.كشاورزی و دامداری كار آنها بود.زیر یكی از اتاقهای خانه‌ای مسكونی در تل ابلیس، بقایای اسكلت مرد بالغی قرار داشت. همراه این اسكلت، یك لیوان سنگی نیز به دست آمد كه نشان دهندة عقاید مذهبی ساكنان آنجا بوده است. از وضع این اتاق و ارتباط آن با بقیة اتاقها، معلوم شد كه این محل عمداً برای دفن جسد ساخته شده بود. به این ترتیب، قبرهای ساكنان تل ابلیس در داخل دهكده و در اتاق خانه‌ها قرار داشته است. به نظر كالدول، اهالی تل ابلیس با مرودشت فارس و سپس با بخشهای مركزی‌تر فلات مركزی ایران ارتباط فرهنگی داشتند و در دوره‌های بعدی، همین رابطه را با بین‌النهرین نیز برقرار كردند. دكتر سرفراز كه كاوش های باستانی در تل ابلیس را ادامه داد تاریخ هزاره پنجم قبل از میلاد را پذیرفته است.
