آبشارهای شوله لر دره سی در موقعیت جغرافیایی N3859 E4808 در استان اردبیل واقع است. شوله لر دره‌سی (به فارسی دره آبشارها) با داشتن ده‌ها آبشار بزرگ و كوچك یكی از نقاط مهم و دیدنی روستای گئوز لی (آبگیر طبیعی یا بركه در فارسی) است. با توجه به ویژگی‌ها خاص و منحصر به فرد این دره به مانند تعداد بی شمار آبشار ریز و درشت و همچنین طول نسبتا زیاد آن و همچنین همراهی با جلوه طبیعی منطقه به مانند كوه و سنگ و درخت؛ در صورت شناسانده شدن به صورت یك جاذبه طبیعی و با فراهم كردن خدمات گردشگری در اطراف آن می‌تواند به عنوان یكی از مهمترین جاذبه‌های منطقه مغان و استان اردبیل درآید. این دره در شعبه گئوزلی چای رودخانه اوجرلو چای واقع شده و از آبشارهای مهم آن میتوان به بویوك شوله، قیزیل قایا شوله‌سی، یوخاری شوله و… اشاره كرد. بویوك شوله با ارتفاع حدود ۲۱ متر، در حد فاصل روستاهای گئوزلی و شاوون و یوخاری شوله با ارتفاع ۱۶ متر در ۳۰۰ متری جنوب شرقی روستا از دیدنی ترین آبشارهای آن میباشد. آبشارهای دیگر با ارتفاعهای زیر ۱۶ متر به صورت متوالی در طول دره قرار گرفته‌اند. در پایین دست رودخانه گئوزلی چای – نرسیده به روستای شوون و بعد از بویوك شوله، آبشار خاصی وجود ندارد.
روستای گئوزلی
طبیعت روستای گئوزلی یكی از مكان‌های رویش انواع گیاهان دارویی است. از جمله این گیاهان میتوان به بومادران، گل گاوزبان، بابونه، كاكوتی، نعناع و… اشاره كرد. استفاده از گیاهان دارویی به صورت سنتی در روستا رایج است. زنان و دختران روستا با جمع آوری گیاهان دارویی مختلف اقدام به پخت این گیاهان می‌نمایند كه در روستا به آن تره می‌گویند. برخی دیگر از گیاهان دارویی با آب جوش دم كرده و مصرف می‌كنند كه بابونه از این جمله‌است. استفاده دیگر از گیاهان دارویی پختن «كته» است كه نباید با كته‌ای در جاهای دیگر ایران در معنای برنج آب پز به كار می‌رود اشتباه گرفت. استفاده تجاری از گیاهان دارویی چندان رایج نیست. اما در زمان گذشته جوانان با جمع آوری و فروش سومورخان گولو مشغول می‌شدند و در زمان‌های اخیر برخی از افراد به صورت منفرد و به صورت نا منظم (بدون اینكه كار هر ساله شان باشد) اقدام به جمع آوری و فروش برخی از گیاهان دارویی می‌كنند.
این روستا دارای چندین درخت كهنسال و دیرزیست گردو، مخصوصا در اطراف چشمه شوربولاغ Şor Bulağ میاشد. بنا بر اعتقاد برخی از اهالی، عمر یكی از درختان گردو معروف به فندق به چندین نسل می‌رسد به طوریكه پدربزرگان پدربزرگشان آن را در همان اندازه به یاد داشته‌اند. عمر این درخت گردو را میتوان بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ سال تخمین زد. به علت قطر زیاد درخت و همچنین پوسیدگی قسمتی از تنه آن سوراخی غار مانند در داخل آن ایجاد شده‌است كه محلی برای قائم شدن و بازی كردن كودكان كنجكاو و بازیگوش روستا است. این درختان كهنسال با قطر زیاد و ارتفاع زیاد از فاصله‌های دور قابل مشاهده‌است. زیبایی‌های این درختان به عنوان یكی از جاذبه‌های گردشگری روستای گئوزلی می باشند.
