قدیمی‌ترین اثر تاریخی روستای ابیانه چیست؟

ابیانه سرشار از جاذبه‌های تاریخی و گردشگری است، بسیاری جویا می‌شوند قدیمی‌ترین اثر تاریخی روستای ابیانه چیست با ما همراه باشید و پاسخ آن را بدانید.

روستای ابیانه در دل كوه های كركس و در فاصله ای ۲۲۲۲ متری از سطح دریا قرار دارد كه یكی از مرتفع ترین محل های سكونت مردمان ایران می باشد. مردمانی كه در روستای ابیانه زندگی می كنند در قرن های متمادی از تغییر و تحولات دیگر نقاط دور بوده اند، به همین علت آداب و رسوم سنتی و لهجه گذشتگان خود را دارا هستند. روستای قرمز رنگ مقلب به روستای تاریخی سرخ یكی از توابع كاشان به شمار می رود كه در ۳۵ كیلومتری از شمال غرب نطنز واقع شده است. شهرت و محبوبیت روستا به دلیل معماری و رنگ بی نظیری است كه ساختمان های آن جا دارد این روستا روی دامنه شیب داری در سمت شمال رودخانه برز رود ساخته شده است.

درباره روستای دیدنی ابیانه

روستای ابیانه در خود جاذبه های تاریخی فراوانی را جای داده كه اصلی ترین آن ها خانه های روستا هستند، این خانه ها را در پای كوه ها به صورت پلكانی و زیر طاقی های سفید ساخته اند و با پنجره هایی زیبا آن را تزئین كرده اند. كوچه های این روستا به دلیل برآمدگی ایوان های خانه تنگ و باریك هستند كه این خود جذابیتی منحصر به فرد برای روستا محسوب می شود. برای جلوگیری از ورود جریان باد كوچه ها را به شكل های نامنظمی ساخته اند، نمای بیرونی ساختمان ها را با خاك رس پوشش داده اند كه آن را از معدن های نزدیك روستا به دست می آوردند. به همین علت رنگ سرخ را از خود نشان می دهند و این پوشش علاوه بر اینكه زیبایی خاصی به خانه ها می بخشد در گذر زمان با خیس شدن استحكام بیشتری هم پیدا می كردند.

خانه های ابیانه در سه دوره سلجوقی، صفوی و قاجاریه ساخته شده اند. خانه های دوره سلجوقیان حیاط ندارند فقط یك ایوان جنوبی با ۵ متر ارتفاع دارند و یك فضای باز را به عنوان حیاط در خانه ها ساخته اند كه صفه یا سكو نام دارد و برای مراسمات عزا و عروسی از آن ها استفاده می كنند. خانه ها را در دو طبقه تشكیل داده اند و اتاق ها را اطراف صفه ساخته اند. خانه های زمان حكومت صفویان را بیشتر با صفه های آن ها می شناسند، ساختمان ها را به صورت چهار صفه ای می ساختند و مانند خانه های زمان سلجوقیان آن ها را در دو طبقه می ساختند بنابراین اتاق ها را هم در اطراف صفه بنا می نهادند.

زیباترین معابد زرتشتی در روستای ابیانه

آتشكده ابیانه را می‌توان قدیمی‌ترین اثر تاریخی روستا دانست كه نمونه‌ای از معابد زرتشتی محسوب می‌شود و یك تالار كوچك از طبقه تحتانی آن به جا مانده است. به این آتشكده، «هرپك» می‌گویند كه در گویش ابیانه «هِره» به معنی زیر و «پَك» به معنی پله می‌شود. با این حال برخی به نام هرپك اعتقادی ندارند و نام صحیح آن را هارپاك می‌دانند كه از چهره‌های مهم در تاریخ هخامنشی و ماد بوده است. این آتشكده در زمان هخامنشیان ساخته شد؛ اما اوج معماری آن به دوره ساسانیان در ۱۵۰۰ سال پیش برمی‌گردد.

این سازه سه طبقه به‌شكل چهار طاقی در راسته اصلی روستا ساخته شده است و امكان دیدن آن از هر طرف وجود دارد. در مركز آتشكده، آتش روشنی وجود داشت كه علاوه بر احترام به آتش، مسیر كاروان‌ها را روشن می‌كرد. برای روشن نگه‌داشتن آتش از زغال‌سنگ استفاده می‌شد كه هم‌اكنون نیز در حوالی روستا به‌وفور یافت می‌شود. طبقه‌ای كه مخصوص آداب مذهبی بوده است، در سطح كوچه قرار دارد. سرسرای گنبدی‌شكل این سازه به ‌جایگاه آتش و سایر بخش‌های مرتبط با پرستش راه داشته است.

اگر هنگام مسافرت از خودروهای شخصی استفاده كنید به راحتی می توانید به تمامی جاذبه های هر شهری دست پیدا كنید. بنابراین هنگامی كه می خواهید به روستای ابیانه بروید باید راهی جاده كاشان شوید و به سمت نطنز در حال حركت باشید. در این جا می توانید روستای ابیانه را مشاهده كنید. اگر هم برای مسافرت از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده كرده اید جای هیچ نگرانی نیست چرا كه می توانید با استفاده از تاكسی خود را به این روستا برسانید. آدرس: اصفهان، جاده كاشان، ابیانه.