روستاهای ساوجبلاغ ( معرفی ۸۵ روستای ساوجبلاغ )

روستاهای ساوجبلاغ را در این مطلب به شما معرفی خواهیم كرد. ابتدا با شهرستان ساوجبلاغ سپس به معرفی ۸۵ روستای ساوجبلاغ می پردازیم .ساوُجبُلاغ یكی از شهرستان‌های استان البرز است.جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ ۲۵۹۹۷۳ نفر بوده و مركز آن شهر هشتگرد است.شهرستان ساوجبلاغ براساس آخرین تقسیمات كشوری با وسعتی معادل ۱۱۵۸ كیلومتر مربع در غرب استان البرز واقع شده‌است. این شهرستان از شرق با شهرستان كرج، از جنوب با شهرستان اشتهارد، از غرب با شهرستان آبیك و نظرآباد و از شمال با شهرستان طالقان همجوار است.

شهرستان ساوجبلاغ از ارتفاع ۱۱۶۰ متر در جنوب غرب تا ۳۷۰۰ متر (قله سیاه‌بند) در شمال شرق گسترده شده‌است. در بین این دو منطقه، دشت نسبتاً وسیع و زمین‌های تپه ماهوری و كوه‌های مرتفع همراه با دره‌های عمیق قرار گرفته كه به لحاظ توپوگرافی شاهد تنوع زیادی در منطقه هستیم. قسمت عمده‌ای از بخش چندار در منطقه كوهستانی و بخش مركزی در منطقه دشت و زمین‌های تپه ماهوری واقع شده‌اند.نام ساوجبلاغ تركی و به معنی «چشمه آب سرد» است.این شهرستان دارای روستاهای زیادی است و محصولات كشاورزی فراوانی دارد. میوه‌های آلو شابلون روستای سنقرآباد و گیلاس روستاهای فشند و آردهه و توت ولیان كیفیت بالایی دارد.

اهالی ساوجبلاغ به زبان فارسی و گویش كرجی و تركی ساوجبلاغی سخت می‌گویند.گویش كرجی توسط بومیان هشتگرد و آبادی‌هایی همچون سیرود، اسپی داران (سپیدداران)، اسكولدره، كله رود (گلین رود)، عالم زمین، ولیان، اغشت، برغان، بانو صحرا، خوروین، ورده (هندوكوچیك)، سیواندره، سیبستان، آجین دوجین، كوشك زر، آردهه، فشند، ینگی امام، شنده، سنج، بریانچال، سرهه، طالیان و غیره گویش می‌شود.

تقسیمات كشوری

ساوجبلاغ ابتدا یكی از بخشهای شهرستان كرج بود كه با تصویب هیئت وزیران در سال ۱۳۶۸ تبدیل به شهرستان گردید و از دو بخش مركزی و طالقان تشكیل شد. شماره و تاریخ مصوبه: ۱۳۶۸٫۰۴٫۲۱ -.۴۹۱۴۰ ت۶۰۱–۱۳۶۸٫۰۵٫۱۴–۸۴۵. هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۶۸٫۴٫۲۱ بنا به پیشنهاد شماره ۱۸۴۶۳٫۴٫۲۲ وزارت كشور و به استناد ماده ۱۳ قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات كشوری مصوب پانزدهم تیر ماه یك هزار و سیصد و شصت و دو مجلس شورای اسلامی و آیین‌نامه اجرایی آن مصوب بیست و دوم مهر ماه یك هزار و سیصد و شصت و سه و در اجرای ماده ۷ همین قانون تصویب كردند. شهرستان ساوجبلاغ به مركزیت شهر هشتگرد از تركیب: ۱- بخش مركزی به مركزیت شهر هشتگرد شامل دهستان‌های برغان، نجم‌آباد، سعیدآباد، چهاردانگه، خور-هیو، چندار، تنكمان، احمدآباد، رامجین، سیدجمال‌الدین و گلسار و شهر نظرآباد. ۲- بخش طالقان به مركزیت روستای شهرك شامل دهستان‌های بالای طالقان، میان طالقان و پایین طالقان. در تابعیت استان تهران ایجاد و تأسیس گردد.

در سال ۱۳۷۴ بخشی به نام نظرآباد در آن ایجاد شد كه این بخش نیز در سال ۱۳۸۱ از شهرستان ساوجبلاغ منفك گردید. بخش طالقان نیز از جمله بخشهایی است كه جدیداً (مهر ۱۳۸۹) با تصویب هیئت دولت تبدیل به شهرستان شده‌است. اگرچه این دو شهرستان زیر نظر فرمانداری ساوجبلاغ نیستند. اما وابستگی هائی بههشتگرد كه مركز ساوجبلاغ است دارند. مثلاً مركز حوزه انتخابیه ساوجبلاغ، طالقان و نظرآباد كه دو شهرستان طالقان و نظرآباد را نیز شامل می‌شود شهر هشتگرد است.در حال حاضر شامل بخش‌های مركزی (به مركزیت هشتگرد) و چندار (به مركزیت كوهسار)می‌باشد.

بخش مركزی شهرستان ساوجبلاغ
دهستان سعیدآباد
دهستان هیو
شهرها: هشتگرد و شهر جدید هشتگرد و گلسار (ششمین شهر ساوجبلاغ با نام قدیمی سیف آباد)

بخش چندار
دهستان برغان
دهستان چندار
دهستان قاسم آباد بزرگ (طایفه تك فلاح )
شهر: كوهسار

پیشینه تاریخی

نام ساوجبلاغ از زبان تركی آذربایجانی به معنای سرزمین چشمه‌های آب سرد با تاریخ، فرهنگ و مدنیت هفت هزار ساله و مشاهیر نام‌آور و رسوم دیرپا و ریشه دار گره خورده‌است. سرزمین خاندان‌های علمی آل طالقانی سادات و غیر سادات، آل صالحی، آل برغانی، آل حكمی، آل رفیعی، آل میرحبیب، آل میرعرب شاه، آل شهید ثالث، آل علوی شهید، آل فشندی و آل نحوی كه با تأسیس مدارس علمیه صالحیه، سردار، نواب و التفاتیه در شهر قزوین، مدرسه شاهزاده خانم در تهران و سرودن اشعار در مدح اهل بیت (علیهم السلام)، خدمات فراوان علمی و فرهنگی به ایران و اسلام كرده‌اند. وجود آرامگاه حدود پنجاه تن از امامزادگان در محدوده شهرستان ساوجبلاغ گویای علاقه ساوجبلاغی‌ها به مذهب تشیع است. این امامزادگان در دو مقطع تاریخی – به هنگام حكومت علویان در طبرستان و طالقان و به هنگام حضور حضرت امام رضا در خراسان – وارد ساوجبلاغ شدند تا با گذر از این منطقه به نواحی یاد شده برسند كه به وسیله امویان و عباسیان جان باختند.

حمدالله مستوفی در كتاب نزهه القلوب در باب ولایت ساوجبلاغ می‌نویسد: سا وجبلاغ ولایتی است كه در اوان سلاجقه مال به ری می‌داده و در عهد مغول سوی شده، هوایی بغایت خوب دارد. اكثر آبش از قنوات است، میوه و قله بسیار می‌باشد و نانش در غایت نیكویی و حقوق دیوانی او دوازده هزار دینار مقرر است و مردم آنجا چون اكثر صحرا نشینند مقید به مذهب نیستند؛ و از اعظم قرای آنجا خرداد (خراو)روستای خور فعلی و نجم‌آباد و سنقر آباد است؛ و در سنقر آباد سادات آلی نسب‌اند.

مناطق باستانی : محوطه‌های باستانی شهرستان ساوجبلاغ مهم‌ترین مناطق مذهبی و تفریحی در این شهرستان: ۱.امامزاده بی بی سكینه خاتون و درخت ۲۵۰۰ ساله روستای سنقرآباد ۲. امامزاده عبدالقهار (روستای ورده (البرز)) و روستای برغان است. ۳. مسجد و روستای تاریخی سیرود .

 روستاهای ساوجبلاغ

روستای آجین دوجین

آجین دوجین روستایی است در شمال شهر كوهسار در استان البرز كه از شمال به روستای دوزعنبر و روستای ولیان و از جنوب به روستای خوروین مرتبط است.آجین دوجین روستایی باقدمت اسلامی است و در همسایگی خود بقایای گورهای دسته جمعی و تمدن قدیمی در جنوب آن در تپه معروف به گنج‌تپه خوروین توسط علی حاكمی و باستان شناسان غربی بدست آمده‌است.وجه تسمیه آجین دوجین، چین و ما چین است به دلیل اینكه همجوار و درمسیر جاده ابریشم قرار داشته است و در این مكان خدماتی برای قوافل و كاروانهای جاده ابریشم انجام می شده به بارانداز چین و ماچین كه بعدها به آجین دوجین شهرت یافته تغییر نمود.
تاتی زبان مردم روستای آجین دوجین است.براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۵۱ نفر بوده‌است.
مناطق دیدنی
گنج تپه پارك جنگلی قطار توتاران درختان كهن
امامزاده هفت تن
دالان در

روستای آردهه

آردهه یكی از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ استان البرز است.این روستا در شرق روستای فشند (پشند)، در شمال شرقی شهر جدید هشتگرد در ۷۵ كیلومتری غرب تهران و ۳۵ كیلومتری غرب كرج و در دامنه جنوبی رشته كوه البرز (البرز غربی) واقع شده‌است.زبان مردم روستا پارسی كوهپایه البرز می‌باشد. در حدود ۲۵۰ خانواده در این روستا زندگی می‌كنند.محصول اصلی این روستا گیلاس وگردو می‌باشد. در واژه‌نامه دهخدا آمده‌است كه :”از اعمال تهران است و دارای معادن زغال سنگ

روستای احمدآباد اعتمادالدوله

احمدآباد اعتمادالدوله، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۰۱ نفر بوده‌است.

روستای اران

اران (ساوجبلاغ)، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۶۰۶ نفر بوده‌است.در حال حاضر جمعیت این روستا حدود۶۸۰۰ نفر است. این روستا یكی از زیباترین مناطق ییلاقی استان البرز است.

روستای ازنق

ازنق،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چندار كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۵۱ نفر بوده‌است.

روستای اسكول‌دره

اسكول‌دره روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چندار كه در استان البرز واقع شده است. مردم روستا به زبان تاتی صحبت می‌كنند.این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۳۷ نفر بوده‌است.

روستای اسماعیل‌آباد

اسماعیل‌آباد (ساوجبلاغ)،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۳۰ نفر بوده‌است.

