ویتنام یكی از زیباترین كشورهای منطقه جنوب شرقی آسیا ست. از شمال با چین و لائوس، از غرب با كامبوج همسایه است و از شرق و جنوب به دریای شرق و اقیانوس آرام منتهی می‌شود. این كشور 86 میلیون نفر جمعیت با ۵۴ نوع نژاد گوناگون دارد. مذاهب بودیسم، مسیحیت ،كائو دائیسم و هوائیسم در ویتنام پیروانی دارند. البته اكثر مردم در این كشور پیرو بودیسم هستند.هم اكنون تعداد زیادی از معابد و كلیساها از جمله جاذبه های گردشگری برای جهانگردان به شمار می روند.
ویتنام كشوری است با هزاران سال تاریخ با شكوه و با پیروزیهای درخشانی كه مردم ویتنام در مبارزاتشان بر علیه استعمارگران داشتند شاخص شده‌اند.انقلاب ویتنام در سال ۱۹۴۵ به پیروزی رسید و این كشور توانست در ۲ سپتامبر همان سال استقلال خود را بدست آورد كه بعدها این تاریخ روز ملی این كشور نام گرفت. از آثار میراث فرهنگی این كشور می‌توان از شهر قدیمی و تاریخی «هوآ» نام برد كه قدمتی بیش از ۲۰۰ سال دارد و توسط تاجران چینی و ژاپنی ساخته شده و آداب و رسوم و فرهنگ آنان همچنان در این شهر در كنار بناها و آثار معماری دیدنی كه همچون گذشته نگاهداری شده، برجای مانده است. این شهر در مركز كشور واقع است .ویتنام یك شهر ممنوعه هم دارد كه از ویژگیهای جالب توجه و بی‌نظیر این شهر این است كه موسیقی و رقص‌های سنتی متعلق به هر سلسله كه تنها ویژه پادشاهان برگزار می‌شد نیز در این شهر اجرا می‌شود.پارك‌های ملی نیز از جمله دیدنیهای كشور ویتنام به شمار می آید.
فستیوال های بی نظیر
برپایی فستیوال های سنتی از دیگر جاذبه‌های این كشوراست. مراسمی سرشار از شادی، نشاط و رنگ با لباسهای سنتی كه مردم را درهر سنی گردهم می آورد. این جشنواره‌ها و فستیوال‌ها كه توسط ۵۴ نژاد گوناگون در هرگوشه ازكشور برگزار می شوند مقدمه خوبی است برای ورود بینندگان به دنیای منحصر بفرد رسوم و فرهنگ ویتنام و فرصتی برای هرویتنامی تا ریشه‌های خویش را به یادآورد و قدردانی خویش را از آنها كه سبب اعتلای كشورش شده اند، قهرمانانی كه زندگی‌شان را در راه كشورشان فداكرده‌اندو افراد مقدس نشان دهد.
فستیوال تت
از بزرگترین فستیوال‌ها می‌توان به «تعطیلات تِت» در آغاز سال نوی قمری شمسی، جشن پانزدهمین روز ماه جولای و فستیوال نیمه پائیز اشاره كرد.موضوع اصلی این فستیوال‌ها مذهبی است و شامل اجرای مراسم دعا و نیایش، اهدای نذورات ، روشن كردن عودهای خوشبو و شركت در بازیهای گروهی است. مردم در نیمه شب پیش از روز فستیوال به نظافت و شست و شوی مجسمه‌های مقدس و مكان های برگزاری مراسم مقدس می پردازند آنگاه برنامه فردارا مشخص كرده و به تزئین محل می پردازند
غــذا
ویتنام سرزمین غذاهای خوشمزه نیز هست كه با طعم ها ی خاص این منطقه آماده می شوند. نوشیدنی متداول نیز دراین سرزمین معمولا از آب جوش با برگ چای، شكوفه، گل یا دانه گیاهان دارویی تهیه می شود.بومی‌های برخی از مناطق نیزنوشیدنی‌شان را با پختن برنج با آب تهیه می‌كند.
قسمت عمده سرزمین ویتنام با كوهستانها و جنگل های انبوه پوشیده شده است. كوهستانها 40 در صد ، تپه ماهور ها 40 درصد و زمین مسطح 20 در صد از مساحت كل این كشور را تشكیل می دهند . شمال ویتنام متشكل از دلتای مثلث شكل رود خانه ی سرخ به مساحت تقریبی 000، 3 كیلومتر مربع و كوهستان ها و فلات های مر تفع است. رشته كوه چونگ سون از شمال تا استان تبت چین امتداد می یابد مرز های غربی ویتنام با لا ئوس و كا مبوج را تشكیل داده و در دلتای مكونگ و شمال شهر هوچی مین ( سایگون ) خاتمه می یابد.
