ریپورتاژ آگهی
قلعه خورمیز یكی از بناهای تاریخی

قلعه خورمیز یكی از بناهای تاریخی

جاذبه ها/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، قلعه خورمیز یكی از بناهای تاریخی استان یزد به شمار می رود.
  • 1401/07/10
  • استان : يزد
  • شهر : مهريز
  • دسته : قلعه های باستانی ایران
آدرس : یزد - مهریز
تلفن : 66059000-021

جاذبه ها/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، قلعه خورمیز یكی از بناهای تاریخی استان یزد به شمار می رود.
قلعه خورمیز یكی از آثار باستانی مهریز است كه به فرمان هرمز بن انوشیروان ساسانی در دوران ساسانیان بر روی تپه ای سنگی مشرف به روستای خورمیز ساخته شد. قلعه خورمیز مهریز سازه ای خشتی و سنگی با قدمتی بیش از 1600 سال متعلق به دوره ساسانیان هست. این قلعه در مقایسه با سایر قلعه های منطقه بسیار سالم و مرتب مانده كه از این حیث بسیار بی نظیر هست. به نظر اكثر باستان شناسان، قلعه خورمیز نمونه كوچكی از ارگ قدیم بم بوده و تا حدود 15 سال پیش از آن استفاده و بهره برداری میشده است.
دیوار قلعه خورمیز تا نیمه از سنگ‏های نتراشیده ساخته شده و قسمتهای بالایی آن به ارتفاع دو متر از خشت و كاهگل بنا گردیده است. لبه دیوارهای قلعه با اشكال كنگره ای و تزئینات خاصی مزین شده و دارای تیركش هایی جهت مقابله با مهاجمین بود. قلعه خورمیز تا صد سال پیش محل سكونت مردم اهالی آن منطقه بوده و از جان مردم در برابر مهاجمان و راهزنان منطقه حفاظت میكرد. در سمت چپ این قلعه یك چاه سنگی به شكل مربع و عمق 15 متر قرار دارد كه آب مورد نیاز قلعه را تامین میكرده و مردم اعتقاد ویژه ای به آن دارند. این چاه به چاه امام زمان معروف بوده كه متاسفانه اكنون خشك شده است.
قلعه خورمیز سفلی دارای فضای مركزی و اصلی، آب انبار، درب ورودی با قابلیت باز و بسته شدن عمودی، 6 برج دیده‏ بانی 3 طبقه با تزئینات بیرونی زیبا بوده كه از این 6 برج، چهار برج آن در چهار گوشه بنا و دو برج دیگر به صورت قرینه در جهت طولی قلعه قرار گرفته اند. هر كدام از این برجها دارای ارتفاع 6 متر، قطر داخلی 30/3 و قطر خارجی 7 متر هستند. همه فضاهای قلعه یك طبقه هستند بجز سردر ورودی كه دو طبقه است. طبقه اول آن دارای طاق هلالی و طبقه دوم آن دارای طاق جناغی هست. اتاق های قلعه خورمیز مهریز محل سربازان، نگهبانان و تاسیسات قلعه بوده كه برخی از این اتاق ها طاقچه، پنجره و نورگیرهای زیبایی دارند. قلعه خورمیز با شماره ثبت 2338 در تاریخ 8 خرداد 1378 به فهرست آثار ملی كشور اضافه و ثبت گردید.