روستای اسمعیل‌آباد شورقلعه بالا

اسمعیل‌آباد شورقلعه بالا، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چهارباغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۳ نفر بوده‌است.سال ۱۳۹۹ حدود ۳۰۰نفر جمعیت دارد.

روستای اسمعیل‌آباد شورقلعه پایین

اسمعیل‌آباد شورقلعه پایین، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چهارباغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۶۳ نفر بوده‌است.

روستای اغشت

اغشت، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۷۷۰ نفر (۲۷۵ خانوار) بوده‌است. یكی از مكان های دیدنی روستا كه این روستا را معروف كرده است قلعه اغشت است این قلعه برخلاف تصورات بعضیا كه فكر میكنند قدیمی است قدمت ندارد و در ۱۰ سال گذشته ساخته شده است و به دلیل نمای زیبای آن در هفته صدها نفر � این مكان دیدن می‌كنند.

روستای اقدسیه

اقدسیه (ساوجبلاغ)، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چهارباغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن۱۹۱ نفر بوده‌است.

روستای امین‌آباد

امین‌آباد روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چندار كه در استان البرز واقع شده است. ساكنین روستای امین‌آباد تات هستند و به زبان تاتی سخن می‌رانند.این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۷ نفر بوده‌است.

روستای ایقربلاغ

روستای سرچشمه (ایقربلاغ)، روستایی بسیار سرسبز و خوش آب و هوا با جاذبه های گردشگری و همچنین چشمه های آب زلال فراوان ،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. قدمت روستای اِیقَربُلاغٍ به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد می رسد. این روستا از سمت شمال به شهرك جهان ویلا و راه آهن تهران-تبریز و جاده كرج-قزوین، از جانب شرق به روستای سعید آباد، از جنوب به روستاهای نمكلان، اسماعیل آباد و از طرف غرب به روستاهای قاسم آباد كوچك و بزرگ محدود می شود.فاصله تا جاده اصلی كرج – قزوین حدود ۴ كیلومتر میباشد.
یكی از خوش آب و هوا ترین روستاهای اطراف البرز میباشد كه آب و هوای این روستای زیبا و سرسبز در فصل زمستان سرد و همراه با بارش برف و باران فراوان است و در فصول گرم هوایی معتدل دارد. ایقربلاغ از منظر زمین شناسی به صورت دشت و زمین های مسطح و هموار است و محصولات كشاورزی مختلفی مانند جو، گندم، صیفی جات، ذرت، سیب، هلو، شلیل، گلابی، آلو، گردو و آلبالو و… در آن كشت می شود.
از زیبایی های این روستا، خیابان چناران است كه با داشتن درختان چنار در دو سوی خیابان از انتهای روستا تا وسط باغ بزرگی به وسعت ۱۲ هكتاری منظره ای زیبا و بهشتی فوق العاده ای به سبك خیابان ولیعصر تهران ایجاد كرده اند. در دو سوی جاده و زیر درختان چنار آب زلال و گوارایی جاری است كه این جذابیت در دوره گرما موجب جذب مسافران و گردشگران بسیاری به این منطقه می شود. درختان زیبای روستا در سال ۱۳۱۷ به دستور ارباب وقت آن زمان كاشته شده و امروزه بیش از ۶۵۰ اصل درخت چنار در روستا دیده می شود.روستای ایقربلاغ هم اكنون دارای امكانات كامل فرهنگی ، ورزشی و رفاهی جهت سكونت دائم می‌باشد.این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۳۶۳ نفر بوده‌است.

روستای باغ ناصری

باغ ناصری،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چهارباغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن زیر سه خانوار بوده‌است.

روستای باغبان كلاچی

باغبان كلاچی، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چندار كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۴۷ نفر بوده‌است.

روستای بانو صحرا

بانوصحرا روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چندار كه در استان البرز واقع شده است. تاتی زبان گفتاری مردم روستا است.این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۳۲ نفر بوده‌است.

روستای برغان

روستای برغان در دهستان برغان بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ در غرب استان البرز و در كوه‌های البرز و در میان كرج و هشتگرد واقع شده‌است.براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵ روستای برغان دارای ۴۷۰ نفر جمعیت است.مردم برغان تات زبانند و به گویش تاتی صحبت می‌كنند كه البته با آمدن مهاجران غیر بومی به این روستا گویش تاتی در این مناطق در حال كم رنگ شدن می‌باشد.اگر به گویش اهالی برغان خوب گوش دهید و با گویش طبری موجود در مازندران و شمیران و حتی خود كرج مقایسه كنید، پی به آن خواهید برد كه برغانی لهجه ای منشعب از گویش طبری است.

با مهاجرت سالیان گذشته از این روستا به شهرهای مجاور نسبت جمعیتی نامتوازن‌تر گردیده‌است.حسینیه برغان، پل برغان و چنار مسجد برغان از نقاط دیدنی این روستا هستند.محمدتقی برغانی (معروف به شهید ثالث)، ملا محمد ملائكه برغانی (مرجع اصولیون قزوین)، ملا محمدصالح برغانی (مؤسس مدرسه صالحیه قزوین و مدرس برجسته حوزه علمیه كربلا) حسین میرخانی برغانی بنیان‌گذار انجمن خوش نویسی ایران و زرین تاج برغانی ملقب به طاهره قره العین به این روستا منسوب‌اند.از سوغات معروف روستای برغان می‌توان به آلوی برغان، عسل، توت، گردو، سماق و لبنیات محلی اشاره كرد.گردوی پوست كاغذی از دیگر سوغات معروف برغان می‌باشد.همچنان با سیری در ایران همراه باشید تا با دیگر روستاهای ساوجبلاغ آشنا شوید.

روستای بریان چال

بریان چال، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش چندار كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۱۳ نفر بوده‌است.

روستای بیسیم كمال‌آباد

بیسیم كمال‌آباد یك روستا در ایران است كه در شهرستان ساوجبلاغ استان البرز واقع شده‌است.این روستا در دهستان چهاردانگه (چهارباغ) قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۲۳ نفر بوده‌است.

روستای پرگه

پرگه روستایی از توابع بخش طالقان شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان پایین طالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۲۲ نفر بوده‌است.

روستای تكیه اغشت

تكیه اغشت روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. زبان رایج در تكیه اغشت مانند گویش روستای آغشت تاتی است.این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۶۶ نفر بوده‌است.

روستای چلنگدار

چلنگدار روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۲۱ نفر بوده‌است.

روستای حاجی‌آباد

روستای حاجی‌آباد از توابع شهرستان ساوجبلاغ در نزدیكی تنكمان است. این روستا یكی از روستاهای باستانی شهرستان ساوجبلاغ است. قدمت این روستا را بیش از دو هزار و پانصد سال تخمین زده‌اند. از جمله بناهای تاریخی این روستا می‌توان به تپه باستانی این روستا كه مربوط به دوره هخامنشی است اشاره كرد.

روستای حسن‌آباد

حسن‌آباد (ساوجبلاغ)، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۰ نفر بوده‌است.

روستای حسین‌آباد كوشكذر

حسین‌آباد كوشكذر،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷۴ نفر بوده‌است.

روستای خور

خور از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ كه در ناحیه سردسیری كوهستانهای شمال باختر شهر هشتگرد واقع شده‌است. خور از ناحیه خاور به روستای سیفدارك وفشندو شهرجدیدهشتگرد و از سمت باختر به روستای عرب آبادكوه و شهرك هیو و از سمت شمال به منطقه كوهستانی طالقان و از سمت جنوب به بزرگراه تهران-قزوین و شهر هشتگرد منتهی می‌شود.
مذهب و اماكن مذهبی
مذهب اكثریت اهالی روستای خور، شیعه دوازده امامی است. اهالی روستا، اكثریت مردمانی پایبند به مذهب و تقدس امامان هستند. با این حال رد برخی از رسوم قدیمی و محلی در فرهنگ اهالی، جایگاه خاصی دارد.
امامزاده سلیمان
از نوادگان امام زین العابدین می‌باشد كه بقعه این امامزاده در محدودهٔ داخل روستای خور قرار گرفته‌است و قدمت بنای كنونی آن به دوران صفویه بازمی‌گردد.
امامزاده زبیده خاتون
در شمال غربی روستای خور، منطقه‌ای به نام برچشمه است كه در دامنه كوه آن چشمه، كوره آهك پزی قدیمی و بقعه‌ای متعلق به دوره ایلخانی وجود دارد. این بقعه را زبیده خاتون می‌نامند. این بنای سنگ و گچی در نوع خود دیدنی است. این بنایك برجك ۶ ضلعی است. داخل هر یك از اضلاع طاقچه ای محراب مانند دارد و مصالح به كار رفته در این بنا سنگ، ملات وساروج است.
پیشینه تاریخی
حمدالله مستوفی ادیب و تاریخ‌نویس دورهٔ ایلخانی در كتاب نزهه القلوب در گزارش احوال ولایت ساوجبلاغ از روستای خرداد كه خور كنونی است به عنوان یكی از روستاهای بزرگ در كنار نجم‌آباد و سنقرآباد یاد كرده‌است. براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۴۰۹نفر بوده‌است.

روستای خورانك

خورانك روستایی است در شهرستان طالقان واقع در استان البرز كه در فاصله ۳۵ كیلومتری مركز شهرستان طالقان قرار دارد. این روستا در كوهستان قرار دارد كه دارای آب و هوای سردسیری می باشد. آب روستا از چشمه و محصولات روستا غلات و انگور و گردو است. شغل اهالی زراعت است و عده‌ای هم برای تأمین معاش به كرج و تهران و مازندران و گیلان می‌روند و در زمستان برمی‌گردند. از صنایع دستی آن، كرباس و گلیم و جاجیم‌بافی است.تاتی زبان مردم خورانك است. خورانك ۸۰ نفر جمعیت دارد.

روستای خوروین

خوروین روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۴۰ نفر بوده‌است.مردم روستا شیعه مذهب هستند و به زبان تاتی گپ می‌زنند.شغل اغلب مردمان روستا باغداری و دامداری است.

روستای درخشانیه

درخشانیه،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۷۶ نفر بوده‌است.

روستای دوزعنبر

دوزعنبر، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در بخش چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۱۶ نفر بوده‌است.

روستای دهكده طالقانی

دهكده طالقانی، روستایی از توابع بخش چهارباغ شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان رامجین قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۰۶ نفر بوده‌است.

روستای رضاآباد صوفیان

رضاآباد صوفیان، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۳۶ نفر بوده‌است.

روستای رونده

رونده، روستایی از توابع بخش چهارباغ شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان رامجین قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۲۲۵ نفر بوده‌است.

