شهر تاریخی و مرزی ادیرنه (Edirne) در بخش تراس منطقه مرمره كشور تركیه قرار گرفته و با ۵ گذرگاه مرزی از طریق بلغارستان و یونان با اروپا ارتباط دارد.
این شهر زمانی پایتخت دولت عثمانی بود و با مساجد، بازارهای سر پوشیده، پل‌ها و خانه‌های تاریخی‌اش به عنوان نماد میراث فرهنگی تركیه شناخته می‌شود.
شهر تاریخی ادیرنه با آثار پرشكوه خود آناطولی و اروپا را به یكدیگر مرتبط می‌سازد و هم در دوران امپراطوری عثمانی و هم در دوره جمهوریت به عنوان مركز آموزش و فرهنگ نقش مهمی بر عهده داشته و دارد.
نوآوری در زمینه های معماری در بناهای این شهر دیده شده و اولین نمونه‌های هنر خطاطی و تزئین نیز باز در همین شهر جوانه زده است.
از دوره سلطان مراد دوم تا سلطان محمد چهارم از پادشاهان عثمانی، مراسم پیروزی، ختنه سوران شاهزداگان و حتی مراسم ازدواج برخی از پادشاهان در این شهر صورت می‌گرفت. ادیرنه در قرن ۵ قبل از میلاد توسط "اودریس"ها كه از نژاد تراس‌ها بودند، تاسیس شده است.
این شهر در دوران‌های پیشین با نام‌های مختلفی یاد شده و سرانجام در دوره سلطان مراد اول بدان "ادیرنه" گفته شده است.
ادیرنه كه در سال ۱۳۶۱ از سوی سلطان مراد اول فتح گردید تا فتح استانبول وظیفه پایتختی عثمانی را بر عهده گرفت.
مسجد سلیمیه از هر نفطه ادیرنه قابل مشاهده است و اثر هشتاد سالگی معمار سینان می‌باشد یكی از شاهكارهای هنر معماری ترك، عثمانی و جهان محسوب می‌گردد.
این مسجد كه مابین سالهای ۱۵۶۹ و ۱۵۷۵ با فرمان سلطان سلیم دوم ساخته شده با چهار مناره و انتخاب محل احداث، استادی معمار سینان در زمینه رشته شهرسازی را در معرض دید عموم می‌گذارد.این مسجد از سنگهای تراش داده شده و روی زمینی به مساحت ۲۴۷۵ متر مربع احداث شده است.
گنبد این مسجد كه از سطح زمین ۴۳ متر و ۲۸ سانتیمتر ارتفاع دارد به قطر ۳۱ متر و ۳۰ سانتیمتر بوده و بر روی هشت ستون كه با طاق‌هایی به طول ۶ متر به یكدیگر متصل شده اند استوار می باشد.
نمایی از مسجد سلیمیه شهر تاریخی ادیرنه
مسجد سلیمیه دارای چهار مناره به قطر ۳ متر و ۸۰ سانتیمتر و ارتفاع ۷۰ مترو ۸۹ سانتیمتر بوده و در ساخت آن از سنگ مرمر، چینی لعاب كاری شده و ایزنیك و نمونه‌های زیبای چوب و نیز هنر صدفكاری استفاده شده است.
اطراف مسجد به عنوان محلی برای قدم زدن و فضای سبز تنظیم شده و اماكن عمومی متعددی به منظور استراحتگاه در لابلای درختان و سرسبزیها احداث شده است. در جبهه مشرف به بازار مسجد سلیمیه، پیكره برنزی معمار سینان جای گرفته است.
یكی دیگر از آثار متعلق به دوره عثمانیان كه درمقابل مسجد سلیمیه قرار دارد مسجد زیبایی است كه ساخت آن در سال ۱۴۰۳ از سوی امیر سلطان آغاز و در دوره سلطان چلبی محمد به سال ۱۴۱۴ به پایان رسیده است.یكی از دو مسجد مهمی كه در مركز شهر جای گرفته‌اند مسجدی است كه در مناره‌اش سه محل جداگانه برای اذان وجود دارد.
این مسجد كه مابین سالهای ۱۴۴۳ و ۱۴۴۷ از سوی سلطان مرداد دوم ساخته شده است و با اسلوب هنر كلاسیك دوره قدیم عثمانی جلب توجه می‌كند. مسجد مذكور با مناره ۶۷ متری و هنر قلمكاریی خود بعد از سلیمیه بزرگترین مسجد ادیرنه می باشد.
