آستان امامزادگان سید جمال الدین و سید كمال الدین (علیهما السلام) در ورودی شهر هشترود و در كنار خیابان شهید بهشتی واقع شده است. تاریخ ساخت و بانی بنای نخستین آن معلوم نیست و در منابع تاریخی در این خصوص مطلبی ثبت نشده است؛ اما آنچه مسلم است این است كه بنای بقعه این امامزادگان در دوره های مختلفی تعمیر و یا تجدید بنا شده است. به گفته اهالی بنای قدیمی آن در حدود سال ۱۳۵۰ به كمك اهالی هشترود و مرحوم سید عبدالحسین انتظاری (پدر آیت الله سید جلال الدین انتظاری) احداث شده و ابعاد آن ۴×۳ متر است. بنای كنونی بقعه به ابعاد ۷/۵×۷/۲۵ متر است و مصالح به كار رفته در آن آجر، سیمان، بلوك، آهن و گچ می باشد. ورودی و پنجره فلزی آن در ضلع جنوبی بقعه قرار دارد و كف بقعه چهار پله از كف كوچه بلندتر است. برای نمای بیرونی از ملاط سیمان استفاده شده و دو مناره توپر هر كدام به ارتفاع ۱/۵ متر و گنبدی كوچك با رنگ سبز از نمای اصلی قابل مشاده است. در دیوار جنوبی بقعه تابلوی آبی رنگی نصب شده كه این عبارت روی آن نوشته شده است: اللهم عجل لولیك الفرج واحفظ قائدنا الخامنه ایداخل بقعه با گچ سفید و لایه درونی گنبد با رنگ سبز پوشانده شده و دور تا دور گنبد در بخش تحتانی آن، آیة الكرسی به خط نسخ نوشته شده است. در زیر گنبد دو قبر در كنار هم قرار دارد كه متن سنگ قبرها به غیر از اسم صاحب قبرها، یكی است. كف بقعه با فرش های كوچك و بزرگ موكت و پتو مفروش شده و روی قبور گلهای مصنوعی قرار داده اند. بقعه فاقد ضریح است. هم اكنون آستان آنها مورد توجه و اقبال عمومی بوده و از لحاظ شهرت و تعداد زائر مقام نخست را در منطقه به خود اختصاص داده است. درب بقعه شریف همه روزه به روی علاقمندان باز است و مردم در مناسبت های دینی؛ برنامه های مختلف مذهبی برگزار می كنند. بقعه از امكانات آب، گاز، برق، برخودار است و تحت نظر هیئت امنا و اداره اوقاف اداره می شود. اهالى هشترود میگویند تا صد سال پیش این مقابر ناشناخته بود و فقط به قبر سید مشهور بود تا این مزار توسط اقاى سید عبدالحسن پدر ایت الله سید جلال انتظارى شناسایى گردید نحوه شناسایى بر كسى اشكار نیست و اعتقاد دارند این دو سید از اولاد حضرت امام موسى جعفر (ع) هستند.
موقعیت مكانی
آذربایجان شرقی، شهرستان هشترود، خیابان بهشتی شمالی، كوچه لاله چهارم.