روستای سرحه

سرهه،با نام قدیمی سرخه ،روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. را ه منتهی به این روستا از اتوبان كرج قزوین خروجی روستای كردان كه به جاده برغان منتهی است و بعد از امین آباد نرسیده به روستای برغان سه راهی سمت چپ بالای جاده .
فاصله این روستا تا شهر هشتگرد حدود ۳۶ كیلومتر است و تا روستای برغان تقریبا ۴ كیلومتر است .و همسایه روستاهای سنج .وامكوه .بریان چال. می باشد و دارای آب و هوای سرد و معتدل كوهستانی است كه در زمستان هوای سرد و یخبندان بوده و در تابستان دارای آب هوای خشك می باشد.بریان چال ۱۵كیلومتر با روستای سرحه فاصله دارد كه مسیر بریانچال از روستای سرحه می گذرد.
این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۳۶ نفر بوده‌است.درسال ۱۳۹۵طبق سرشماری روستای سرحه ۳۰۱ نفر جمعیت داشته است و همواره رو به افزایش است.

روستای سرخ‌آب

سرخاب، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۶۱۵ نفر بوده‌است.

روستای سعیدآباد

سعیدآباد، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسكن در سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۲۵۵۶ نفر (در۷۳۱ خانوار) بوده‌است.

روستای سفیداران

اسپیدارن یا سفیدداران، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۲ نفر بوده‌است.
این روستا كه از آن به عنوان سفید داران نیز یاد می‌شود، یكی از روستاهای زیبا و دیدنی در اطراف پایتخت و از توابع شهرستان ساوجبلاغ است. طبیعت گردان روستای اسپی داران را به دلیل وجود آبشارهای متعدد و چشم نواز به عنوان مهد آبشارهای استان البرز می‌دانند. روستای اسپی داران یا سفیدداران یا سپیدداران نام روستایی ییلاقی و كوهستانی كه از توابع شهرستان ساوجبلاغ استان البرز و جزو دهستان برغان است. روستای اسپی داران یا سفید داران بیشتر تعداد آبشار و درختان كهنسال استان البرز را در خود جای داده‌است.

ایسپی داران نامی باستانی، كه ریشه اصلی آن زبان پارتی (پهلوی اشكانی) می‌باشد و این زبان یكی از زیر شاخه‌های زبان باستانی پهلوی است. ایسپی به زبان محلی به معنی سفید، دار به معنی درخت و ان جهت جمع استفاده شده كه كلاً به معنی روستایی كه دارای درختان سپیدار می‌باشد. ز زمان‌های بسیار دور نام این روستا ایسپی داران بوده‌است ولی درفرهنگ لغات مرحوم علامه دهخدا اینچنین آمده‌است. سفیدداران، دهی جزء دهستان برغان بخش كرج شهرستان تهران، دارای ۱?۳ تن سكنه است و آب آن از چشمه سار و آب رود می‌باشد. محصولات آن باغات میوه، لبنیات، عسل، غلات و قلمستان می‌باشد. شغل اهالی زراعت و گله داری است. از رودخانه سفیدداران هم آب روستای كله رود (گلین رود) تأمین می‌گردد.
تذكر: (البته مرحوم دهخدا چون اطلاع نداشتند، ننوشتند… كه این روستا علاوه بر تأمین آب روستای گلین رود (كله رو) از طریق رودخانه وارش كورور، از طریق رودخانه جوزه رود هم آب روستای آغشت را تأمین می‌كند)
هنوز در روستای اسپی داران بوی نان محلی، بوی نمور كاه گل احساس می‌شود. چندین خانهٔ قدیمی یادگاری از گذشته در روستا خودنمایی می‌كنند.اهالی این روستا در ساوجبلاغ با شهرت‌های كوهزاده، كمر گرد (كمركُرد) و سرود نشین شناخته می‌شوند. كه بزرگترین و پرجمعیت‌ترین این طایفه كوهزاده است.
بافت معماری روستای اسپی داران یكی از جاذبه‌های این روستا به شمای می‌رود. اهالی این روستا همچون قصبه‌های بزرگ همچون «پشند، گته ارنگه، ولیان و برغان» بالا و پایین نداشته‌اند همه یكدست بوده‌اند. همه كشاورز و دامدار…در قصبه‌های بزرگ “خوش نشین و طبقه كشاورز و دامدار داشته‌اند و خانه‌هایشان هم از لحاظ بافت و تركیب معماری فرق داشتند.
این‌جا هم مثل جاهای دیگر طویله و توالت را دور از محل سكونت می‌ساختند. تندورستان، تابستان نشین، زمستان نشین داشته‌اند..
در انتهای اراضی این روستا شش سرو كهنسال به نام «پیردار» قرار دارد كه ابهت خاصی دارند و یك سرو كهنسال دیگر در ارتفاعات رودخانه جوزه قرار دارد.

پس از گذشتن از روستای خوروین و آجین دوجین و… بخش چندار به میدان روستای ولیان می‌رسید. دست راست میدان جاده ای كوچه باغی است كه تازه آسفالت شده‌است. حدود ۵۰ متر كه این جاده را می پیمائید…
به دو راهی كله رو (گلین رود)، اسكولدره می‌رسید كه راه سمت چپ (اسكولدره) را انتخاب می‌كنید. پس از گذر باغ‌ها، ویلاها و جاده‌های پیچ و خم دار به دو راهی اسپی داران و اسكلولدره می‌رسید و راه را به سمت روستای اسپی داران ادامه می‌دهید. پس طی چند كیلومتر و در نوریدن پیچ‌ها و دره‌های عمیق، رنگ كوه‌ها به رنگ بنفش می‌گراید و این نشان رسیدن به آبشار زیبا و چشمه آب معدنی «وارش كورورخانه» می‌باشد.
پس از سر گذاشتن آبشار و «سوته په لنگ»، «عاروس كمر»، به «پن كوله» و «پیش كوله» می‌رسیم، روستا از بالای بلندی دیده می‌شود. به روستا اسپی داران رسیدیم. این روستا در درهٔ بزرگی به نام «خوك لانی دره» واقع شده‌است.
امكانات ویژه
وقتی از جاده انحرافی ولیان به سمت این روستا حركت می‌كنید ۵ كیلومتر مانده به این روستا به آبشار زیبای «وارش كورور» (به معنی بارش زیاد) می‌رسیم. البته در ورودی محل آبشار چشمه آب معدنی «وارش كورور» كه از كوه می‌جوشد، قرار دارد.
بعد از گذراندن ۵ كیلومتر بعد از روستای سفیددارن به آبشارهای زنجیره ای «جوزه رود» (به معنی رودخانه گردو) می‌رسیم. بعد از گذشتن از آب زلال رودخانه جوزه رود به اولین آبشار زنجیره ای «جوزه رود» می‌رسیم. بعد از گذر از این آبشار نوبه نوبه به ۴ آبشار زیبای جوزه رود می‌رسیم. در راه می‌توانید از میوه‌های مانند: كوهی زرشك، سیب كوهی، تمشك، شاتوت، توت، بادام كوهی، و… بخورید.
بعد از گذر از این ۵ آبشار زیبا و دل‌انگیز به محوطه بازی به نام «دربند جوزه رود»، می‌رسیم. بعد از گذر از این محل چشمتان به جمال آبشار بلند و زیبای آبشار «چوب بست» روشن می‌گردد. این از ۷ آبشار زیبای روستای سفیدداران كه دیدن آنها خالی از لطف نیست البته به غیر از این آبشار و چشمه آب معدنی یك چشمه آب معدنی دیگر در ارتفاعات به نام «قل قل چشمه» دارد كه از دل زمین آب زلال و معدنی می‌جوشد و این چشمه بالاتر از آبشار چوب بست قرار دارد.
این منطقه دارای وحوش بسیاری است مانند: كبك، كبك دری، كل و یز كوهی، روباه، گراز، گرگ، سیاه گوش، خرس، انواع پرندگان شكاری و غیر شكاری و انواع خزندگان در رسته افعی ها… نه بازهم هست قله زیبای و معروف «شاه كرم ” هم در ارتفاعات این روستا قرار دارد. البته كه روستای متروكه معروف “شیون چال» هم در ارتفاعات این روستا قرار دارد.محصولات این روستا انواع لبنیات، گردو، آلبالو، گیلاس، توت، انواع سبزهای كوهی در فصل بهار و … است.

روستای سفیدارك

سفیدارك(سپیدارك) از شمال با طالقان، از شرق با فشند، از غرب با شلمزار و از جنوب با روستای خور هم مرز می باشد.اولین شهید از شهرستان ساوجبلاغ در جنگ ۸ ساله با رژیم عراق جوانی با نام داریوش زارعی می باشد كه زاده روستای سفیدارك می باشد.سفیدارك،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان هیو قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۹۵ نفر بوده‌است.

روستای سلطان‌آباد

سلطان‌آباد (چهارباغ)، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. و نزدیك ترین روستا به شهر كرج و تهران میباشد؛ این روستا نزدیك ترین راه ارتباطی از طریق كیانمهر به سمت روستاهای عرب آباد ؛ رامجین و زعفرانیه؛ قوهه میباشد.این روستا در بخش مركزی شهرستان ( چهارباغ ) قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران سرشماری عمومی نفوس و مسكن (۱۳۹۵) جمعیت آن ۸۶۷ نفر (۲۴۵ خانوار) بوده‌است.

روستای سلطان‌آباد اران

سلطان‌آباد اران، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن۸۵۸ نفر (۱۴۵ خانوار) بوده‌است.

روستای سنج (ساوجبلاغ)

سنج روستایی است كه در استان البرز واقع شده است. مردمش مسلمان شیعه هستند و به زبان تاتی صحبت می‌كنند.روستای سنج در دهستان برغان بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ در غرب استان تهران و در كوه‌های البرز و در میان كرج و هشتگرد واقع شده است.روستای سنج ۱۷۱ نفر جمعیت دارد .این روستای زیبا دارای باغات میوه شامل گردو ، گیلاس ، آلبالو ، گوجه سبز یا همان ( گوجه برغانی) می‌باشد ، همچنین دارای بافتی زیبا و نیمه جنگلی در حد فاصل حریم رودخانه می‌باشد .ضمناً منطقه ای زیبا و بكر بنام توكوه در حدود ۱۵ كیلومتر بالاتر از روستا وجود دارد كه مسیر آن از انتهای روستا و در حاشیه رودخانه به سمت شمال می‌باشد و محلی كاملاً ییلاقی می‌باشد و به‌خصوص در فصل بهار زیبایی‌های منحصر به فردی دارد.