آب و هوای ویتنام در جنوب حاره ّ ای و در شمال موسمی با باران های دو گانه و موسمی است و میانگین رطوبت هوا در طول سال در این كشور 84 درصد است . ویتنام علیرغم واقع شدن در منطقه حارّ ه ای ، بسبب قرار گرفتن در عرض های جغرافیایی مختلف و همچنین بر خورداری از مناطق با ارتفاعات گو ناگون از آب و هوای مختلفی بر خوردار است . هانوی پایتخت ویتنام به شهر در یاچه ها نیز مشهور است و قریب به 50 دریاچه كوچك و بزرگ در نقاط مختلف این شهر وجود دارند . گسترش شهر نشینی و رشد ارزش زمین مورد نیاز برای ساخت و ساز تجاوز به حریم ایناین دریاچه ها را شدت بخشیده است بنحوی كه در دهه های اخیر تعدادی از در یاچه های شهر هانوی محو شده اند .
پایتخت و شهر های مهم
شهر هانوی پایتخت ویتنام در شمال كشور و در كنار روخانه سرخ واقع شده است . مقاما ت ویتنامی مدعی هستند هانوی شهری قدیمی و بر خوردار از سابقه 1000 ساله است. هانوی مركز اداری ویتنام بوده وزارتخانه ها و مركزیت سایر نهادهای حكومتی در این شهر استقرار یافته اند اما از حیث اقتصادی و تجاری در رده دوم بعد از شهر هوچی مین قرار دارد جمعیت هانوی در سال 2009 حدود 3145300 میلیون نفر بر آورد شده است . دومین شهر مهم ویتنام هوشی مین در جنوب این كشور واقع است . تا پیش از سال 1975 میلادی و سقوط حكومت جنوب ، سایگون پایتخت حكومت جمهوری ویتنام بوده كه با وحدت دو ویتنام و حاكمیت كمونیستی بر سراسر كشور ، سایگون به احترام هوشی مین رهبر فقید ویتانم تغییر نام یافت اما مردم ساكن در جنوب هنوز از این شهر با نام سایگون یاد می كنند ضمن آنكه بخش مركزی شهر هوشی مین نیز كماكان سایگون نامیده می شود سایگون مركز فعالیت های تجاری و اقتصادی ویتنام است و از دیر زمان بخش اعظم فعالیت های تجاری را معطوف بخود ساخته بوده است .
واحد پول
پول رایج در ویتنام دونگ (Dong) می باشد كه اختصار آن VND است.
نرخ پول و برابری با دلار آمریكا 3/19548 دونگ = 1 دلار آمریكا
عضویت در پیمانهای اقتصادی و نهادهای بین‌المللی
اتحادیه كشورهای جنوب شرقی آسیا ASEAN ، پاسفیك، اوپك، بانك جهانی، بهداشت جهانی، سازمان جهانی تجارت WTO ، سازمان جهانی كشاورزی FAO ، سازمان بهداشت جهانی، صندوق بین المللی پول IMF ، مجمع اقتصادی آسیا APEC ، عضو موقت شورای امنیت ، اتحادیه ملل آسیا و اروپا ASEM ، كشورهای گروه VV و جنبش غیر متعهدها. ویتنام علاوه بر اعضاء آسه آن با كشورهای چین، كره جنوبی آمریكا، شیلی، استرالیا، ژاپن دارای موافقتنامه تجارت آزاد می باشد. ویتنام با 68 كشور جهان موافقتنامه تشویق و حمایت از سرمایه گذاری مشترك امضاء نموده است.
زبان وخط
زبان ویتنامی عضوی از خانواده ی زبان های آسترو – آسیایی است اما برخی زبان شنا سان معتقدند زبان ویتنامی با وجود برخی شباهت ها به چینی و دیگر گویش های رایج در آسیای جنوب شرقی زبانی تقریبا منحصر به فرد است . زبان ویتنامی هم مانند چینی زبانی صوتی و آهنگی است و تناوب اصوات بعوض تكلم لغات مفهوم و معنی را القاء می نماید لكن از حیث صرف و نحو ، زبان ویتنامی شباهت زیادی به خمر ، زبان رسمی كشور كامبوج دارد. جدایی از زبان ویتنامی ، زبان های چینی ، خمر ، چم و دیگر زبان های محلی و خاص اقلیت های قومی و نژادی در ویتنام رایج می باشند .
شناخت مردم
سعی كنید كه چند جمله به زبان محلی یاد بگیرید. همچنین چیزهایی از تاریخ و پیشرفت های اقتصادی كه اخیرا حاصل شده، بیاموزید. ابراز این توجهات به كشور و فرهنگ طرف مقابل، به عنوان نشان دهنده ی حساسیت شما به فرهنگ و همچنین نزاكت شما است.
