بابیلوس از مدعیان اصلی قدیمی‌ترین شهرهای مسكونی دنیا بوده كه برپایه آنچه در تاریخ فینیقیه آمده، به دستور«خدای الدورادو» ساخته شده است و به آن...
بقایای موفق‌ترین تمدن‌ها در شهر بابیلوس كشف شده است؛ یكی از قدیمی‌ترین شهرهای فینیقیه كه از عصر نوسنگی تاكنون پیوسته مسكونی بوده و با تاریخ هزاران ساله منطقه مدیترانه گره خورده است.
بابیلوس از مدعیان اصلی قدیمی‌ترین شهرهای مسكونی دنیا بوده كه برپایه آنچه در تاریخ فینیقیه آمده، به دستور «خدای الدورادو» ساخته شده است و به آن شهر عصر طلایی می‌گویند.
اگرچه قدمت اصلی و تاریخ آغاز زندگی در این شهر، در میان برگ‌های تاریخ گم شده است، اما محققان بر این باورند كه بابیلوس حداقل به ۷ هزار سال پیش تعلق دارد؛ قدمتی كه باور اسكان امروزی آن را غیرممكن جلوه می‌كند.
این منطقه هزاران سال نام Gubla را به خود داشت كه پس از سال ۱۲۰۰ میلادی، به علت اهمیت تجارت پاپیروس در این شهر مهم بازرگانی یونانی‌ها بابیلوس را، برای آن برگزیدند.
امروزه بابیلوس در سواحل شمال بیروت، مركزی مهم و شلوغ است، اما بقایای قرون وسطی و جنگ‌های صلیبی همچنان یادآور گذشته بوده و حفاری‌های بسیار، آن را به مهمترین منطقه باستان‌شناسی دنیا تبدیل كرده است.
تاریخچه بابیلوس
حدود ۷ هزار سال پیش، گروه كوچكی از ماهیگیران عهد نوسنگی در كنار سواحل بیروت ساكن شدند كه هنوز كلبه‌های تك اتاقه‌ای با كف‌های سنگی و بسیاری از وسایل و اسلحه‌های متعلق به آن دوره در منطقه به چشم می‌خورد.
در سال‌های ۳ تا ۴ هزار پیش از میلاد، یعنی در دوره مس، زندگی مردم بابیلوس همچون گذشته ادامه داشت، تا اینكه شیوه‌های جدیدی در نحوه خاكسپاری مردگان ابداع شد به این ترتیب كه ابتدا اجساد را به همراه اشیا و دارایی‌هایشان درون كوزه‌هایی سفالی قرار داده، سپس دفن می‌كردند.
این منطقه در اوایل عصر برنز، یعنی در هزاره سوم پیش از میلاد، به یكی از مهمترین مراكز كشتی‌های چوبی در شرق مدیترانه تبدیل شد و از آنجا كه فراعنه و پادشاهی وسیع آنها برای ساخت كشتی و مقبره‌ها و مراسم معنوی خود به چوب صنوبر و انواع دیگر الوار نیاز بسیار داشتند، ارتباطات وسیع و بسیار نزدیكی، با این شهر برقرار كرد.
در ازای آن نیز پاپیروس، طلا، طناب، كتان و سنگ رخام به بابیلوس می‌فرستاد و این روند قرن‌ها ادامه داشت تا اینكه قبایل آموریت از كویر به منطقه ساحلی حمله كردند و بابیلوس را به آتش كشیدند، اما پس از آنكه در آن ساكن شدند شهر را دوباره ساختند و مصر با فرستادن هدایایی گرانبها ارتباط پیشین خود را دوباره برقرار كرد. گنجینه‌های ارزشمند و ثروت‌های شاهانه مقبره‌های بابیلوس، نشان از ثروت سرشار این شهر دارد.
در سال ۱۲۰۰ پیش از میلاد، موجی از افراد معروف به انسان‌های دریایی، از شمال به شرق مدیترانه روی آورده، در منطقه ساكن شدند كه امروزه آنها را به نام فینیقیه‌ای‌ها می‌شناسیم.
در این دوره خط در بابیلوس گسترش یافت كه در واقع ریشه همان خط امروزی است؛ خطی كه در سال ۸۰۰ میلادی به یونان نیز راه یافت و سبب تغییر شیوه‌های ارتباطی جوامع مختلف شد.
در هزاره اول پیش از میلاد، بابیلوس از تجارت با آشوریان و بابلیان سود بسیار برد و پس از آن با ایران ارتباط برقرار كرد، به این ترتیب در سال‌های نخست عصر برنز، این شهر به یكی از سیستم‌های دفاعی ایرانیان در منطقه مدیترانه تبدیل شد.
پس از فتح منطقه توسط اسكندر مقدونی، زبان یونانی در بابیلوس رواج یافت و در عصر یوناگرایی، یعنی در فاصله سال‌های ۳۳۰ تا ۶۴ پیش از میلاد، فرهنگ و سنن ساكنان بابیلوس با یونانیان یكی شد.
رومی‌ها از سال ۶۴ پیش از میلاد تا ۳۹۵ میلادی بر بابیلوس حكومت كردند و معابد، حمام‌ها و ساختمان‌های دولتی بسیاری را در آن بنا نهادند. در این دوره، شهر نمایی از اسقف‌نشینی مسیحیت بود.
در سال ۶۳۷ میلادی، همزمان با سلطه عرب‌ها، بابیلوس به آرامش رسید، اما كم‌كم اهمیت خود را در طول قرن‌ها از دست داد.
شواهد و مدارك به‌جا مانده از معماری این دوره، ناقص و ناپیوسته است. بابیلوس امروزه شهری پررونق و مدرن، با قلبی تاریخی و كهن و آمیزه‌ای از ظرافت، آراستگی و سنت است. بندر قدیمی آن با حفاظ‌هایی سنگی در برابر دریا مقاومت می‌كند و در كنار آن بقایایی از حفاری‌های شهر باستانی به چشم می‌خورد.
در این میان قلعه صلیبیون، كلیسا و بازار قدیمی، دیوارهای كهن قرون وسطی به همراه تعداد بی‌شماری از رستوران‌های متنوع، هتل‌ها و فروشگاه‌های رنگارنگ از هدایا و... نشان از آمادگی كامل شهر برای پذیرایی از گردشگران دارد.