روستای سنقرآباد (چهارباغ)

سنقرآباد،مركز دهستان چهاردانگه روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. دسترسی اصلی این روستا از سهیلیه میباشد.حمدالله مستوفی در كتاب نزهه القلوب در باب ولایت ساوجبلاغ می‌نویسد: ساوجبلاغ ولایتی است كه در اوان سلاجقه مال به ری می‌داده و در عهد مغول سوی شده، هوایی بغایت خوب دارد. اكثر آبش از قنوات است، میوه و قله بسیار می‌باشد و نانش در غایت نیكویی و حقوق دیوانی او دوازده هزار دینار مقرر است و مردم آنجا چون اكثر صحرا نشینند مقید به مذهب نیستند؛ و از اعظم قرای آنجا خرداد (خراو) و نجم‌آباد و سنقر آباد است؛ و در سنقر آباد سادات آلی نسب‌اند.براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۷۷۷ نفر (۵۶۴ خانوار) بوده‌است.

روستای سوهان (طالقان)

سوهان (طالقان)، روستایی از توابع بخش مركزی شهرستان طالقان كه در استان البرزواقع شده است .نگارخوانی در روستای سوهان، مشابه سایر روستاهای طالقان در گذشته و حتی تاكنون رواج خاصی داشته و دارد. نگارخوانی، داستان حكایت دلدادگی و دلبستگی عزیز و نگار طالقانی است كه متولد روستای آردكان پائین طالقان می‌باشند.طبق گفته برخی بزرگان سوهان، ریشه لغوی كلمه سوهان از «سو»، به معنی نور در زبان فارسی قدیم میباشد. شاهد مثال، مصدر «سوسو زدن»، به معنی كم و زیاد شدن شدت نور، و چون سوهان در ارتفاع بالا واقع شده است، به خصوص در شب، به عنوان محل تجمع نورها و سوسو زدن آن بوده است

لذا با اضافه شدن علامت جمع «ان» فارسی، به صورت «سوان» و اضافه شدن حرف «هاء» جهت سهولت آوائی، به صورت «سوهان» شهرت یافته است. البته می توان گفت كه در صورت استفاده از علامت جمع «ها» در زبان فارسی، به صورت «سوها» و جهت سهولت آوائی، با حرف «ن» در آخر آن، به صورت «سوهان» مورد استفاده قرار گرفته است.مردم سوهان به زبان تاتی، كه نزدیك به زبان گیلكی و مازندرانی است سخن می‌گویند.این روستا در دهستان پایین‌طالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۵۵ نفر بوده‌است.

روستای سیاه‌كران

سیاه‌كران روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۸۴ نفر بوده‌است.ساكنین روستا به زبان تاتی سخن می‌گویند.

روستای سیبان‌دره

پسیان دره روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. در روستای سیبان‌دره زبان تاتی رایج است.این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۲۴ نفر بوده‌است.روستای سیبان‌دره در شمال غرب استان البرز و در رشته كوه‌های البرز و در شمال غرب شهر كرج و شمال شرق شهر هشتگرد قرار دارد. ارتفاع روستا از سطح دریا ۱۷۹۰ متر می‌باشد.رودخانه هزاربند از غرب روستا می‌گذرد. این روستا در سال ۱۳۸۵ به عنوان منطقه نمونه گردشگری از سوی هیئت دولت تصویب گردید.

روستای سیب‌ستان

سیبستان (به تاتی: سیفستان) روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. كه در ارتفاع ۲۱۵۰ متری از سطح دریا قرار دارد. زبان مردم این روستا تاتی می‌باشد. نام رسمی روستا سیبستان می‌باشد ولی از آنجایی كه در زبان تاتی سیف یا سیو همان سیب است، مردم بومی به روستایشان سیفستان می‌گویند.این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷۹ نفر بوده‌است.

روستای سیرود

سیرود (ساوجبلاغ) روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستای بكر بالا ترین و نزدیك ترین روستا ساوجبلاغ به شمال ایران است و از آن به ( بهشت گمشده البرز ) یاد میشود.این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۲۷ نفر بوده‌است. و بر اساس سرشماری نفوس و مسكن سال ۹۵، این روستا حدود ۵۶ خانوار و ۱۲۹ نفر جمعیت دارد اما الان جمعیت آن زیاد تر شده است .
تاتی زبان رایج در روستای سیرود است.این روستا دارای كوه های سر سبز , آب و هوا بسیار خوب و پوشش گیاهی عالی دارد . از گیاهانی كه در این منطقه رشد می كنند می توان به : آویشن كوهی , چای كوهی ,ریواس , شورك , قازیاقه , پنیرك , والك , استوخدوس , ترشك , لرچك , شكِر لَلِه , زرد پچ , آقا جواش و … . درختانی مانند : گردو , آلبالو , گیلاس , توت و … و قارچ های متنوعی از جمله : كمانگوش و دنبلان می باشد .

روستای سیف‌آباد بزرگ

سیف‌آباد بزرگ،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۷۸۴ نفر بوده‌است.

روستای سیف‌آباد خالصه

سیف‌آباد خالصه، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۲۴۹ نفر بوده‌است.

روستای شلمزار

شلمزار از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ در استان البرز است. این روستا در شمال غربی شهرستان ساوجبلاغ واقع است. دو راه ارتباطی به پایتخت كشور دارد؛ جادهٔ بین‌المللی تهران-قزوین و اتوبان تهران-قزوین. این روستا در انتهای مسیر منتهی شده از شهر‌ك هیو به آنجا قرار دارد و این به این معنا است كه پس از این روستا، روستای دیگری وجود ندارد.
مسیر كوهستانی منطقهٔ زیارتی و گردش گری سیراب از انتهای این روستا شروع می‌شود.كه در گذشته محل زندگی اهالی شهرك هیو بوده منطقهٔ نام برده فاقد باغ‌های خصوصی بوده ولی جزء زمین‌های هیو می‌باشد.در شمال این روستا خط لوله‌ای واقع شده كه از سد طالقان به سوی تهران كشیده شده. لازم است ذكر شود كه این خط لوله علاوه بر شلمزار از بخشی از زمین‌ها هیو، از حدود یك و نیم كیلومتری شمال عرب آباد (روستایی در شرق شلمزار)، تقریباً مماس با خور (روستایی در شرق عرب آباد) و نواحی جنوبی قشند نیز عبور می‌كند.

این چهار روستای نام برده هر سه به زبان تركی صحبت می‌كنند ولی هر یك با گویشی كاملاً متفاوت؛ و جالب این است كه در روستاهای بالاتر از اتوبان، مناطق كاملاً آذری زبان به همین چهار بوده و باقی روستاهایی كه موقعیتی مشابه این چهار روستا دارند همگی فارسی زبان و با اصالت طالقانی می‌باشند.در گذشته مردم این روستا به دامداری و باغ داری و بیش از همه به كشاورزی می‌پرداختند. در فصولی هم كه كار كشاورزی آنچنان رونقی نداشته یعنی در فصول سود، مردم به كار در معادن شهرك هیو می‌پرداختند.داد و ستد مردم این روستا علاوه بر روستاهای مجاور، با برخی از روستاهای طالقان نیز بوده است.در این روستا چندین درخت چنار وجود دارد كه كهن‌ترین آن حدود ۱۲۰۰سال تخمین زده می‌شود
وجه تسمیه
شلم در دائرةالمعارف علی اكبر دهخدا به معنی كتیرا می‌باشد و لذا شلمزار به معنی كتیرا زار یعنی جایی كه كتیرا در آن بسیار می‌روید می باشد اكنون نیز گیاه كتیرا در كوه‌های اطراف وجود دارد. البته وجه تسمیه‌های دیگری نیز بیان شده كه سندیت محكمی ندارد از قبیل شالم زر یعنی كسی كه شالی از طلا دارد این حاكی از حكایتی است كه دریكی از كتب ارامنه ساكن شلمزار قدیم نوشته شده كه بیان كننده داستانی از نبرد پهلوان شاه عباس با یك مرد تنومند و قوی از ارامنه شلمزار بوده است و دیگر آنكه برخی گفته‌اند شلمزار به معنای دشتی است كه در آن شلم (گیاهی از خانواده كتیرا) می‌روییده و برخی گفته‌اند شلم با ضمه تلفظ شده و به معنای محلی بوده كه پس از بارندگی همراه با گل و شل می‌شده‌است. در گذشته گویا از اصفهان هر ساله مردمی می‌امدند و در بخش جنوبی روستا ( الّرْبولاغی ) كتیرا برداشت می‌كردند. این موضوع احتمال داستان كتیرا را در نام‌گذاری این روستا قوت می‌بخشد.
جاذبه‌ها
این روستا جمعیتی نزدیك به ۱۳۶۷ نفر دارد از مكانهای تفریحی آن می‌توان به باغ‌های روستا در بخش مركزی آن اشاره كرد. روستا دارای دو تپه و یك دره است كه اغلب باغها در بخش دره‌ی این روستا قرار دارند و البته بجز آن مردم این روستا در خارج از آنجا هم باغهایی دارند كه از آن میان می‌توان به باغ‌های شاه توت كه در قسمت شمال روستا واقع شده است (به دلیل وجود این درختان این مكان را به نام شاه‌توت نامگذاری كرده‌اند كه امروزه بخش كوچكی از آن درختان باقی مانده) و در شرق روستا هم می‌توان باغ‌های انگور بوته (باغ انگور یا به بیان محلی‌ها اَنگَرْتِ) نیز اشاره كرد كه از مكانهای جذاب و پر طرفدار این روستا می‌باشد. از جمله زلال‌ترین چشمه‌ها می‌توان به كَهریز كه قناتی است تقریباً طولانی كه امروزه از آن بیشتر برای آب‌یاری باغ‌ها استفاده می‌شود و همین‌طور جن دره ( كه محلی ها به آن جینلی دَرَّ می‌گویند ) اشاره نمود.
این روستا آب و هوای خوبی دارد و حتی در تابستان در این روستا نیازی به وسایل خنك‌كننده نیست و شب‌ها نیز باید از خود در برابر سرماخوردگی محافظت كنید. از میوه‌های روستا می‌توان به گردو و توت و انجیر و گیلاس و انگور … اشاره نمود. البته در سالهای اخیر تابستان‌های این روستا هم همچون جاهای دیگر كشور گرمتر شده ولی باز هم به علت طبیعت خاص، همچنان زیبا خاطره‌انگیز است.

روستای شنده

شنده روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۵۳ نفر بوده‌است.مانند بسیاری از روستاهای شهرستان ساوجبلاغ مردم شنده هم تات‌زبان هستند.

