دریای مرده نام عجیب و شگفت انگیزی است اما روی نقشه جغرافیایی دنیا، این نام به صورت لكه ای آبی رنگ در نزدیكی اردن مشخص شده است. دریایی كه عرب ها به آن بحرالمیت می گویند و اروپایی ها Dead lake.
دریای مرده در كرانه باختری رود اردن قرار دارد و در برخی منابع از آن با نام دریاچه نمك یاد شده است. سواحل اطراف آن پست ترین نقطه ی خشكی‌های زمین است. ارتفاع گودترین نقطه آن 422 متر كمتر از سطح دریا است. بیشترین عمق آب تا كنون از 378متر بالاتر نبوده است. 67كیلومتر طول و 18 كیلومتر عرض دارد. حجم آب دریاچه 810 میلیون متر مكعب است
این دریاچه با 33,7درصد غلظت مواد محلول شورترین دریاچه ی دنیاست. به دلیل ارتفاع پایین این منطقه از سطح دریا، پساب كشاورزی و پساب ناشی از خاكشویی مناطق دورتر به صورت چشمه‌هایی در كف این دریاچه به آن وارد می‌شود. اما خشكی هوا و آفتاب گرم این منطقه سبب می شود كه روزی 2 سانتیمتر از ارتفاع این دریاچه كم (آب بخار) شود.
پساب‌های كشاورزی حاوی مقدار زیادی املاح معدنی هستند. تبخیر گسترده و ورود دائمی آب شور باعث بالا رفتن شدید غلظت آب و جرم حجمی آن شده‌است، به گونه‌ای كه انسان در این آب شناور می‌ماند.
با آنكه در میان هر سه ملكول در آب این دریاچه تنها دو تایشان ملكول آبند، بر روی سنگ‌های اعماق این دریاچه بیوفیلمهای سبز و باكتری‌های سولفیدخوار زندگی می‌كنند و گاه كه وضعیت آب مساعد باشد، رویش آغازیان باعث به رنگ سرخ درآمدن آب دریاچه می‌شود.
طومارهای عجیب
در سال 1947 میلادی در منطقه قمران در فلسطین و در كرانه دریای مرده، طومارهایی كشف شد كه در پژوهش‌های مربوط به آئین یهودیت و مسیحیت اهمیت به سزائی داشت. چوپانی از قبائل بومی ساكن این منطقه بز گله‌اش را گم می‌كند. هنگام جستجو جهت یافتن آن، به غاری می‌رسد. سنگی را در این غار می‌اندازد. در این هنگام صدای برخورد این سنگ با ظرفی سفالین، باعث كنجكاوی او می‌شود. پس از ورود به این غار، خمره‌ای سفالین در این غار می‌یابد كه درون آن طومارهای قدیمی وجود داشت. و این سرآغاز كشفیات طومارهای دریای مرده بود. پس از این كه مسئولین محلی، پی به وجود این طومارها می‌برند، عملیات باستان‌شناسی را در این منطقه آغاز می‌كنند. تا سال 1958 كلّ طومارهایی كه در یازده غار از غارهای این منطقه قرار داشت، كشف می‌شوند.
یافته‌ها شامل بخش‌هایی از تقریباً تمامی كتاب‌های موجود در عهد عتیق (به استثناء كتاب استر) می‌باشد. این موضوع اهمیت شایانی دارد زیرا نسخه‌های در دست پژوهندگان، پیش از این اكتشافات، قرن‌ها دیرتر نوشته شده بودند. این موضوع قابلیت مقایسه نسخه‌های كنونی عهد عتیق با نسخ قدیمی آن را فراهم می‌كند.
جایی كه حیات معنا ندارد
«دریای مرده » تنها دریاچه در روی زمین است كه هیچ گیاه یا جانوری در آن زندگی نمی كند و به همین دلیل آن را چنین نامیده اند. دریای مرده، در واقع، دریاچه ای نمكی بین اردن و فلسطین اشغالی است.
البته در زمستان و بهار، كمی به مقدار آب موجود در دریاچه افزوده می شود، اما چون غیر از رود اردن و چند آبراه كوچك دیگر، هیچ رودی به آن وارد نمی شود، همیشه مقدار آب آن كم و غلظت نمكش بسیار زیاد است. میلیون ها سال پیش، سطح دریای مرده 427 متر بالاتر از موقعیت كنونی بوده است. در آن زمان، جانوران آبزی در این دریا زندگی می كردند. اما ناگهان نوعی خشكسالی رخ داد، آب دریاچه تبخیر شد و شرایط زیستی آن به صورت كنونی درآمد.
بسته بودن این دریاچه و تبخیر شدید آب سبب می شود كه مقدار نمك و كانی های محلول در آن بی وقفه افزایش یابد. مقدار نمك و كانی های محلول در آن بی وقفه افزایش یابد. مقدار نمك این دریاچه از هر دریای دیگری بیشتر است. و چون این املاح حاوی مقادیر زیادی كلرید منیزیم و دیگر مواد سمی هستند، انسان را بیمار می كنند. به سبب وجود همین نمك و مواد سمی، هیچ موجود زنده ای نمی تواند در این دریاچه بماند. حتی ماهی ها و دیگر موجودات آبزی كه از طریق رود اردن به این دریاچه راه می یابند، به محض رسیدن به بحرالمیت می میرند.
