سوباتان؛ منطقۀ سبز ییلاقی با گله‌های اسب وحشی
سوباتان، منطقه‌ای ییلاقی، یا بگذارید بگویم منطقه‌ای رؤیایی است. چون حتی در رؤیا هم دست‌یابی به چنین مكان دل‌نوازی غیر ممكن به نظر می‌رسد. باور نمی‌كنید؟ پس با دقت بخوانید و فضا راتصور كنید.
یك كوهپایۀ سبز كه از دل آن آب می‌جوشد و بیرون می‌ریزد و بعد با یك جریان آرام دوباره به زمین برمی‌گردد. گنجشك‌هایی روی شاخه‌های درختان سبز نشسته‌اند، بعد پرواز می‌كنند و آواز می‌خوانند، در آسمان، بالای سر شما چرخی می‌زنند و باز روی شاخه می‌نشینند.
می‌دانید آنچه انحصار دارد به سوباتان چیست؟ گله‌های اسب وحشی كه شاید در هیچ كجای دیگر فرصت دیدن آن‌ها دست ندهد. آن هم در فرشی كه تارش از گل‌های شقایق سرخ است و پودش از گل‌های وحشی بهاری.
هر وقت به این دشت بهشتی رفتید، دوربین و تلفن همراه و لپ‌تاب و تب‌لت و هرچه از تكنولوژی می‌شناسید را فراموش كنید. در این دشت زیبایِ بهاریِ دل‌انگیزِ روح‌نواز فقط و فقط نفس بكشید و به زیباترین رؤیاها و خوش‌ترین خیالاتی كه دارید فكر كنید.
سوباتان كجاست؟
سوباتان زیبا در ارتفاعات گیلان واقع شده است. در ۲۰ كیلومتری غرب لیسار، نزدیك تالش، بین دریاچۀ نئور و دریای خزر. سوباتان از شمال با رودخانۀ لیسار، از شرق با جنگل‌های تالش، از جنوب با ییلاق‌های آسومبار جوكندان و از غرب با دریاجۀ نئور محصور است. حصار اطراف سوباتان علت زیبایی و طراوت این منطقۀ ییلاقی بهشتی را به كمال توضیح می‌دهد.
جالب است بدانید كه این منطقه یك روستای تاریخی است. البته به این دلیل كه در ارتفاعی بین ۱۹۰۰ تا ۲۵۰۰ متر از سطح دریا واقع شده است زمستان‌هایش بسیار سرد و طاقت‌فرساست و برف سنگینی دارد. این سرمای بسیار باعث شده مردم لیسار، آن هم فقط در بهار و تابستان در این محل سكونت داشته باشند.
خانه‌های چوبی این روستای تاریخی
خانه‌های چوبی سنتی، كه از گذشته‌های دور به یادگار مانده‌اند در این منطقه بسیار خودنمایی می‌كنند. این خانه‌ها كه نشان زندگی هستند و امروزه هم امكان زندگی در این بهشت رؤیایی را فراهم می‌كنند، سقف‌های شیروانی دارند و حتی در زمستان در مقابل سرما مقاومت می‌كنند. این خانه‌ها از چوب‌های جنگلی لیسار ساخته شده‌اند. تنۀ اصلی این خانه‌ها از چوب بلوط است.
نكتۀ جالب توجه این است كه علی رغم پیشرفت‌هایی كه داشته‌ایم، در این منطقه، خانه‌های قدیمی، قوی‌تر و مقاوم‌تر از خانه‌های جدید هستند!
باید بگویم قدیمی‌ها، خانه‌ها را اول از چوب بلوط می‌ساختند، بعد روی آن را با چوب‌های نازك‌تری به نام پلك می‌پوشاندند و بعد، داخل دیوارها را با كاه‌گل پُر می‌كردند. این طوری یك دیوار را در ۳ مرحله از ۳ لایه می‌ساختند. همین امر سبب می‌شد دیوار عایق شود و جلوی نفوذ سرما را بگیرد. این خانه‌ها، پنجره‌هایی چوبی دارند و در كنار خود اتاقك‌های چوبی كوچكی دارند كه به كوم موسوم هستند. از كوم‌ها برای نگهداری از گاوها و گوسفندها استفاده می‌شود.
مهمان نوازی سوباتان
دشت وسیع سوباتان، از مهمان نوازی كم نمی‌گذارد. خانه‌های چوبی مهمانان را اسكان می‌دهند و رستوران‌هایی با میز و صندلی‌های چوبی خوشمزه‌ترین غذاهای دنیا را سرو می‌كنند.
سوجا دیلَه ،كباب بره، پِندیرَه ویسوج یا پنیر سرخ كرده، گوزِلی بریان یا بره بریان، قورتماج، سیرجینَه
و جِزلِق؛غذاهای سنتی این بهشت یگانه هستند. در سفر به سوباتان حتماً این غذاهای محلی را امتحان كنید.
از چه راهی به سوباتان زیبا برسید!
از دو شهر می‌توانید به سوباتان برسید. یكی رشت و دیگری اردبیل. اگر رشت را انتخاب می‌كنید باید بگویم دو راه در پیش دارید. یك راه صعب‌العبور كه به گردشگران حرفه‌ای پیشنهاد می‌شود و یك راه هموار و راحت كه به غیر حرفه‌ای‌ها و خانواده‌هایی كه كودكان كوچك‌تر از هشت سال دارند توصیه می‌شود.
اما راه صعب‌العبور: اگر حرفه‌ای‌هستید از رشت به جنگل لیسار بروید و از جادۀ جنگلی لیسار به سوباتان.
و اما راه هموار: از رشت به شهر هشت‌پر بروید. از هشت‌پر هم به سمت جادۀ اق‌اولر. البته گفتنی است كه از این راه نمی‌توانید با خودردو شخصی بروید بلكه باید با نیسان‌های محلی مسیر را طی كنید.
اگر اردبیل را برای رسیدن به سوباتان انتخاب كرده‌اید باید به خلخال بروید و سپس به جادۀ نئور. اگر اهل پیاده‌روی باشید بعد از ۱۰ ساعت پیاده‌روی، به سوباتان خواهد رسید. و اگر هم اهل پیاده‌روی نیستید باز این فرصت را از دست ندهید. چون این پیاده‌روی با همۀ پیاده‌روی‌ها فرق دارد. در طول این پیاده‌روی قطعه‌ای از بهشت را می‌بیند و از هوای بهشت استشمام می‌كنید. به حتم در تمام این مدت از تمام دغدغه‌های زندگی ماشینی رها خواهید بود و در جادۀ رؤیا و خیال قدم خواهید زد.