روستای شهرك الهیه

شهرك الهیه، روستایی از توابع بخش چهارباغ شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۴ نفر بوده‌است.

روستای طالیان

تالیان روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. مردم روستا تات‌زبان هستند. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۱۲ نفر بوده‌است.

روستای عباس‌آباد بزرگ

عباس‌آباد بزرگ،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۰۷۰ نفر (۲۴۵خانوار) بوده‌است.

روستای عباس‌آباد كوچك

عباس‌آباد كوچك،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۴۲۵ نفر بوده‌است.

روستای عرب‌آباد

عرب‌آباد (ساوجبلاغ)، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان هیو قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۱۶ نفر بوده‌است.

روستای عرب‌آباد افشار

عرب‌آباد افشار،مركز دهستان عرب آباد افشار و روستایی از توابع بخش مركزی شهرستان چهارباغ در استان البرز واقع شده است .این روستا در دهستان عرب آباد افشار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۸۶۹ نفر (۶۴۷ خانوار) بوده‌است.این روستا ، روستایی مهاجر پذیر است ودر سال‌های اخیر خانواده‌های زیادی از شهرهای دیگر به این روستا نقل مكان كرده‌اند ازجمله از تهران ، كرج ، آذربایجان و … در چند سال اخیر اطراف روستا باغها و مزارع زیادی به ویلا و باغچه تفریحی تبدیل شده‌است كه این امر ممكن است به رشد اقتصادی و امكانات روستا كمك كند. زمین‌های حاصلخیز وخاك مرغوب و وجود گلخانه های كشاورزی،دامداری ودامپروری از مشاغل این روستا میباشد.

روستای علاقه‌بند

علاقه‌بند روستایی در دهستان برغان بخش چندار، شهرستان ساوجبلاغ، كه در استان البرز واقع شده است. در سرشماری ۱۳۹۵ جمعیت آن ۲۹۸ نفر بوده است.

روستای فشند

پشند یا فشند نام روستایی است در ۷۵ كیلومتری غرب تهران كه در شمال هشتگرد واقع شده‌است. این روستا از نظر حوضهٔ آبریز كوهستانی و دشتهای آبرفتیِ به مساحت ۹۶۰۰ هكتار از بزرگ‌ترین روستاهای ایران است. سیب زمینی كه در زمان سر جان ملكم وارد ایران شده بود نخستین بار در ایران در این روستا كشت شده‌است كه به دلیل كیفیت، سیب زمینی پشندی زبانزد شده‌است. قوچ فشندی و زغال‌سنگ از دیگر دلایل شهرت این روستا هستند. همچنین فشند از نخستین روستاهای ایران بوده‌است كه مدرسه به سبك نوین در آن دایر شده‌است.

جغرافیا
روستای پشند در دامنهٔ رشته كوه البرز قرار دارد، كه منطقهٔ طالقان در شمال این كوه‌ها و در حد فاصل روستا تا جلگهٔ مازندران قرار دارد. پشند از سمت غرب با روستای خور و روستای سپیدارك از سمت شرق با روستای آردهه، كوشك زر و سیفستان و از جنوب با ینگی امام و هشتگرد همسایه‌است. پشند ۲۰۰۰ نفر جمعیت و مساحتی بالغ بر ۹۲۰۰ هكتار دارد.
این روستا به سه ناحیه اصلی تكی، پایین محله (جیر ماله) و بالا محله (جواَر مَاله) تقسیم شده‌است كه هر محله شامل مناطق كوچكتر زیادی می‌شود. شامل:تكی، چراخ ماله، راستِ كوچه، انگرماله، هُشتِ كُلَه، كری سر و ملك او دار، خر تیزان و پشت باغ.
اقتصاد
اقتصاد مردم روستا بر پایه دو پیشه عمده دامداری و كشاورزی است. دامداری بیشتر توسط گروهی از مردم جوار ماله موسوم به اَلِكایی (aleka:yi) صورت می‌گیرد. اقتصاد كشاورزی نیز در دستان گروهی از پشندیان موسوم به خرده مالكان (دهقان‌ها) است كه صاحب زمین‌های روستا هستند و باقی مردم برای این دو دسته كار می‌كنند. محصول اصلی باغی روستا، آلبالو، گیلاس و محصولات زراعی مانند گندم و جو است. میزان مالكیت دهقان‌ها از نیم هكتار تا چند ده هكتار متغیر است. كل مالكیت روستای فشند به ۹۶۰۰ سهم تقسیم می‌گردد كه هر ۱۰۰ سهم مالكیت را، عامه مردم یك گاب (گاو) می‌گویند. یكی از افتخارات پشند آن است كه هرگز ارباب نداشته‌است و مردم عادی زمین‌دار بوده‌اند. در اصطلاح محلی می‌گویند پشند «زر خرید» است. به معنی آن كه مردم عادی با پرداخت وجه می‌توانستند زمین‌ها را بخرند.
زبان تاتی
زبان مردم دهكده تاتی است. این زبان در سراسر كوهستان البرز از طارم و شهرستان رودبار تا شاهرود رواج دارد. اگرچه همه مردم دهكده به زبان تاتی گپ می‌زنند، اما، در بین خود مردم پشند تفاوت‌هایی در واژه‌ها و لهجه در محله‌های مختلف دیده می‌شود. شاید بتوان گفت مردم جواَر مَاله عموماً به دلیل ارتباط كمتر با شهرنشین‌ها از اصالت بیشتری در گفتار برخوردارند.نمونه‌هایی از واژگان و برخی ساخت‌های دستوری در زیر آمده است:
دین و اماكن مذهبی
دین همهٔ مردم بومی پشند اسلام با گرایش شیعه دوازده امامی است. رد پای آیین‌های كهن (به ویژه زرتشتی) در فرهنگ و ادبیات بومی و یافته‌های تاریخی مشاهده می‌شود.

امامزادگان فشند
منطقه فشند محل دفن سه تن از امامزادگان نیز می‌باشد كه بر اساس اطلاعات محلی غیر موثق، از نوادگان امام هفتم (موسی كاظم) هستند. نام‌های این سه امامزاده عبارت‌اند از: مطهر، مظفر و طاهر. لازم است ذكر شود كه بر اساس تحقیقات صورت گرفته از اهالی قدیم محل و استعلام از نهاد عتبات عالیات شهرستان ساوجبلاغ، امامزادگان فوق فاقد شجره نامه و اطلاعات موثق در خصوص اصل و نسب می‌باشند، از جمله اینكه در یك مورد، بنای امامزاده فاقد قبر می‌باشد و ظن این می‌رود كه با توجه به ویژگی‌های محل در اصل مقبره نبوده و مكانی مذهبی بوده باشد. قدمت بنای یكی دیگر از امامزادگان با توجه به تاریخ كنده كاری شده روی یك قطعه چوب در موقعیت محل بنا كه تنها مدرك موجود است، به سال ۱۱۶۵ ه‍.ق می‌رسد؛ و مورد سوم نیز بنایی نسبتاً قدیمی دارد كه بر اساس موارد موجود ظاهراً آب انباری قدیمی بوده‌است و به مكانی مذهبی بدل گردیده.
مكان مقدس خاتون قیامت
از دیگر اماكن مذهبی، آرامگاه رازآمیز خاتون قیامت است كه قدمت و علت تقدس آن روشن نیست. طبق باور مردم بومی تنها زنان مجاز به زیارت این آرامگاه هستند و مردان در صورت ورود به آن كور یا عقیم می‌شوند. احتمال زیاد از نظر مفهوم قداست و قید مكانی، با برخی از اماكن مقدس و مذهبی مشابه، مانند كوه بیبی سكینه در موقعیت مكانی شهر ری و كوه خاتون قیامت شهر شیراز، در ارتباط است.
تاریخ و فرهنگ
سابقه سكونت در این روستا به دوران بسیار كهن برمی‌گردد؛ و همه مردم مردم روستا متفق‌القول بر این باورند كه پشند بسیار كهن‌سال است. از نظر زبانی مردم پشند به زبان تاتی صحبت می‌كنند.
وِیژگیهای فشند
دراینجا به برخی محصولات و ویژگیهای فشند كه در مراجع ذكر شده‌است اشاره می‌شود.
سیب زمینی: بی گمان نام سیب زمینی پشندی به گوش همه ایرانیان رسیده‌است، در رابطه با سیب زمینی اشاره شده‌است كه این محصول بومی آمریكای جنوبی بوده و به خصوص در پرو از ۲۰۰۰ سال پیش كشت می‌شده‌است. در سالیان بعد این محصول به اروپا راه یافت. در ایران، حدود ۲۰۰ سال پیش و در زمان فتحعلی شاه قاجار سرجان ملكم سفیر دولت انگلستان در ایران مقداری بذر سیب زمینی به دربار پادشاه قاجار هدیه كرد. این سیب زمینی‌ها ابتدا در روستای پشند در اطراف تهران كاشته شد و سپس به فربدن اصفهان و به تدریج به سایر نقاط كشور برده و كاشته شد. در ابتدا به در ایران به سیب زمینی «آلوی مَلكَم» می‌گفتند. گفته می‌شود كه سیب زمینی پشندی كه به طعم خوب و مغز زرد مشهور بود و خاصیت انبارداری بالایی داشت به دلیل كم‌محصول بودن به مرور از چرخه تولید خارج شد. ولی هنوز چندان مشخص نیست كه كاشت این محصول از چه زمانی در خود روستای فشند متوقف شده‌است.
قوچ: قوچ و گوسفند فشندی از بهترین نژادها می‌باشد و هر چهار سال یك بار جشنوارهٔ قوچ فشندی در شهرستان ساوجبلاغ برگزار می‌شود
رئیس سازمان جهاد كشاورزی استان البرز نژاد فشندی را بهترین نژاد گوسفند ذكر كرد و اظهار داشت: ۸۰ درصد گوسفندهای شهرستان ساوجبلاغ از نوع فشندی هستند و شهرستان ساوجبلاغ از نظر پرورش این نوع گوسفند به لحاظ موقعیت جغرافیایی شرایط بسیار مطلوبی دارد. به گفته كارشناسان گوشت، گوسفند فشندی به لحاظ كیفیت و كمیت بهترین نوع گوشت گوسفند است، همچنین گوسفند فشندی دوقلو زا و پرورش آن بسیار كم هزینه‌است و شهرستان ساوجبلاغ با دارا بودن بیش از ۸۰ هزار رأس از این نوع دام در كشور اول است. گوسفند فشندی بین ۸۰ تا ۱۲۵ كیلوگرم وزن دارد و به لحاظ جثه درشت مستعد چرا در مناطق كوهستانی است. جشنواره قوچ فشندی هر چهار سال یكبار در شهرستان۲۳۰ هزار نفری ساوجبلاغ در ۷۵ كیلومتری غرب استان البرز برگزار می‌شود و برترین دارنده قوچ فشندی طی چند سال متوالی حاج خدایار ارمندئی می‌باشد.

