حمام تاریخی كهیار در غرب بافت تاریخی شهر دهدشت و در مجاورت كاروانسرا واقع شده است. بنا شامل گرمخانه، میان در و رختكن است و ورودی آن در بخش جنوبی تعبیه شده است. ورودی به شكل زیبا و با اجرای مقرنس‌كاری ساخته شده است. بعد از گذشتن از راهرو وارد بخش رختكن می‌شویم. این بخش از یك حوض بزرگ در زیر گنبد اصلی و دو حوض كوچك‌تر تشكیل شده است. دور تا دور حوض مركزی را سكویی كه در داخل آن مكانی برای گذاشتن كفش و لباس تعبیه شده بود، فرا گرفته است. كف رختكن از سنگ‌های بزرگ پوشانده شده است. حوض‌ها با ساروج و گچ و سنگ ساخته شده و از طریق لوله‌های تمپوشه‌ای به همدیگر راه پیدا می‌كرده است. رختكن به صورت متقارن است و هر دو ضلع قرینه همدیگر هستند. با استفاده از راهرویی وارد بخش گرمخانه می‌شویم. این بخش از یك فضای مسقف گنبددار و تعدادی نمره به علاوه حوض‌های ذخیره و گرم كردن آب تشكیل شده است. بنا در سال ۷۷ به طور كامل خاكبرداری و در سال ۷۸ تعمیراتی اضطراری در آن صورت گرفته است. بدنه بیرونی این حمام كه در مقابل كاروانسرای دهدشت واقع شده، چندی پیش مرمت گردیده است و سر در حمام نیز دوباره اجرا شده و ناودان های سنگی نصب و اطراف بنا هم زه كشی شده است. سر در ورودی گنبدی شكل كه در زیر گنبد آن تزیینات زیبایی به شكل هشت ضلعی بكار رفته است. بخش میان در كه بین گرمخانه و سر بینه واقع شده، با یك پیچ خمی طراحی شده و مانع از تبادل مستقیم، حرارت و دید مستقیم به بخش گرمخانه می شود. گرمخانه حمام در سطحی پایین تر از سربینه با غرفه هایی در اطراف كه حوضچه هایی در آنها می باشد، جهت استحمام و آبتنی بوده است. آب حمام پس از انتقال از چاه و حوض آب از بیرون توسط لوله (تنبوشه های سفالی) به بخش اصلی و پس از گرم شدن به حوضچه ها و سرویس های بهداشتی و نقاط دیگر حمام هدایت می شده است. انبار هیزم، آتشدان و تون حمام در پشت گرمخانه واقع شده است كه هوای گرم آتشدان پس از طی مسیر گربه روهای زیر گرمخانه از طریق كانال هایی به پشت بام حمام هدایت می شده اند و باعث گرم شدن كف و بدنه حمام می شده است. حمام تاریخی كهیار در مالكیت سازمان میراث فرهنگی است و ۱۲۰۰ متر مربع مساحت دارد. این بنا به شماره ۳۵۵۵ در فهرست آثار تاریخی به ثبت ملی رسیده است.