«تهران» همان اندازه كه جاذبههای شهری بی‌پایان دارد، به واسطه جغرافیای ویژه و قرار گرفتن در میانه كوه و كویر از نعمتِ طبیعتی زیبا، بكر و هیجان‌انگیز هم برخوردار است كه تشنه كشف شدن است. كافی است كفش و كلاه كنید و كمی از شهر دور شوید تا در میان طبیعتی سحرانگیز و دلربا قرار بگیرید و غرق آرامش شوید. اصلا این خصوصیت زندگی در پایتخت هم هست، باید گاهی از شلوغی، ترافیك و زندگی روزمره دور شد و به جای دیدن آپارتمانهای بلند، خیابان‌های پر از ماشین و آدم‌هایی كه با عجله به این سو و آن سو می‌روند، به كوه‌های استوار، آسمان آبی و درختان سبز چشم بدوزید و حال و هوایی تازه كنید. در همین نزدیكی شهرِ شلوغ، جایی بكر و سحرانگیز منتظر شماست. روستایی با جادهای پیچ‌واپیج، رودخانه‌ای پر آب و كوههایی با اشكال عجیب.
«روستای وردیج» در شمال غرب تهران قرار دارد و جزو منطقه كن و سولقان است؛ پیش از رسیدن به این روستا جاده زیبا و مارپیچش شما را مجذوب خود خواهد كرد، جادهای كه دامنه كوه را می‌تراشد و به بالا می‌رود و یك جاهایی آنقدر باریك میشود كه باید با احتیاط جلو رفت. اما همین جاده باریك و پر پیچ و تاب یكی از جذابیتهای روستای وردیج است.
پیچ‌های جاده را كه رد كنید ناگهان در كنارِ جاده با منظره‌ای عجیب از كوههایی با فرمهای جادویی مواجه می‌شوید؛ انگار پا در دره جنیان گذاشتهاید یا به محدوده‌ای پر از آدم‌های طلسم‌شده رسیدهاید. درباره این كوه‌های عجیب حرف و حدیث و افسانه بسیار است، برخی این سنگ‌ها را قومی سنگ‌شده می‌پندارند و برخی می‌گویند اینجا بقایای قلعهای قدیمی است كه حالا تنها این سنگ‌ها از آن باقی مانده است. در كنار این بخش از كوه، شانهای خاكی هم هست كه می‌توانید اتوموبیل خود را پارك كنید و از این كوه‌های جادویی بالا بروید و در میان این آدمك‌ها و شمایل‌های سنگی بایستید و محو این آدمكهای عجیب شوید كه البته دلیل علمی ایجاد شدن آنها فرسایش كوه با باد است.
اگر این جاده را ادامه بدهید به روستای واریش میرسید، روستایی زیبا و ییلاقی در دامنه كوه‌های سر به آسمان كشیده با باغهایی كه در این دامنه شكل‌گرفته‌اند و شاتوت، گیلاس، آلبالو و گردو ثمره آن‌هاست. مردم این روستا هم مردم خوش‌ذوقی هستند و به خوبی از این طبیعت زیبایی كه در اختیار آنها قرار گرفته محافظت میكنند. بنابراین پیش از ورود به جاده باید عوارض اندكی را به عنوان هزینه پاكسازی طبیعت بپردازید و یك كیسه زباله دریافت كنید تا بتوانید زبالههای خود را داخل آن بیندازید. در داخل روستا هم با تابلوهای «زباله نریزید» مواجه خواهید شد.
در ورودی روستا فلشی را كه مسیر چشمه را مشخص میكند، خواهید دید و با ادامه دادن این مسیر به رودخانه‌ای پر آب و گوارا میرسید كه كناره آن پر است از باغهای سرسبز و زیبا. اگر بهار و خصوصا اردیبهشت به این منطقه بروید، با شكوفه‌های رنگارنگ و دامنهای پر از گل‌های وحشی چون شقایق و لاله مواجه خواهید شد. در تابستان هوای این اطراف همچنان خنك و روح‌نواز است و درختان زیر بار میوه، قد خم كرده‌اند. پاییز این روستا رنگارنگ و دلفریب است و زمستان رخت عروس به تن كوه و كوهپایه و درختها میپوشاند.
اگر حدود یك ساعت مسیر كنار رودخانه را ادامه بدهید به آبشار «لَت مال» میرسد، آبشار بلند و زیبا با آبی زلال و دلچسب. اما اگر این مسیر برای شما طولانی بود هرجا كنار رودخانه كه اتراق كنید، از این طبیعت بكر و هوای پاك و آسمان آبی لذت خواهید برد.
بهترین مسیر برای رسیدن به این دو روستای خیالانگیز از غرب تهران و اتوبان تهران- كرج است. بعد از رسیدن به ورودی پمپ بنزین وردآورد، باید به سمت خیابان شهید اردستانی شوید و بعد از گذشت از مسیر كوتاهی در سمت راست خود، ورودی جاده این وردیج و واریش را خواهید دید.