معدن زغال‌سنگ: به گفته جمالزاده، معادن زغال‌سنگ ایران بسیار فراوان و غنی بود ولی شاهدی در دست نداریم كه از آن‌ها برای تهیه مواد سوختنی استفاده لازم به عمل می‌آمده‌است. به همین نحو، كرزن نوشت كه در ایالات شمال غربی ایران، یعنی منطقه بین تهران و قزوین، چندین معدن زغال‌سنگ وجود دارد كه غنی ترینش در آبیك، هیو، و فشند می‌باشد. در۱۸۸۸، برآورد تولید سالانه معادن آبیك، حدوداً ۲۰۰۰ تن ومعادن هیو حدوداً ۹۰۰۰ تن بود. به عقیده كرزن، «كارهایی كه تاكنون در این معادن شده، بسیار ناكارآمد و سرشار از ضایعات بود. با این همه، ذخایر این معادن در دسترس و بسیار مرغوب می‌باشد و اگر با استفاده از ابزارهای مناسب مورد بهره‌برداری قرار بگیرند، به راحتی می‌توان تولید سالانه را افزایش داد».جان، یك ناظر دیگر اروپائی كه بر روی زغال‌سنگ منطقه فشند آزمایش كرد به این نتیجه رسید كه زغال‌سنگ این منطقه ۹٫۴٪ آب، ۱٫۳٪ خاكستر و ۷۶٪ آن پوكه زغال‌سنگ(coke) بود.
بادامچه: نوعی از بادام وحشی است در اطراف كرج و پشند می‌روید، نام علمی آن سپارتیوئید می‌باشد و آن را بادامچه گویند.
آب تره: از خانوادهٔ تره تیزك و شاهی می‌باشد، مورد استفادهٔ پهلوانان بوده و به دلایل ذكر شده در مرجع خواص فراوان و ویژه‌ای دارد. محل رویش آن دامنهٔ كوه‌های طالقان، بین جاده قزوین، روستاهای پشند – آبیك و اتانك – در شهرری كنار رودخانه امین آباد، در بندر انزلی، راه چالوس، در آذربایجان بین سلیمانیه و دربند، اطراف شیراز پل آبگینه، نزدیك بوشهر و كوتدوند می‌باشد و بیشتر به‌طور خودرو در كنار چشمه‌ها و قنات‌هایی كه سرشار از شبه فلز «ید» می‌باشند به عمل می‌آید. اگر به دهاتی كه در آنجاها هست سری بزنید، با مردمان سالخورده كه بیش از صد سال داشته و از نعمت سلامتی برخوردارند
روبرو خواهید شد و اگر از آن‌ها سؤال كنید، خواهید فهمید كه از این گیاه زیاد می‌خورند.
مدرسه فشند: دبیرستان شهید قدرت الله بهمنی( كه نام نخستینِ آن، مدرسه ی فَرّهی بوده است) از جمله نخستین مدارس ایران است كه در سال ١٣٠۶ پس از به روی كار آمدن رضا شاه پهلوی تأسیس گردید. این مدرسه همزمان با مدرسهٔ كرج كه آن زمان جزو ساوجبلاغ به حساب می‌آمد گشایش یافت. موسی خیرخواه ، ملقب به كلیم العلما (از اعضای نهضت مشروطه) كه قبلا در تهران موسس و صاحب مدرسه متوسطه ی اصلاح(در محله ی باسیون تهران) و انجمن اصلاح بود، درخواست تأسیس این مدرسه را داده و این مدرسه را كه هفدهمین مدرسه ی ایران و همچنین نخستین مدرسه ی روستایی ایران است را تاسیس می‌كند. زمین این مدرسه،ملك مادری دكتر ابولقاسم غفاری است.ایشان این زمین را برای احداث مدرسه وقف و تقدیم كلیم العلما می‌كند.
رودخانه فشند
از كوه‌های جنوبی طالقان و از كوه دكا سرچشمه می‌گیرد و دارای سه زیر حوضه به نام‌های تنكلا، سوته و مگس لان در شمال روستای فشند می‌باشد. در شمال روستای فشند این سه زیر حوضه با هم یكی شده و رودخانه فشند را تشكیل می‌دهند. این رودخانه دارای رژیم آبدهی تقریباً دائمی و پرآب‌ترین زیر حوضه شمال دشت هشتگرد می‌باشد.
به علت فقر پوشش گیاهی، شیب زیاد حوضه و وسعت آن، سیلاب‌های رودخانه فشند در منطقه زبانزد عموم می‌باشد و معروف به سیاه سیل در نزد مردم منطقه گردیده است. چرا كه این رودخانه با عبور از روستای فشند، باعث تخریب حاشیه باغات و مساكن سپس محدوده شهرجدید هشتگرد و روستاهای نزدیك می‌گردد. مسیل رودخانه بعد از گذر از جاده قدیم مسدود گردیده و فقط از طریق نهر خررو زهكش می‌گردد كه این نهر گنجایش عبور سیلاب‌های این زیر حوضه را ندارد. مساحت زیر حوضه تا شمال اتوبان ۶۷٫۸ كیلومتر مربع می‌باشد.
از سال ۱۳۶۸ به ین سو مطابق مصوبه دولت در جهت كاهش تمركز جمعیت در شهرهای بزرگ، عملیات احداث شهر جدید هشتگرد در محدوده زمین‌های جنوبی روستا آغاز گشت و این ساخت و ساز همچنان تا به امروز ادامه دارد. كل محدوده شهر جدید هشتگرد در سند روستای فشند و در حد فاصل اتوبان كرج- قزوین و جاده خور واقع شده‌است؛ كه این امر از یك سو سبب گران شدن زمین‌های روستا و از سوی دیگر افزایش اختلافات ارضی بین روستاییان و شهر جدید و مدعیان دیگر شده‌است. به گونه ای كه یكی از موارد زمین خوارهای معروف در كشور در این محدوده اتفاق افتاده است. در این تخلف بخش بزرگی از زمین‌های شرق روستای پشند با جعل اسناد توسط یك زمین خوار معروف به روستای كُشكِ زر ضمیمه شده بود كه در نهایت با پی گیری شركت عمران شهر جدید و نمایندگان زمین داران پشند، این اسناد باطل گشت.
آل فشندی
بخشی از خاندان علمی برغانی ساكن در شهر قزوین به شمار می‌رود. سرسلسله این خاندان شیخ محمدتقی فشندی (متوفای ۱۳۳۰ق) است. از او كتابی به نام «ذخایر المحبین فی شرح دیوان امیرالمؤمنین» در ۲۱ مجلد باقی‌مانده‌است. از عالمان صاحب نام این خاندان می‌توان به شیخ عبدالله (متوفای ۱۳۲۶ق) صاحب كتابی دربارهٔ «رضاع» و شیخ محمدعلی مشهور به شیخ حمزه علی (متوفای ۱۳۳۸ق) از رهبران جنبش مشروطه خواهی و صاحب كتاب «وقایع الایام» اشاره كرد. از دیگر عالمان مشهور خاندان فشندی علی بن محمد تقی الفشندی القزوینی است كه در شهر نجف اشرف ساكن بوده‌اند. ایشان كتابی با عنوان اسرار المصائب و نكات النوائب فی ذكر غرائب مصائب الاطایب من آل ابی طالب در ذكر واقعه كربلا را در سال ۱۳۲۳ قمری تألیف نموده است. نسخه ای از این كتاب به خط نویسنده در كتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود می‌باشد .

روستای قاسم‌آباد آقا

قاسم‌آباد آقا،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۱۸ نفر (۲۲۰ خانوار) بوده‌است.

روستای كردان

كردان در ۱۵ كیلومتری كرج روستایی در شهرستان ساوجبلاغ، كه در استان البرز واقع شده است. كه با توجه به تقسیمات قبل از سال سال ۱۳۸۵ از توابع چندار محسوب می‌شده‌است و با تبدیل شدن چندار به شهر كوهسار تغییراتی در اسامی و عناوین شهری این منطقه ایجاد شده‌است.روستای كردان در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۷۹۵ نفر بوده‌است و این منطقه به خاطر درختان انبوه و آب و هوای مناسب توریست‌های زیادی را جذب كرده‌است. مردم كردان به گویش كرجی تكلم می‌كنند.
باتوجه به مستندات موجود و اشیاء كشف شده و نقشه های قدیمی،قدمت كردان به پیش از قرن ۶ قمری برمیگردد و در آن زمان از اهمیت سیاسی و جغرافیایی بالایی برخوردار بوده است در آن زمان مركزیت سیاسی و نظامی كرج در كردان بوده است.

ورزش‌های هوایی
نخستین سایت پروازی استان البرز در تاریخ ۱۸ آبان ۹۶ در كردان افتتاح شد. مدیركل ورزش و جوانان البرز و بیش از ۱۰۰ خلبان و جمعی از دوستداران هوانوردی نخستین سایت پروازی استان البرز در منطقه كوهسار ساوجبلاغ و شهرك كردان آغاز به كار كرد.
كوهنوردی
منطقه كردان با دارا بودن كوه‌های مناسب كه از شرق به طالقان و از غرب به شمال كرج متصل هستند منطقه ای مناسب جهت انجام ورزش كوهنوردی است و تیمی به نام گروه كوهنوردی سنگ سو سرآمد ورزش كوهنوردی این منطقه است.
كمپ كردان
اگرچه كردان، حالا به جایی برای ثروتمندان تهرانی و ساخت ویلا در آن تبدیل شده، اما هنوز هم می‌توان بدون ویلا به این روستا رفت و در آن كمپ كرد. یكی از جاهای دیدنی كردان طبیعت و كوچه‌باغ‌های آن است. در كردان مغازه‌های زیادی پیدا می‌شود كه با خرید از آنها به اقتصاد مردم آن هم می‌شود كمك كرد.
مجموعه ورزشی ایثار
مجتمع ایثار دارای ۵۰ ویلا با ظرفیت اسكان ۷۰۰ نفر و دارای سالن كنفرانس و سمینار مجهز كه علاوه بر این‌ها از امكانات ورزشی گسترده‌ای نیز برخوردار است كه می‌تواند مسابقات ورزشی گوناگونی را برگزار و میزبانی كند.

