این جزیره خالی از سكنه در فاصله ۱۴۰ كیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر، در ۱ و نیم كیلومتری سواحل دهستان و بخش بردخون از توابع شهرستان دیر در جنوب غرب روستای مل گنزه و درود احمد و مشرق جزیره نخیلو قرار دارد.
جزیره ام الگرم یا ام الكرم در استان بوشهر از جزیره های غیرمسكونی ایرانی همجوار سواحل خلیج فارس است. این جزیره شكلی شبیه بومرنگ دارد. بومیان آن را با نام جزیره گرم می شناسند و علت آن وجود درختان حرا در ساحل روبروی این جزیره است كه در میان اهالی به گرم شهرت دارد. این جزیره مرجانی از جاهای دیدنی استان بوشهر و جزایر پارك ملی دیر نخیلو است. ام الكرم به همراه جزایر «ام سیله»، «نخیلو» و «تهمادو» بهشتی افسانه ای در كناره شمال غربی خلیج فارس در منطقه ای حفاظت شده به نام مند تشكیل داده اند.
جزیره ام الكرم نزد بومیان به نام جزیره گُرم رایج است. علت آن نیز وجود درختان حرا در ساحل روبروی آنست كه نزد اهالی به گُرم مرسوم است. از سویی بعضی منابع اجمالاً گرم را جداگانه در شمار جزایر كوچك (با مساحت كمتر از یك كیلومتر در زمان مد) این منطقه دانسته اند. با این وجود بنظر می رسد گرم از ملحقات جزیره ام الكرم (ام الگُرم) بوده باشد كه بعلت مد گاه از آن جدا می شود. این جزیره قوسی ۲ كیلومتر طول دارد و دارای عرض كمتر از ۲۰۰ متر است. صیادان از آن بعنوان پایگاهی برای صید ماهی استفاده می كنند. شكل آن قوس نیم دایره است كه ضلع محدب آن به سمت جنوب است و سطح آن پوشیده از ماسه های ریزدانه نرم با بقایای صدف هاست.
موقعیت جرافیایی
این جزیره بین ۲۷ درجه و ۵۰ دقیقه عرض شمالی و ۵۱ درجه و ۳۳ دقیقه طول خاوری واقع شده است و ۱ تا ۲ متر از سطح دریا بالاتر است. فاصله این جزیره تا جزیره نخیلو ۸ كیلومتر است و آب و هوای جزیره گرم و مرطوب است
پوشش گیاهی
جزیره ام‌الكرم یا گرم در خاور جزیره نخیلو در فاصله ۱ و نیم كیلومتری ساحل قرار دارد. در سواحل مقابل این جزیره اجتماعاتی از جنگلهای ماندابی حرا (موسوم به گُرم) قرار دارد. این جزیره دارای تپه های شنی و گیاهان شورپسند (تهما) است.
زیست جانوری
جزیره ام الكرم موطن پرنده های بی مرز است؛ كاكایی قار، حواصیل خاكستری، باكلان و سلیم خرچنگ خور و پرندگان مهاجر زمستان گذران در آن سكنی می گزینند. ام الكرم به همراه جزایر «ام سیله»، «نخیلو» و «تهمادو» بهشتی افسانه ای را در كناره شمال غربی خلیج فارس در منطقه ای حفاظت شده به نام مند تشكیل داده اند. اینجا را هزاران پرنده، سال های سال است كه برای زندگی انتخاب كرده اند و مسیر آمدن به آنرا هرگز از یاد نبرده اند. در جزیره ام الكرم هزاران پرستوی دریایی پشت دودی و گونه سفید، كاكلی بزرگ و كوچك، اگرت ساحلی، سلیم خرچنگ خوار و سلیم كوچك، عظمت طبیعت را به رخ بازدید كنندگان می كشند. لا به لای بوته های سبز جزیره، پرستوهای دریایی پشت دودی، خاك را به اندازه یك آشیانه امن برای خود حفر كرده اند. مارهای جعفری نیز در دل بوته ها می خزند كه از سمی ترین مارهای ایران هستند. در ام الكرم تا چشم كار می كند تخم پرندگان است كه بر ساحل جای گرفته اند. با احتیاط باید حركت كرد؛ چرا كه هر لحظه ممكن است تخم پرنده ای زیر پا له شود. تخم و جوجه هایی كه تازه سر از تخم درآورده اند، بی پناه ترین موجودات ساكن جزیره هستند.
اگرت های ساحلی در دو رنگ دیده می شوند؛ سیاه و سفید. اینجا اكثریت اگرت ساحلی سیاه رنگ هستند. اگرت سیاه پرنده ای سیاه رنگ با چانه و گلوی سفید است؛ پرنده ای كه با نوك زرد خود طعمه هایی چون ماهی، سخت پوستان، نرم تنان، حشرات، لاشه حیوانات، گاهی میوه ها و مواد گیاهی را در آب و گل می جوید. بیشتر در خورهای گل آلود، ماندآب ها و باتلاق های شور سواحل سنگی و سواحل مرجانی زندگی می كند. اگرت های ساحلی دسته جمعی در بوته های كوتاه نزدیك ساحل جوجه آوری می كنند.
فلامینگوها از آرام ترین پرنده ها هستند. كنار آب می ایستند و مدام منقار خود را در آب می كنند. با این كار جلبك ها و سخت پوستان كوچك روی فیلتر داخل شان می ماند تا غذای آن روزشان تامین شود. فلامینگوها برای پرواز باید مسافتی را روی آب بدوند، شاید به خاطر همین است كه كمتر پرواز می كنند. سلیم خرچنگ خوار پرنده دیگری است كه با منقار قطور و دست و پای دراز خاكستری خرچنگ شكار می كند. این پرنده موجودی اجتماعی است كه نر و ماده اش شبیه یكدیگر هستند. بستر نرم ماسه های صدفی ام الكرم و به ویژه جزیره نخیلو، مأمن امنی را برای تخمگذاری لاك پشت ها به وجود آورده است. آنها معمولا تاریكی شب را برای زاد آوری انتخاب می كنند تا بدون هیچ استرس و ترسی تخم گذاری كنند. لاك پشت ها اگر حتی كمی احساس خطر كنند، سریع به دریا برمی گردند، بدون اینكه تخمگذاری كرده باشند.
