اگرچه مسافرت با هواپیما به راحتی و سهولت انجام می‌شود، اما سفر زمینی و با اتومبیل شخصی تجربه‌ای است هیجان‌انگیز؛ گویا رسیدن به مقصد نیز جزئی از سفر است و هر لحظه آن درگیر شدن با مردم و طبیعتی است كه در سفر با هواپیما از آنها حتی نقطه‌ای نیز گاه به‌جا نمی‌ماند. آنچه می‌خوانید گزارش سفری است به گرجستان از راه زمینی تركیه و با اتومبیل شخصی.
چهارهزار كیلومتر رانندگی در ایران و تركیه پس از تعیین زمان سفر، نوبت به اخذ ویزا رسید، از آنجا كه تركیه نیاز به گرفتن ویزا نداشت، ما تنها برای رفتن به گرجستان اقدام به این كار كردیم. باید سری به سفارت گرجستان می‌زدیم و درخواست می‌دادیم.
پس از انجام این محله، ویزا در دست با ماشین شخصی راهی گرجستان شدیم. ساعت 10:30 شب بود كه به سمت مرز بازرگان به راه افتادیم و نزدیك 12 ساعت بعد به مرز رسیدیم.
پیشتر از طریق وبگردی می‌دانستیم كه در مرز ممكن است كمی معطل شویم و این زمان را برای خودمان دو ساعت در نظر گرفته بودیم، اما پس از رسیدن با ترافیك شدید اتومبیل‌های شخصی و اتوبوس‌ها مواجه شدیم و از آنجا كه هنوز فرهنگ صف در ایران جا نیفتاده و جلو زدن در صف به زرنگی تعبیر می‌شود، مجبور شدیم هفت ساعتی را در صف بمانیم و گاه شاهد برخوردهای لفظی و فیزیكی رانندگان زرنگ با كسانی باشیم كه در صف بودند.
پس از گذشتن از مرز و تنظیم ساعت (به دلیل اختلاف زمانی، ساعت‌هایمان را یك و نیم ساعت عقب كشیدیم) راهی شهر ترابزون شدیم. از آنجا كه نمی‌دانستیم حداكثر مجاز سرعت در تركیه چه میزان است، با سرعت 90 كیلومتر، به راهمان در جاده‌ای افتضاح و پر از چاله‌چوله ادامه دادیم.
اولین مقصد ما شهر آگری بود كه در آن برای ناهار توقف كردیم. اگر گذرتان به این شهر افتاد به رستوران BAYRAM ALISVERI سری بزنید، می‌توانید در آنجا اسكندركباب، دونركباب و آداناكباب را سفارش دهید.
تا به ارزروم برسیم شب شده بود، ترجیح دادیم شب را در همانجا توقف كنیم. اولین كسی كه از او خواستیم نام هتل شهر را به ما بگوید، تا رسیدن به هتل Kral همراهی‌مان كرد. از نكات جالب توجه در ارزروم حجاب كامل اغلب خانم‌ها و وجود مسجدهای فراوان است كه عموما به سبك مسجدهای ایاصوفیه طراحی و معماری شده است.
صبح روز بعد بود كه از ارزروم راهی ترابزون شدیم. جاده ارزروم- ترابزون به نسبت جاده قبلی بسیار بهتر بود، تنها 40 كیلومتر به ترابزون مانده بود كه دمای هوا كاهش یافت و سرسبزی روی خود را به ما نشان داد. با چند توقف كوتاه به این شهر رسیدیم و پس از پرس‌وجو از اهالی، هتل SAGIROGLU را برای اقامت انتخاب كردیم، این هتل در مركز شهر واقع شده است.
بنابراین پس از پارك ماشین‌ها برای صرف ناهار، به یكی از رستوران‌ها رفتیم. و در ادامه از آن برای گشت و گذار در شهر آماده شدیم. در این بخش از سفرمان از كوهی به نام BOZTEPE بالا رفتیم و از آنجا نگاهی به ترابزون انداختیم. در قهوه‌خانه‌های واقع در این كوه سر هر میز یك سماور و قوری برای صرف چای قرار داده‌اند، بنابراین اگر اهل چای هستید، رفتن به این مكان را به هیچ عنوان از دست ندهید
بازدید و خرید سوغات از مركز خرید فروم دیگر برنامه ما در این روز بود. صبح روز بعد به سمت شهر مرزی سارپ (مرز تركیه- گرجستان) رهسپار شدیم، آن هم در جاده‌ای زیبا كه از كنار دریای سیاه عبور می‌كرد. پس از پنج‌ونیم ساعت رانندگی به مرز رسیدیم. به واسطه وجود یك بازار مرزی در تركیه (ISTAMBOL BAZAR) در اینجا هم مرز شلوغ بود، حدود سه ساعت طول كشید تا وارد خاك گرجستان شویم.
دوباره نوبت تنظیم ساعت بود (ساعت گرجستان نیم ساعت از ایران عقب‌تر است) و بعد حركت به سمت باتومی. باتومی شهر ساحلی و زیبایی است، به ویژه در شب؛ چراكه شهر را با نورهای مختلف تزئین كرده‌اند.
همچنین تمام نماهای ساختمان‌های این شهر با هزینه دولت بازسازی شده است. در باتومی در هتلی به نام (SAN”APIRO) در نزدیكی ساحل بار سفر را به زمین گذاشتیم و سراغ غذاهای گرجی نظیر خاچاپوری (khachapuri)، خینكالی (Khinkali)، چاناخی (Chanakhi) رفتیم.
