مسجد بایزید بنایی است كه در شهر بسطام بیش از همه بناها جلب توجه می‌كند. این مسجد از دو قسمت تشكیل شده است یكی مختص نیایش مردان و دیگری مختص نماز و عبادت زنان. قسمت اول صحنه‌ای وسیع و درِ ورودیِ آن سه لنگه می‌باشد كه دو لنگه آن به هم چسبیده و درِ سوم مجزا است. بر روی این سه لنگه در منبت‌كاری بسیار هنرمندانه و ظریفی به چشم می‌خورد. در بالای این درها با آجرهای مخصوص مطالبی به خط كوفی نوشته شده است. محراب مسجد بایزید دارای سه حاشیه گچ‌بری شده است. دور تا دور مسجد، آیه‌ای چندین مرتبه به طور مكرر گچ‌بری شده است. سقف مسجد از چوب پوشیده شده و بر شش ستون چوبی قائم گردیده است.
در داخل قسمت دوم مسجد گچ‌بری‌های بسیار زیبایی است كه در آن نقش و نگار زیادی به چشم می‌خورد ولی هیچ جا خط و نوشته‌ای دیده نمی‌شود. چند حاشیه گچ‌بری روی ستون‌های مسجد باقی مانده و چنین به نظر می‌رسد كه سقف سابق این مسجد خراب شده و بعداً سقف دیگری برای آن ساخته‌اند. در جلوی مسجد بایزید دالان سرپوشیده‌ای وجود دارد كه دو راه به بیرون دارد یكی به كوچه پشت مسجد و دیگری به رواق حرم امامزاده محمد. بر روی درِ سمت كوچه منبت‌كاری نسبتاً زیبایی به چشم می‌خورد ولی ظرافت آن به منبت‌كاری درِ سه لنگه‌ای مسجد نمی‌رسد. در جلوی راهروی دوم كه از رواق حرم امامزاده محمد به دالان مذكور می‌آید درِ دیگری نصب است كه از قطعات بسیار كوچك چوب ساخته شده ولی به امتیاز و اهمیت دو درِ ذكر شده نیست.
در طرف شرقی مسجد بایزید و متصل به آن، مناری است كه ۱۴ متر ارتفاع دارد و مربوط به دوره سلجوقیان است. بر روی منار دو حاشیه خطی وجود دارد كه یكی آیةالكرسی است و نوشته حاشیه دیگر به وضوح خوانده نمی‌شود.
