منطقه حفاظت شده میان جنگل در شمال غربی شهرستان فسا در ۹۰ كیلومتری جاده شیراز- فسا قرار دارد. این منطقه در سال ۱۳۶۷ خورشیدی جزو مناطق «شكار ممنوع» قرار گرفت و پس از آن به لحاظ اهمیت زیستگاهی منطقه به ویژه تنوع گونه‌های گیاهی موجود در آن، در سال ۱۳۷۵ خورشیدی با مساحت ۵۶۵۲۸ هكتار، به عنوان «منطقه حفاظت شده» به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوست.
این منطقه عرصه‌ای كوهستانی است و چهره زمین در بخش‌های وسیعی از این پهنه به طور كامل، كوهستانی است. این منطقه به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌شود. در بخش غربی اغلب كوه‌ها و كوهپایه‌ها و در قسمت شرقی تپه‌ها، تپه ماهورها و دشت‌های نسبتاً كوچك قرار گرفته است. پوشش گیاهی این منطقه بسیار غنی بوده و بالغ بر ۳۲۵ گونه گیاهی در این منطقه می‌روید كه بیش از همه گیاهان دائمی و اغلب بوته‌ای، درختی و درختچه‌ای جلب نظر می‌كنند.
این منطقه از نظر تنوع زیستی نیز حائز اهمیت است. گونه‌هایی از رده‌های پستانداران همچون كل و بز، قوچ و میش، گرگ، روباه و گراز، پرندگانی همچون انواع بازهای شكاری، كلاغ نوك سرخ، باقرقره شكم سیاه و هوبره و خزندگانی مانند لاك‌پشت‌های مهمیزدار و خزری، انواع مارمولك، سوسمار و مارها و دوزیستان در این منطقه زندگی می‌كنند. به دلیل عدم وجود رودخانه‌های دائمی و تالاب‌ها و بركه‌ها، در این منطقه هیچ گونه‌ای از رده ماهیان وجود ندارد.
اقلیم منطقه حفاظت شده میان جنگل از نوع نیمه خشك و سرد می‌باشد. متوسط بارندگی كل منطقه حدود ۳۵۲ میلی‌متر برآورد گردیده كه بیشترین بارندگی‌ها در ماه‌های دی و اسفند اتفاق می‌افتد.
متأسفانه به دلیل ورود دام‌های عشایر، درصد زیادی از این منطقه تخریب شده است.
