شهر تاریخی كتنا هورا، كلیسای سنت باربارا و كلیسای جامع بانوی ما در سدلك، جمهوری چك
كتنا هورا كه به دلیل وجود معادن نقره و بهره‌برداری از این معادن توسعه یافت، در قرن چهاردهم میلادی به شهری سلطنتی مبدل گشت و از این رو بناهای تاریخی متعددی در آن ساخته شد كه نمادی از شكوفایی شهر بودند.
كلیسای سنت باربارا (بنایی ارزشمند مربوط به اواخر دوره گوتیك) و كلیسای جامع بانوی ما در سدلك (كه در اوایل قرن هجدهم میلادی مطابق با سبك باروك بازسازی شد) تأثیر شگرفی در معماری اروپای مركزی گذاشته‌اند. در حال حاضر این شاهكارهای معماری، بخشی از بافت شهری قرون‌وسطایی هستند كه اقامتگاه‌های شخصی خیلی عالی ای داشته و تا به امروز به خوبی باقی مانده‌اند.
شرح كلی
كتنا هورا یكی از مراكز مهم سیاسی و اقتصادی بوهمیا در قرون چهاردهم و پانزدهم میلادی بوده است. مركز قرون وسطایی و كلیساهای این شهر نمونه‌ای برجسته از توسعه معماری و گواهی بر نشاط فرهنگی این منطقه هستند.
كتنا هورا بر فراز حاشیه رود "ورچ لایس"، در فلات كتنا هورا و در 60 كیلومتری شرق پراگ ساخته شده و 254 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. بهره برداری از معادن نقره دلیل توسعه این شهر بود. در قرن های چهاردهم و پانزدهم میلادی و با افزایش بهره برداری از معادن نقره، كتنا هورا به یكی از ثروتمندترین شهر های اروپا مبدل گشت. وجود معادن غنی نقره در منطقه باعث شد تا در ماه ژوئیه سال 1300 میلادی، شاه ونتسل دوم با مشاركت سرمایه داران ایتالیایی، دست به اصلاح واحد پول كشور بزند.
همه ضرابخانه های موجود در كشور چك تعطیل شدند و با تاسیس ضرابخانه مركزی در ولاشسكی دوور (دیوان ایتالیایی)، اولین گروش پراگ ضرب شد. با این اقدام كتنا هورا مهمترین مركز اقتصادی كشور شد و در همان زمان به شهری سلطنتی مبدل گشته و بعد ها تمامی حقوق و امتیازات سلطنتی این شهر توسط شاه ژان لوكزامبورگ و شاه كارل چهارم تایید شدند.
با ادامه توسعه شهر، كونتا هورا مركز فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بوهمیا شد و از نظر اهمیت، حتی با پراگ نیز رقابت میكرد. با اقامت خاندان سلطنتی در این شهر در قرن چهاردهم، بناهای تاریخی متعددی به نشانه شكوفایی و رونق شهر ساخته شد و در اواخر قرن پانزدهم توسعه و ساخت و ساز غیر معمولی در كونتا هورا به وقوع پیوست. توسعه این شهر جوان با ساخت عمارت شهرداری جدید، عمارت سنگی و خانه های اعیانی اشراف شهر، كلید خورد. با آغاز قرن شانزدهم میلادی نقره در معادن كونتا هورا به پایان رسید و از اینرو معادن متروك مانده و كار استخراج نقره در كانیك ادامه یافت.
مركز تاریخی این شهر گوهری ارزشمند و مهم از معماری اروپا بوده و بناهای ولاشسكی دوور (دادگاه ایتالیایی)، كلیسای جامع سنت باربارا، كلیسای سنت جیمز، عمارت سنگی و فوراه گوتیك از ارزش ترین مكان های بوهمیا هستند. بناهای دیگری نیز در نزدیكی سدلك و مالین ساخته شده است.
