حمام شیشه ای در كردستان !
روزی كه مهماران عصر زندیه حمام شیشه ای كردستان را بنا می كردند، هیچ فكر نمی كردند این حمام در قرن های بعد تبدیل به یكی از دیدنی ترین آثار این شهر شود. حمامی كه در ضلع شمالی بلوار كردستان شهر سنندج و در مجاورت پل و مسجد «ملاویسی» قرار دارد و هر روز خیلی ها را برای بازدید از این حمام جالب به این منطقه می كشاند.
حمام شیشه برخلاف اسم جذابش، شیشه ای نیست. حمامی است مثل تمام حمام های دیگر تاریخی كه از سنگ و گچ و ملات ساخته شده. با این حال به كار رفتن شیشه های رنگی زیبا در این حمام، آن را به این نام معروف كرده است.
در حمام شیشه ورودی، هشتی، بینه، سربینه و حمام گرم را می بینید كه در حمام گرم ستون های سنگی زیبایی تعبیه شده است. همچنین این حمام مثل تمام حمام های عمومی ایرانی، سكوها، آبنماهای گرم و سردو خزینه دارد و با تزئینات آهك بری جلوه بیشتری پیدا كرده است. سر در ورودی بنا هم دارای نمای آجر كاری است. تزئینات آهكبری این بنا، نقش های مختلفی از گیاهان و حیوانات را ترسیم می كنند.
جالب است بدانید كه این حمام تا سال های پیش از انقلاب كاربرد داشته و بخش های مردانه و زنانه آن فعال بوده اند. این نكته را هم بگوییم كه اگرچه ساخت این بنا را به زندی ها نسبت می دهند اما عده ای هم معتقدند شكل معماری این بنا به دوره قاجار شباهت دارد. با این حال، تقریبا زندی بودن بنای حمام شیشه ای قطعی است.
چیزی كه این حمام را از همردیفانش متمایز می كند، طراحی زیبای سكوها و آب نمای گرم و سرد و خزینه است. در این بنا چیزی كه خیلی به چشم می آید، سادگی و خلوتی بنا است و هرچند این روزها از در و پنجره‌ها و شیشه‌های رنگی حمام آثار زیادی باقی نمانده اما حمام شیشه با معماری موزون و متوازنش هنوز یكی از زیباترین بناهای تاریخی ایران به حساب می آید.
حمام تاریخی شیشه بعد از بازسازی اساسی در سال 83 قرار بود به عنوان موزه دائمی عكس كردستان بازگشایی شود اما یك سال بعد، مسئولان میراث فرهنگی سنندج درهای این حمام را روی بازدیدكنندگان بستند. عبور كانال فاضلاب شهر سنندج از نزدیكی آن باعث شده بود تا آب به دیوارهای بنا نفوذ كرده و هر روز بخشی از دیوارهای حمام تاریخی شیشه از بین برود. این ها همه در حالی است كه حمام شیشه شهر سنندج در سال 1390 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره 2839 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