خاچاپوری از آرد، پنیر، روغن و تخم‌مرغ تشكیل شده و لازم نیست با نان و برنج خورده شود. از آنجا كه این غذا پروتئین كافی به بدن می‌رساند و گرجی‌ها عادت به صرف غذای سنگین در طول روز ندارند، بسیاری از آنها به خوردن یك خاچاپوری برای ناهار قناعت می‌كنند. چاناخی از تكه‌های بادنجان، گوشت بره، گوجه درسته پخته و فلفل سبز به همراه سبزیجات و سیر تشكیل شده است.
خینكالی نیز خمیرهای پخته‌شده‌ای است كه در آن گوشت چرخ‌كرده و فلفل سیاه قرار داده‌اند. سالادسزار هم سالاد معروف آنهاست كه پیشنهاد می‌كنم خوردن آن را از دست ندهید. در باتومی شما غیر از لذت بردن از سواحل دریا، می‌توانید از بازدید از آبشار زیبایی به نام مخونستی (MAKHUNSETI) و باغ ملی آنجا لذت وافری ببرید. در این باغ انواع درختان و گیاهان سراسر جهان قرار داده شده است. مقصد بعدی ما تفلیس بود.
بااینكه مسیر به گونه‌ای بود كه از دریا فاصله می‌گرفتیم، اما كماكان جاده سرسبزی و زیبایی خودش را داشت. در مسیر رسیدن به این شهر از شهر گری (GORI) عبور كردیم. این شهر زادگاه استالین بوده و درحال‌حاضر موزه‌ای از وسایل زندگی، مجسمه و میز كار او در گری وجود دارد.
حتی برخی از شهروندان عنوان می‌كردند كه قطاری كه با آن رهبر شوروی به ایران آمده نیز در شهر به نمایش گذاشته شده است. پس از رسیدن به تفلیس، اولین كار یافتن هتلی برای اقامت بود كه ما پس از پرس‌وجو هتل VIP VICTORIA را انتخاب كردیم. از آنجا كه هزینه هتل را همان ابتدا به صورت نقدی پرداخت كردیم، تخفیف خوبی برای ما قائل شدند.
تفلیس شهری است با معماری جذاب و مجسمه‌های فراوان، به گونه‌ای كه در هر گوشه شهر مجسمه‌ها خودنمایی می‌كنند، برعكس باتومی مردم در تفلیس لباس‌های رسمی‌تری می‌پوشند و جذابیت‌های آن هم بیش از آنكه طبیعی باشند، تاریخی است.
كلیسای سامبا یكی از این آثار است كه علاوه بر مقصد توریست‌ها، برای مردمان گرجی مقدس و قابل احترام است.
از دیگر بناهای تاریخی این شهر « نارین قلعه» است كه از بالای آن می‌توان كل شهر تفلیس را مشاهده كرد. این قلعه در دوران شاه‌عباس صفوی ساخته شده و در آن حمام‌های گوگردی و مسجد جمعه بیش از دیگر بناها خودنمایی می‌كند. از منطقه OLD TOWN هم می‌توانید نمای قدیمی شهر را ببینید، اما تفلیس جذابیت‌های طبیعی نیز دارد كه از جمله آنها دریاچه لاك‌پشت‌هاست.
بازدید از این دریاچه برای شما خالی از لطف نخواهد بود. پس از چند روز ماندن در تفلیس، مسیر بازگشتمان را از گرجستان به تركیه تغییر دادیم و از مرز پسوف وارد این كشور شدیم. در فاصله دو مرز، طبیعت بسیار زیبایی را شاهد بودیم، این امر همراه با خلوتی مرز، خاطره بسیار خوشی را برای ما به ارمغان آورد.
پس از پشت سرگذاشتن جاده كوهستانی، وارد یك جاده ناهموار شدیم كه ما را به شهر كارز (KARS) راهنمایی می‌كرد. در این شهر برای استراحتی كوتاه و صرف غذا توقف كردیم و پس از آن، راهی مرز بازرگان شدیم تا از آنجا به سمت خانه رهسپار شویم و كوله بار سفر را در آنجا به زمین بگذاریم.
پیشنهادها:
برخلاف مرز نودوز ارمنستان در مرز بازرگان محلی برای نصب پلاك بین‌المللی تعبیه نشده است. بنابراین قبل از ورود به پایانه مرزی بازرگان در شهر بازرگان پلاك بین‌المللی را نصب كنید.
برای ورود به تركیه لازم است كه بیمه داشته باشید، هزینه بیمه در تركیه بیش از شهر بازرگان است، بنابراین پیش از ورود به تركیه، بیمه سه ماهه را تهیه كنید. اگر مسیر برگشت از مرز پسوف باشد، این مرز تا ساعت شش و هفت باز است، پس زمان‌بندی را در نظر داشته باشید.
پس از ورود به تركیه، یك تعداد لباس شخصی با چهره بسیار جدی به شما خواهند گفت كه مدارك خود را برای انجام برخی امور به آنها بدهید، هرگز این كار را نكنید چون آنها می‌خواهند در قبال انجام چند كار ساده كه خودتان نیز از پس آن برمی‌آیید از شما طلب هزینه كنند. این امر در مرز سارپی هم مشاهده می‌شود.
كل مسافت پیموده شده در این سفر چهار هزار كیلومتر بود كه 500 كیلومتر آن در شهرها و مسیرهای فرعی برای بازدید از اماكن تفریحی و تاریخی طی شد. دریافت ویزای گرجستان حدود یك هفته طول می‌كشد، اما اگر به‌موقع این هزینه‌ها را نپردازید، دچار تاخیر در سفر خواهید شد.
برای مشاهده عكس بزرگتر روی عكس زیر كلیك كنید