یكی دیگر از آثار مهم شهر كه در سواحل رودخانه تونجا قرار دارد مجتمع بایزید دوم می‌باشد.
مسجد، مدرسه طب، عمارت خانه، دارالشفاء، حمام، مطبخ و انبار آذوقه، بخش‌های مختلف این مجتمع را تشكیل می‌دهند. در صحن ورودی این مجتمع، حجره‌های ویژه مداوای بیماران روانی جای گرفته‌اند.
در این حجره بیماران را با صدای آب و نوای موسیقی معالجه می‌كردند. مسجد مرادیه نیز كه در محله‌ای به همین نام قراردارد با تزئینات ظریف خود شهرت یافته است.
شبستان و بازار سرپوشیده علی پاشا واقع در مركز شهر ادیرنه، به ترتیب در سالهای ۱۴۷۱ و ۱۵۶۹ ساخته شده‌اند. ادیرنه كه بر سر راه ارتباطی غرب و استانبول، پایتخت عثمانی قرار دارد صاحب كاروانسراهای متعددی است. كاروانسراهای رستم پاشا، احمد پاشا و تاشحان از جمله این بناها می‌باشند.
ازجمله نقاط دیدنی این شهر می‌توان به "سارای ایچی" محل برگزاری مسابقات كشتی سنتی "كیرك پینار" یا كشتی روغنی و كاخ همایونی، یكی از كاخهای پادشاهان عثمانی در دوره‌ای كه ادیرنه پایتخت امپراطوری بود اشاره كرد.
این كاخ در بین كاخهای عثمانی، بعد از توپكاپی، بزرگترین كاخ بود. كاخ مذكور در نتیجه عدم توجه و فرسایش از بین رفته است.
مسابقات كشتی كیرك پینار ما بین آخرین روزهای ماه ژوئن و اولین روزهای ژوئیه به مدت ۳ هفته برگزار می‌شود.
بعد از مجسمه‌های كشتی‌گیران فراموش نشدنی چون "كورت دورئلی"، "كل آلیچو" و "كوجا یوسوف" كاخ عدالت در كنار درختان سایه گستر چنار قرار دارد.
این اثر كه در سال ۱۵۶۱ با فرمان سلطان سلیمان قانونی و از سوی معمار سینان ساخته شده است چهار طبقه بوده و در طبقه فوقانی آن یك حوض مرمرین وجود دارد. این قصر به عنوان دیوان همایونی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
پل قاتح كه در كنار قصر عدالت و روی رودخانه "تونجا "ساخته شده است سه دهانه بوده و ۳۴ متر طول دارد.
اراضی ما بین دوشاخه رودخانه "تونجا" بسیار سرسبز بوده و از اینرو توجه دوستداران پیك نیك را به خود جلب می كند. در طول رودخانه نیز ماهیگیران آماتور به صید ماهی می پردازند.
پل‌های ساخته شده روی رودخانه‌هایی كه در جغرافیای ادیرنه قرار دارند با استحكام و ویژگیهای ساخت خود در مقابل زمان و طبیعت ایستاده‌اند.
پل‌های اوزن، غازی، ساراچ خانه، بایزید، یالنیز گوز، سارای و نیز اكمكچی زاده، احمد پاشا از جمله پل‌های مذكور است.
منطقه كارا آغاچ در غرب ادیرنه قرار دارد. كارا آغاچ با مركز شهر ۱۰ كیلومتر فاصله داشته و در دوره عثمانی به عنوان استراحتگاه تابستانی مورد استفاده قرار می گرفت.
رودخانه "مریچ" در این نقطه، مرز میان تركیه و یونان را شكل می‌دهد. امور احداث پل سنگی مریچ به سال ۱۸۴۲ در دوره سلطان عبدالمجید آغاز شده و در سال ۱۸۴۷ به پایان رسیده است. این پل ۲۶۳ متر طول، ۷ متر عرض و ۱۲ طاق دارد.
انتهای پل، باشگاه گمركات ادیرنه كه در سال ۲۰۰۱ از سوی وقف "چكول" مرمت شده قرار دارد. امروزه از این بنای زیبا به عنوان كافه تریا استفاده می‌شود.
ساختمان ایستگاه قطار كارا آغاچ كه بعد از گشایش خط راه آهن "روملی" در سال ۱۸۷۳ ساخته شد، با تغییر مسیر خط راه آهن در سال ۱۹۷۱ به انزوا گرایید. این بنا امروزه از سوی باشگاه تراس استفاده می‌گردد.