جاذبه‌های مذهبی
امام زاده حسین كردان
رجی مدور با پلان خورشیدی متعلق به دوره سلجوقیان كه امامزاده حسین از نوادگان امام سجاد در آن مدفون است. (این برج در سال ۱۳۸۷ مجدداً ساخته شده‌است).
درختان كهنسال توت و چنار محوطه امامزاده و جوی كوچك با آبی پاك و زلال در كنار جاده زیبای منتهی به امامزاده از جمله جاذبه‌های طبیعی است كه با همراهی این اثر تاریخی فضایی معنوی و روح‌افزا را رقم زده‌اند.

روستای كرگلین

كرگلین،روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۸۹۶ نفر بوده‌است.روستای كرگلین به ۷ روستای مجاور راه ارتباطی دارد و روستای كرگلین از سمت جنوب و شرق به رودخانه كردان منتهی می‌گردد.

روستای كش

كش، روستایی از توابع شهرستان طالقان كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان پایین طالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۸ نفر بوده‌است. كه در حال حاضر، در تابستان بالغ بر ۲۳۰ خانوار و در زمستان ۴۵ خانوار ساكنند.

روستای كشرود

كشرود روستایی از توابع بخش طالقان شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان پایین طالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۵ نفر بوده‌است.در روستای كشرود مردم تات زندگی می‌كنند و به زبان تاتی سخن می‌گویند.

روستای كلاله‌چین

كلاله‌چین، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن كمتر از سه خانوار بوده‌است.

روستای كلین رود

كلین رود، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۰۶ نفر بوده‌است.

روستای كوشك زر

كوشك زر روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. مردم كوشك زر به زبان تاتی سخن می‌گویند.این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۸۵۵ نفر بوده‌است.

روستای كوی بهروز

كوی بهروز، روستایی از توابع بخش چهارباغ شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۰ نفر بوده‌است.

روستای كوی راز

كوی راز، روستایی از توابع بخش چهارباغ شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۰ نفر بوده‌است.

روستای لشكرآباد

لشكرآباد روستایی در دهستان رامجین بخش چهارباغ شهرستان ساوجبلاغ استان البرز ایران است. در سرشماری عمومی نفوس و مسكن ۱۳۹۵ جمعیت آن ۱۰۰۰۰۰۰ نفر(یك میلیون نفر) در ۲۲۳۲۸۱ خانوار برآورد شده است كه از آن میان ۴۳۲۸۱۵ نفر مردو ۳۳۲۳۸۳ نفر زن بوده اند. این قاره كه در ضلع غربی جاده سهیلیه قرار دارد، از سمت جنوب منتهی به روستای اوغلان تپه و روستای آغچه حصار است و از سمت غرب به روستای عباس آباد بزرگ (انگار چقدر بزرگه حالا ) متصل می شود.لشكراباد دارای تپه ی باستانی مباشد.درختان ۵۰۰۰ ساله لشگراباد این قاره رو به قطب گردشگری خاورمیانه و حومه تبدیل كرده .
از منبع درآمدی ساكنان این قاره میتوان به معادن الماس و طلا و همچنین بخش گردشگری ان اشاره كرد.ساكنان این قاره برای جا‌به‌جایی از اسب ت ك شاخ و اژدها استفاده می‌كنند.حیوان خانگی كودكان دایناسورها هستند. همین موضوع باعث شد كه این قاره به ابر قدرت كهكشان راه‌شیری تبدیل شود.

روستای محسن‌آباد

محسن‌آباد روستایی از شهرستان طالقانكه در استان البرز واقع شده است. ساكنین روستای محسن‌آباد به زبان تاتی صحبت می‌كنند.این روستا در بخش بالاطالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۹ نفر بوده‌است.

روستای مسعودیه

مسعودیه، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۰۸ نفر بوده‌است.

روستای ملك‌آباد حمام‌لو

ملك‌آباد حمام‌لو، روستایی از توابع شهرستان چهارباغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چهاردانگه قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۵۲۹۶ نفر بوده‌است.

روستای مهدی‌آباد

مهدی‌آباد (قائمیه) نام منطقه‌ای در جنوب شرقی شهرستان چهارباغ و در كنارهٔ جادهٔ قزلحصار می‌باشد. براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۸۰۰۰نفر بوده‌است.مهدی‌آباد(قائمیه) دارای پنج محله به نام‌های صفرآباد، مهدی‌آباد، شهرك امام رضا، شهرك دانشگاه و شهرك علوی می‌باشد.

روستای نسا علیا

نسا علیا، روستایی از توابع شهرستان طالقان كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان بالاطالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۵۶ نفر بوده‌است. مردم این روستا همچون دیگر آبادی‌های طالقان به زبان تاتی صحبت می‌كنند

روستای نمكلان

نمكلان، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان سعیدآباد قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۳۴ نفر بوده‌است.

روستای نویز علیا

نویزك روستایی از توابع بخش بالاطالقان شهرستان طالقان كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان جوستان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۸۲ نفر بوده‌است.زبان مادری ساكنین روستای نویزك تاتی است.

روستای نویزك

نویز علیا روستایی از توابع بخش طالقان شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان بالاطالقان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۸۳ نفر بوده‌است.مردم نویز علیا بمانند دیگر روستاهای طالقان از اقوام تات‌زبان هستند.

روستای وامكوه

وامكوه روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان برغان قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۰۴ نفر بوده‌است.مردم این روستای كوچك هنوز به زبان تاتی سخن می‌گویند.

روستای ورده

ورده روستایی است كه در استان البرز واقع شده است. روستای ورده در دهستان برغان، بخش چندار، شهرستان ساوجبلاغ، در شمال غرب استان البرز و در رشته كوه‌های البرز و در شمال غرب شهر كرج و شمال شرق شهر هشتگرد قرار دارد. ارتفاع روستا از سطح دریا ۱۶۱۰ متر می‌باشد و مختصات جغرافیایی آن ۳۵°۵۸′۵۲٫۳۱″ شمالی ۵۰°۵۴′۲۳٫۰۵″ شرقی می‌باشد.این روستا در ۱۵ كیلومتری شمال غربی شهر كوهسار قرار دارد. روستای ورده ۷۴ نفرساكن (۲۴ خانوار) و۱۰۰۰نفرغیرساكن (۲۰۰خانوار)جمعیت دارد.

این روستا با بافت قدیمی خود آثاری چون گرمابه تاریخی، آسیاب قدیمی، و دو بقعه را در خود جای داده است. ورده دارای پیشینه تاریخی قابل توجهی است و چند اثر تاریخی برجسته مربوط به دوران صفویان و پیش از آن قابل ملاحظه‌است. برخی از این آثار عبارت هستند از: بقعه امامزاده عبدالقهار، حمام تاریخی ورده و بقعه امامزاده بی بی سكینه ورده. درب چوبی نفیس امامزاده عبدالقهار متعلق به دوره شاه تهماسب یكم است و دارای نقوش و خط نوشته‌های زیبایی است. این درب هم‌اكنون در موزه ملی ایران (موزه ایران باستان) نگهداری می‌شود.
ورده به دلیل موقعیت جغرافیایی و استقرار در میان دره‌ای با شیب تند و همچنین مجاورت با رودخانه هزاربند و وجود چشمه‌های متعدد، از مناظر طبیعی و چشم‌اندازهای زیبایی برخوردار است. برخی جاذبه‌های دیگر ورده عبارت هستند از: بافت روستایی ورده، چنارهای كهنسال امامزاده ورده، درخت كهنسال ارس (هووِرس دار) و سربند جوی‌های ورده.زبان مردم روستای ورده تاتی است.

روستای وشكین

وشكین، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۱۴ نفر بوده‌است.

روستای ولیان

ولیان روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۴۲۰ نفر بوده‌است.در زمستان ۳۵۰ خانوار (حدود ۱۵۰۰ نفر) و در فصل تابستان بیش از ۸۰۰ خانوار (در حدود ۳ هزار نفر) سكونت می یابند.روستای ولیان واقع در شهرستان ساوجبلاغ با مختصات جغرافیایی ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه عرض شمالی، در ۱۵كیلومتری شمال شهرك كوهسارقرار دارد.

روستای هرجاب

هرجاب، روستایی از توابع بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ كه در استان البرز واقع شده است. این روستا در دهستان چندار قرار دارد و براساس سرشماری مركز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۰۳ نفر بوده‌است. نام خانوادگی اهالی اصیل هرجاب عبارت است از چپردار – زعیم زاده – چرخگرد حسینی میباشد