چشمه شور بولاغ:
چشمه شور بولاغ در قسمت شمال شرق روستا واقع شده‌است. محلی كه شوربولاغ در آن واقع است در واقع باتلاقی است متشكل از چندین چشمه كه از چندین نقطه آن می‌جوشند. تا قبل از خشكسالی‌های دهه گذشته چشمه های شوربولاغ بسیار پرآب و محدوده باتلاقی وسیع تر بود اما بعد از وقوع خشكسالی های اخیر و با كاسته شدن از میزان آبدهی چشمه‌های شوربولاغ از میزان زمین باتلاقی كاسته شده است و سه چشمه اصلی در آن باقی مانده اند. در سال های پرباران تعداد چشمه ها به شدت افزایش می یابد و بر وسعت باتلاق افزوده می شود. قبل از لوله كشی آب به داخل منازل روستا (قبل از ۱۳۸۸ كه شیرهای آب به صورت برداشت مشترك بین چند خانوار بود) از آب یكی از چشمه های برای شستن البسه و ظروف استفاده می شدند. برای این امر آب آن به یك محل خاص هدایت شده و با استفاده از لوله و یا تكه های ایرانیت با ارتفاع حدود ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر ارتفاع از سطح زمین قرار داده میشد تا برای شستشو و برداشتن آب قابل استفاده باشد. چشمه دومی در واقع چاله است به عمق دو متر كه روی و اطراف آن با سنگ مرتب شده‌است. ساخت این چشمه را به آلیشان ابراهیمی نسبت می دهند.
آب چشمه سومی به صورت استخر كوچك روباز برای آبیاری دامهای روستا و به خصوص دامهای محله آشاغا باش استفاده می شود. علاوه بر مصارف فوق آب این چشمه های برای آبیاری سه باغ زیردست آن كه به شام معروف هستند استفاده می شود. به این ترتیب كه آب چشمه ها در دو استخر جداگانه كه توسط صاحبان باغات احداث شده جمع آوری می شود و برای آبیاری درختان باغ و یا سبزیجات كاشته شده و… استفاده می‌شود. به علت اهمیت حیاتی این محل برای اهالی روستا، همه طایفه های روستا در این محل مالكیت دارند و محل به صورت زمین های چند مترمربعی بین طایفه های روستا تقسیم شده است.
محصولات:
روستای گئوزلی دارای باغات متنوعی است. مهمترین محصولات باغی روستای گئوزلی كه در بازارهای محلی و منطقه‌ای به فروش می‌رسد باغات گردو است. گردوهای این منطقه از انواع مختلفی برخوردار است. علاوه برروستاهای اطراف به مانند ایزماره كه به طور سنتی از قدیم‌الایام گردوهای خود را از این روستا تامین می‌كنند، قسمتی از گردوی بازار شهر گئرمی موغان (گرمی) نیز از این روستا تامین می‌شود.
به، آلو، آلوچه، آلبالو و... از دیگر محصولات باغی این روستا هستند. در سال‌های اخیر كاشت باغات گردوی اسراییلی و باغات گیلاس و هلو نیز در روستا رواج پیدا كرده است. وجود باغات گردو در این روستا باعث به وجود آمدن فرهنگ خاص مرتبط با گردو در روستای گئوزلی شده‌است. انواع بازی هایی كه نوجوانان و جوانان با گردو انجام می دادند از مفرح ترین بازی چند سال گذشته به حساب می آمد. كه با تغییرات فرهنگی - جمعیتی چند سال اخیر كم رنگتر شده‌است.
وجود باغات متمركز به همراه وجود پوشش گیاهی به صورت پراكنده باعث شده است تا چهره روستا به صورت سرسبز ییلاقی جلوه كند. درختان پراكنده عموماً از گونه آلچه (آلوچه)، سویوت (بید)، قاواق (سرو)، چاغالا (چاغالی)، بویورتكان (تمشك)، گیلدیگ و... میباشد. طبق خاطرات سالخوردگان روستا و نام‌های باقی‌مانده زمین‌های اطراف، در زمان‌های قدیم وسعت باغات روستا بیشتر بوده‌است. وجود منطقه‌ای با نام باغ یئری در نزدیكی شمال شرقی روستا موید این امر است. این زمین‌ها در زمان حاضر فاقد هرگونه درختی است و به صورت زمین‌های كشاورزی درآمده‌است. وجود رودخانه ها و چشمه های متعدد باعث حاصلخیز بودن این روستا میباشد.
موقعیت مكانی روستا:
روستای گئوزلی در شمال غربی كشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل و جنوب شـرقی شهر گرمی مغــان، در دهستان اینی از بخش مركزی شهرستان مغان، بین ۴۸ درجه و۸ دقیقه طــول شرقی از نصف النهار مبدأ و۳۹ درجه و۱دقیقه عرض شمالی از خط استوا واقع شـــده‌است. این روستا از سمت شمال به اراضی روستاهای ایزمارا و قنبرلو از سمت شرق به اراضی روستاهای تپه، شاوون و بی‌اره و از سمت جنوب به اراضی روستای اینی و از سمت غرب به اراضی روستای ایزمارا متصل است. ارتفاع متوســــــط آن از سطــــح دریاهــای آزاد حــدود ۱۰۰۰(هزار) متر است. فاصله آن هم با شهــر گرمی مغــــان حدود هفت كیلومتر و با اردبیل صد و ده كیلومتر میباشد.
