زیبایی های برزیل را ببینیم !

پورتو الگره

حكومت
طبق مفاد قانون اساسی 1988 رئیس جمهور، كه كابینه را انتصاب می‌كند و بر آن ریاست دارد ، برای دوره‌ای پنج ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شود. مجلس نمایندگان كنگره ملی دارای 503 عضو است كه برای مدت چهار سال با رأی اجباری تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شوند.
91 عضو مجلس دیگر (سنای فدرال) برای دوره‌ای هشت ساله مستقیما انتخاب می‌شوند و یك سوم دو سوم این تعداد به طور متناوب هر چهار سال بازنشسته می‌گردند. هر كدام از 26 ایالت و بخش فدرال برازیلیا مجلس مقننه خود را دارد.
رفراندومی در 1993 نظام پارلمانی و نیز بازگشت به نظام پادشاهی را رد كرد و نظام ریاست جمهوری فعلی را مورد تأئید قرار داد.
احزاب عمده سیاسی عبارتند از :
جنبش دموكراتیك برزیل (میانه‌رو)
 جبهه لیبرال (میانه رو)
حزب بازسازی ملی (محافظه كار)
حزب كارگر (سوسیالیست)
 حزب كارگر دموكراتیك
آموزش
میزان با سوادی:2/81% (1989).
سنین تحصیل اجباری:7 تا 14 سال.
تعداد دانشگاه:74 دانشگاه.
دفاع
خدمت سربازی: 1 سال.

جغرافی
آب نزدیك به نیمی از برزیل را بزرگترین سیستم رودخانه‌ای جهان، یعنی آمازون، به دریا می‌رساند. با وجود فشار بر زمین كه منجر به جنگل زدایی وسیعی شده است. آبگیر پهناور و كم ارتفاع آمازون هنوز در حد زیادی پوشیده از جنگل استوایی بارانی است.
در شمال آبگیر آمازون، ارتفاعات گوئینا بلندترین قله برزیل را در بر می‌گیرد. در جنوب آبگیر فلاتی مركزی پوشیده است از علفزارهای استوایی.
شرق و جنوب كشور متشكل است از زمینهای بلند برزیل ، فلاتی وسیع كه با دره‌های حاصلخیز و سلسله كوهها تقسیم می‌شود. جلگه‌ای باریك و ساحلی با تراكم جمعیت زیاد در پای این زمینهای بلند قرار دارد.
رودهای مهم: آمازون، پاران، سائوفرانسیسكو، مادیرا، جوروا، پوروس.
بلندترین نقطه: قله نبلینا 3014 متر.
آب و هوا : آبگیر آمازون و ساحل جنوب شرقی استوایی است و بارندگی سنگینی دارد. باقی برزیل یا نیمه استوایی یا معتدل (در علفزارهای مركزی) است. فقط شمال شرق بارندگی ناكافی دارد.
اقتصاد
كشاورزی و دامداری حدود یك چهارم نیروی كار را مشغول می‌دارد. صادرات عمده این بخش شامل طلا ، قهوه ، نیشكر ، سویا ، پرتقال ، گاو گوشتی و كاكائو است.
در گذشته چوب نقش مهمی داشت، ولی اكنون نگرانی درباره محیط زیست تجارت آن را محدود می‌كند. با صنعتی شدن سریع برزیل از سال 1945 این كشور به صورت تولید كننده عمده‌ای در آمده است.
با وجود اینكه نساجی و پوشاك و فرآورده‌های غذایی هنوز بزرگ‌ترین صنایع هستند. صنایع آهن و فولاد، مواد شیمیایی، پالایش نفت، سیمان، برق، اتومبیل سازی و كودسازی جملگی مقامی بین المللی كسب كرده‌اند.
برزیل دارای منابع بسیار غنی طبیعی ،كه بعضاً هنوز استخراج نشده است ، از جمله سنگ آهن،فسفات ،اورانیوم ،مس ، منگنز ، بوكسیت ، زغال سنگ و تولید بالقوه عظیمی از نیروی هیدروالكتریك است. در دو دهه گذشته تورم سركش مانع پیشرفت بوده است.

تاریخ معاصر
برزیل كه از متصرفات سابق پرتغال بود در 1822 استقلال یافت. سلطنت طولانی امپراتور آزادمنش پدرو دوم ثبات و رشد اقتصادی در پی داشت.
مخالفت از جانب زمینداران (خشمگین از الغاء بردگی در 1888) و از طرف نظامیان ( كه از قدرت سیاسی محروم بودند) منجر به وقوع كودتایی در 1889 گشت. پدر و دوم مجبور به اسعفا شد و جمهوری فدرال برقرار گشت.
این جمهوری نخست با ثبات بود، ولی ناآرامی اجتماعی فزونی یافت و در 1930 ژتولیو وارگاس قدرت را به دست آورد. وارگاس سعی داشت ایتالیای موسولینی را مدلی برای برزیل قرار دهد، ولی در 1945 توسط نظامیان سرنگون شد.
در 1950 وارگاس بار دیگر با پیروزی در انتخابات رئیس جمهور شد ولی در 1954 خودكشی را به مورد اتهام قرار گرفتن ترجیح داد پس از دوره‌ای از روی كار آمدن دولتیهای كوتاه مدت غیر نظامی، نظامیان بار دیگر از 1964 تا 1985 قدرت را به دست گرفتند كه طی این زمان اقتصاد به سرعت توسعه یافت ولی حقوق سیاسی و اجتماعی محدود گردید. در 1985 برزیل به حكومت غیر نظامی بازگشت و در 1990 برزیلی ها برای نخستین بار در طی 29 سال توانستند در انتخابات ریاست جمهوری شركت كنند.
این كشور با مشكلاتی مربوط به توسعه آبگیر آمازون روبروست و از طرفی باید احتیاجات توسعه گرا و روستاییان بی زمین و از طرف دیگر توصیه طرفداران محیط زیست و منافع بومیان قبیله‌ای را در نظر داشته باشد.