روستای هیو

هیو، روستایی است از روستاهای ساوجبلاغ از توابع بخش مركزی كه در استان البرز واقع شده است. نزدیك‌ترین شهر به آن از استان قزوین شهر آبیك و از استان البرز شهرهای هشتگرد و نظرآباد است.این روستا براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۸۰۶۱ نفر بوده‌است.
هیو كه قدمت ۲۰۰۰ ساله دارد در مجاورت كوه‌های البرز قرار دارد و به علت نزدیكی به مراكز رفت‌وآمد بیش از روستاهای مجاور رشد كرده‌است. ودارای مناظر زیبا در دامنه كوه‌های البرز می‌باشد. در گذشته نه چندان دور در این روستا اكثریت مردم به كار معدن مشغول بودند خاصه محصولات معدنی آن زغال سنگ است. با تأسیس و راه اندازی كارخانه‌های سیمان آبیك و فخر ایران و… در چهار دهه پیش در اطراف هیو بیشتر اهالی یا شاغل در این كارخانجات شدند یا به اصناف وابسته به آن روی آوردند. هیو بسیار خوش آب و هوا بوده و در تابستان هم نیازی به كولر احساس نمی‌شود و حتی در شب‌ها باید در مقابل سرما خود را پوشاند. در ارتفاعات شمالی هیو منطقه‌ای به نام سیراب وجود دارد كه با جای دادن یك امامزاده در خود و دارا بودن درختان گردو و چشمه‌های خاص به یك منطقه تفریحی و زیارتی برای مردم منطقه تبدیل شده‌است. همچنین در ارتفاعات این روستا شرایط مناسبی برای زنبورداری فراهم است.
هیو در گذشته‌ای نه چندان دور دارای مناطقی جنگلی به همراه یك رودخانه بوده‌است كه اكنون تنها رودخانه آن به جا مانده‌است. همچنین گرگ كه یكی از حیوانات این منطقه بود اكنون در این محل در معرض نابودی است و مورد حمایت سازمان حمایت از محیط زیست قرار گرفته‌است. گفته می‌شود در گذشته خانی به نام جمشید خان بر هیو و اطراف آن حكم می‌رانده‌است كه قلعه‌ای نیز از وی بر جا مانده‌است. در اطراف این منطقه حفاریهای غیرقانونی نیز به منظور یافتن آثار باستانی انجام شده‌است. در میان خانه‌های هیو باغچه‌های بزرگ و درختان میوه قرار گرفته.
پیشینه تاریخی
روستای هیو از جمله مناطق قدیمی و باستانی شهرستان ساوجبلاغ است كه بر اساس یافته‌های باستانشناختی منطقه از جمله گورستانها و نمونه سفالهای یافت شده قدمت آن را به دوره تاریخی اثر آهن ۳ با پیشینه‌ای بالای ۲۰۰۰ سال می‌رساند. از نامهای قدیمی و باستانی قابل استناد این منطقه می‌توان به هوریاوین (سرزمین مردمان آریایی، «آریاوین») و هیوین نام برد كه امروزه با گذر زمان، با نام هیو شناخته می‌شود. اطلاق وجه تسمیه روستا با لفظ «هوریاً (انسان پاك و آریایی نشان) به جای لفظ» آریا ” توسط مردمان این خطه نشان از اصالت ریشه دار آریایی مردمان باستان هیو دارد.
آثار باستانی
از جمله آثار باستانی هیو، قلعه گبران می‌باشد كه در قسمت غربی روستا (شمال مخابرات) واقع شده‌است. پیشینه ساخت اولیه این قلعه كه امروزه درصد بالایی از آن تخریب شده‌است، مشخص نیست ولی می‌توان گفت در دوران سلجوقیان این قلعه از قلایع در دست تصرف اسماعیلیان وابسته به حسن صباح بوده‌است كه احتمالاً با قلعه‌های اطراف بخصوص ارزنگ قلعه فشندو بزقلعه (شاه طهماسب) كه مشرف به دشت جارو در منطقه اشتهارد است رابطه داشته‌است. ساخت معماری بیرونی آن از سنگ و ملات ودیوار اتاقها از خشت و آجر ساخته شده‌است. دو حفره در داخل تپه اصلی كنده شده و مربوط به بنای اصلی می‌باشد كه احتمالاً آب انبار یا راه مخفی بوده‌است. این قلعه از قسمت شرقی و جنوبی با دیوارهای سنگی و از قسمت غرب به پرتگاه و از سمت شمال به دروازه ورودی منتهی می‌شود. سفالینه‌هایی با لعاب فیروزه‌ای، لاجوردی و قهوه‌ای و بدون لعاب، نخودی و… كه ادوار تاریخی از دوران تاریخی و بعد اسلام را شامل می‌شود را می‌توان به صورت پراكنده در اطراف تپه مشاهده كرد.۸۶۹۷ نفر

روستای ینگی امام

ینگی امام یا ینگه امام «نام محاوره‌ای:ینگه مام» یكی از روستاهای كهن شهرستان ساوجبلاغ است كه امامزاده، كاروانسرا و تپه‌ای تاریخی را در خود جای داده‌است. در ابتدا نام ینگی امام به امامزاده و سپس به كاروانسرا و تپه و هم‌اكنون به همه این روستا اطلاق می‌شود.

«ینگی» در لهجه تركی ساوجبلاغ به معنای «تازه» و «نو» است. میرزا حسین فراهانی در سفرنامه‌اش می‌نویسد: «در ینگی امام بقعه‌ای است كه از قدیم گنبدی ساخته بودند و گویند دو نفر از اولاد حضرت موسی بن جعفر [هادی و علی النقی] در اینجا مدفونند و در آن زمان كه این امامزاده‌ها در اینجا ظاهر شدند؛ چون تازگی داشتند؛ ینگی امام گفتند و این مكان به همین اسم موسوم گشت. این بقعه هم خراب شده بود، مرحوم امین‌السلطان تعمیر كرد و صحن كوچكی در آنجا ساخت و گنبدش را كاشی نمود». در حال حاضر ینگی امام به شهر هشتگرد اضافه شده‌است، و اكنون ینگی امام ابتدای شهر هشتگرد از جاده قدیم كرج به سمت قزوین می‌باشد، میدان ابتدای شهر هشتگرد میدان مجید مجاهدیان است كه ورودی ینگی امام محسوب می‌شود. این شهرك پذیرای تعداد زیادی از مهاجران افغانستانی نیز می‌باشد. دولت ایران این شهرك تقریباً كوچك را برای یك جا جمع كردن مهاجران افغانستانی در نظر گرفته‌است كه كنترل مستقیم بر روی اعمال آنها داشته باشد.
مردم این روستا به زبان تركی و زبان محلی كوهپایه كه بمانند زبان كرج قدیم می‌باشد سخن می‌گویند. زبان پیشینه مردم این روستا كابلی لیبی لونا بوده‌است كه در چند دهه اخیر تغییر كرده‌است.

امامزاده
بنای امامزاده مربوط به دوره صفویه تا قاجار است كه در خرداد ۱۳۸۱ از سوی سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت. ورودی امامزاده در جهت شمال و مقابل روستا است و از جاده كرج-هشتگرد تنها نمای پشت یا جنوبی آن مشاهده می‌شود. روی یكی از چند كاشی كه داخل محراب كار گذاشته شده، چنین آمده‌است: «یادگاری استاد مرتضی ولد استاد محمدباقر امین ۱۳۱۱». مرقد امامزاده به صورت سكوی بلندی با كاشی‌های عادی فیروزه‌ای پوشیده شده و در بدنه شمالی آن چهار كاشی بر جسته ستاره‌ای شكل آبی رنگ دوره قاجاریه قرار دارد. ضریح چوبی روی مرقد بسیار ساده ساخته شده و تاریخ آن، سال ۱۳۵۴هجری قمری است. در پاشنه ورودی بنا، سنگ قبری قرار دارد كه متعلق به تاریخ ۱۰۷۲ است. این بنا كه از آثار دوره صفویه است، گذشته از تعمیرات دوره قاجاریه، در سال ۱۳۴۷ شمسی نیز از سوی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران تعمیر شده‌است. گنبد بنا به صورت هرم ۱۲ تركی بوده و در رأس آن تزییناتی به شكل زیگزاگ‌های سیاه رنگ و در قسمت‌های دیگر قاب‌سازی با طرح هندسی دیده می‌شود. در مجموع، بنای امامزاده آجری چهار گوش است كه از دو قسمت ایوان شمالی در جلو و حرم اصلی در پشت تشكیل می‌شود. مدخل شمالی ورودی اصلی به امامزاده نیز آجری و در هر دو طرف دو طاقنمای جانبی دارد.
كاروانسرا
به فاصله كمی از آرامگاه امامزادگان هادی و علی‌النقی و حدود ۱۰۰متر از سمت جاده كرج-هشتگرد، كاروانسرای شاه عباسی ینگی امام قرار دارد. طرح كلی كاروانسرا مستطیل شكل است. چنان‌كه طول خارجی آن ۶۹متر و عرض آن ۶۰/۶۷متر است. متأسفانه هم‌اكنون فقط ضلع شرقی نمای خارجی آن همچون گذشته سلامت خود را حفظ كرده و نمای خارجی سه ضلع دیگر تغییرات كلی یافته‌است. از تغییرات ایجاد شده در این كاروانسرای زیبا كه نوعی تخریب به‌شمار می‌رود، می‌توان به نصب درب و پنجره‌های جدید در نمای شمالی، مسدود شدن دو طاقنما و در ورودی ضلع جنوبی كه دهانه قوس سر در آن ۴۰/۵ متر است، فروریختگی طاق در سردر ورودی ضلع جنوبی، ضمیمه شدن حجره‌های دو طرف ضلع شمالی داخل كاروانسرا به حجره‌های پشتی، تغییرات عمده در محوطه گوشه جنوب غربی و… اشاره كرد. اهمیت و زیبایی كاروانسرای ینگی امام به حدی است كه وصف آن علاوه بر سفرنامه‌های ایرانی به سفرنامه‌های خارجی نیز سرایت كرده‌است. به عنوان نمونه لرد كرزن نایب‌السلطنه هندوستان در سفر خود طی سال‌های ۱۸۸۵و ۱۸۹۵میلادی و «یوشیدا ماساهارو» نخستین فرستاده دولت ژاپن به ایران در عصر قاجار از تناسب و زیبایی تحسین‌برانگیز این كاروانسرا سخن به میان آورده‌اند. میرزا حسین فراهانی در سفرنامه خود ضمن شرح مسیر راه تهران تا قزوین می‌نویسد: «كاروانسرای ینگی امام شش اتاق بزرگ و كوچك پاكیزه سفیدكاری شده دارد كه همه را فرش كرده و مبل گذاشته‌اند و منزلگاه مسافران محترم است. جلوی این كاروانسرا باغ بزرگی ساخته شده كه قریب به دوازده جریب است و صحن كاروانسرا مشتمل بر سه ایوان و بیست و چهار حجره‌است كه همه حجره‌ها اتاق شده و بعضی اتاقها حصیر فرش و مبل مختصری دارد كه منزلگاه مسافران است». همچنین ناصر خسرو قبادیانی در سفرنامه خود می‌نویسد:《… چنانچه به روستایی در میان جادهٔ قزوین وارد شدیم، كه بخاطر مراتع سرسبز آن و دشت‌های بزرگ، محل خوبی برای استراحت دادن دام‌ها در مسیر كوه بود. مردمی دامدار و گوسپند چران از اهالی روستا در كه كاروانسرای بزرگ روستا از ما پذیرایی می‌نمودند. و شب در بقعه دو امامزاده آن استراحت نمودیم… 》
هم مرور زمان، هم بی تولیتی این مكان زیبای تاریخی و هم تغییراتی كه در ساختمان آن از پیش از انقلاب به وجود آمده زنگ خطری است كه هر چه زودتر باید مسوولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای حفاظت و مرمت آن اقدام نمایند. بهترین پیشنهاد آن است كه كاروانسرا پس از ثبت به عنوان اثر ملی به مجتمع فرهنگی. سیاحتی یا موزه تبدیل شود.
تپهٔ تاریخی
سومین اثر معروف ینگی امام، تپه‌ای تاریخی است كه به فاصله كمی از امامزاده و كاروانسرا در حاشیه جاده كرج-هشتگرد قرار دارد. سال‌های پیش، آثار و علایم معماری روی آن نمایان بوده كه به مرور زمان از میان رفته‌است. دربارهٔ تاریخ‌نگاری تپه مزبور پیش از انجام حفاری‌های باستان‌شناختی سخنی نمی‌توان گفت؛ اما وجود تكه‌های فراوان سفال در سطح آن و كشف آثار به صورت تصادفی به هنگام تعریض جاده از تاریخی بودن تپه حكایت می‌كند.