كلیسای سنت باربارا، بنای ارزشمندی از اواخر دوره گوتیك است كه داخل آن با نقاشی های دیواری قرون وسطایی تزیین شده است. این نقاشی ها، زندگی غیر مذهبی (سكولار) مردم در شهر معدنی و قرون وسطایی كونتا هورا را به تصویر كشیده اند. ساخت كلیسای جامع باربارای مقدس در اواخر قرن چهاردهم شروع شد و طی قرن پانزدهم ادامه یافت و سرانجام در نیمه اول قرن شانزدهم میلادی به پایان رسید. این بنا با وجود عدم تمایل صومعه سیسترسی های سدلك، كه آن زمان موثرترین مرجع كنترل توسعه شهر بودند ساخته شد. این نشان از اهمیت و قدرت كونتا هورا داشت كه از دهه هفتاد قرن سیزدهم توسط تشكل های معدن كاوی بنا شده و به شهری ارزشمند مبدل گشته بود.كلیسای سنت باربارا، بنای ارزشمندی از اواخر دوره گوتیك است كه داخل آن با نقاشی های دیواری قرون وسطایی تزیین شده است. این نقاشی ها، زندگی غیر مذهبی (سكولار) مردم در شهر معدنی و قرون وسطایی كونتا هورا را به تصویر كشیده اند. ساخت كلیسای جامع باربارای مقدس در اواخر قرن چهاردهم شروع شد و طی قرن پانزدهم ادامه یافت و سرانجام در نیمه اول قرن شانزدهم میلادی به پایان رسید. این بنا با وجود عدم تمایل صومعه سیسترسی های سدلك، كه آن زمان موثرترین مرجع كنترل توسعه شهر بودند ساخته شد. این نشان از اهمیت و قدرت كونتا هورا داشت كه از دهه هفتاد قرن سیزدهم توسط تشكل های معدن كاوی بنا شده و به شهری ارزشمند مبدل گشته بود.نماد كلیسا
كلیسای جامع نمادی از عزت نفس و جاه طلبی ها و امكانات بیش از حد نجیب زاده های كتنا هورا است كه به خاطر ثروت خویش، مورد توجه و عنایت پادشاهان چك بودند. در سایه مساعدت های پادشاه، آنها از امتیازات سلطنتی برخوردار شده و توانستند توسعه یافته ترین هنرهای اروپایی آن دوره را در شهر خود به اجرا درآورند. جان پارلیر اولین طراح كلیسای جامع بود. او ساختمانی طراحی كرد كه در آن سراسریی به دور محراب بنا شده بود.
در طرح اولیه برای كلیسای جامع، سه صحن در نظر گرفته شده بود و طول آن نیز قرار بود بیشتر باشد؛ با این حال پس از مدت كوتاهی دو صحن دیگر به آن اضافه شد و به ساختمانی پنج صحن تغییر یافت. دیگر معماران برجسته این بنا عبارت بودند از: ماتیاس ری سك كه از سال 1489 تا زمان مرگ خود در سال 1506، در كتنا هورا كار كرد، و بندیكت ریت كه در سال 1534 میلادی در گذشت. در سال 1558 میلادی كار ساخت نما و سقف های مخروطی كلیسای جامع به پایان رسید. در آن زمان، معادن نقره تقریبا به پایان رسیده بودند و اشراف قادر به تجهیز بیشتر و نگهداری از كلیسای جامع نبودند.
در سال 1626 میلادی یسوعیون (اعضای انجمن عیسی) وارد شهر شده و مدیریت كلیسای جامع را به دست گرفتند. پس از ورود یسوعی ها، انجام تغییرات بر روی ساختمان های شهر آغاز گشت. آنها در محیط كلیسای جامع نیز تغییراتی ایجاد كرده و در سال 1660 میلادی دانشكده خود را در مجاورت كلیسا احداث نمودند. در سال 1905 كلیسای جامع سنت باربارا تقدیس شد. كلیسای جامع بانوی ما در سدلك در اوایل قرن هجدهم میلادی مطابق با سبك باروك بازسازی شد و بدین ترتیب تاثیر شگرفی در معماری اروپای مركز گذاشت.
