در شهر ورونای ایتالیا خانه‌ای به نام “خانه عشق” وجود دارد كه گفته می‌شود ژولیت، معشوقه رومئو در آن زندگی می‌كرده است. میلیون‌ها نفر در سال از این خانه و بالكن آن بازدید می‌كنند.
شهر ورونا
ورونا شهری در كرانه رودخانه آدیجه در منطقه وِنه‌تو در كشور ایتالیا است كه به‌دلیل معماری خاصی كه از دوره امپراتوری رم و سده‌های میانی به یادگار مانده در فهرست میراث جهانی یونسكو قرار دارد. این شهر با كوچه‌های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه‌های رومی باشكوه آزاد از گذر زمان است.
این شهر از منظر گردشگری ادبی هم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ویلیام شكسپیر، نمایشنامه‌نویس شهیر انگلیسی قرن شانزدهم دو نمایشنامه «رومئو و ژولیت» و «دو نجیب‌زاده ورونایی» را درباره این شهر نوشته است. همین دو اثر دراماتیك سبب شده كه گردشگران بسیاری سالانه برای بازدید از میراث فرهنگی مربوط به این نمایشنامه‌ها به شهر ورونا سفر كنند.
رومئو و ژولیت
حتماً شما هم ماجرای عاشقانه و غم‌انگیز رومئو و ژولیت را شنیده‌اید. داستانی كه شهرت جهانی دارد و آهنگ‌ها و فیلم‌های متعددی بر اساس این اثر شكسپیر ساخته شده است.
شكسپیر نمایشنامه رومئو و ژولیت را بین سال‌های ۱۵۹۱ تا ۱۵۹۵ نوشته است. این اثر داستان دو جوان است كه از یكدیگر خوششان می آید و عاشق می شوند. رومئو از شهر تبعید شده و میان این دو جوان فاصله افتاده و همه چیز كمی عجیب شده است. بین خانواده های این دو جوان مشكلاتی وجود دارد و این دو خانواده با یكدیگر دشمن هستند. ژولیت تصمیم می گیرد كه كاری كند.
نقشه ای می كشد و دارو ای را می خورد تا به مدت چند روز در خوابی عمیق فرو می رود. او در این حال كه این اتفاقات در حال وقوع است نامه ای برای رومئو می نویسد و می فرستد كه به او خبر دهد كه مشكلی ندارد و حالش خوب است و رومئو را از وضعیت و احوال خود با خبر كند. نامه به دست رومئو نمی رسد و رومئو خبر مرگ عشق خود یعنی ژولیت را می شنود و از شدت ناراحتی زهر خورده و می میرد.
نمایشنامه معروف شكسپیر به نام «رومئو و ژولیت» شاید یك اثر داستانی باشد، اما صدها هزار فرد رمانتیك هنوز به ورونا سفر می كنند تا با بازدید از كاسا دی جولیتا (casa di Giulietta) یا همان خانه‌ی ژولیت تمام داستان عاشقانه رومئو و ژولیت را تصور كرده و با تمام جان احساس عاشقانه‌ی آن را لمس كنند.
تاریخچه خانه عشق
خانه ژولیت در واقع متعلق به خانواده دل كاپلو است. تاریخ این خانه به قرن سیزدهم بازمی گردد و یك خانه متروكه بود كه با گیاهان خزنده پوشانده شده بود. تا اینكه شهر در اوایل سال های 1900 تصمیم گرفت آن را بخرد و با استفاده شباهت بین نام مالك حقیقی خانه كاپلو با نامی كه در نمایشنامه شكسپیر آمده، آن را تبدیل به خانه ژولیت كند. امروزه این خانه به موزه‌ای تبدیل شده كه یكی از دلایل اصلی سفر گردشگران به شهر ورونا به شمار می‌رود.
معروف‌ترین بالكن جهان
بالكن خانه‌ی ژولیت معروف‌ترین بالكن جهان است كه گردشگران زیادی به بازدید از آن می‌آیند، تصور می شود كه ژولیت روی این بالكن ایستاده بوده در حالیكه رومئو عشق خود را به او ابراز می كرده است.
تلفیقی از عشق و اندوه
بازدید از این خانه كه آن را به خانه‌ی ژولیت نسبت می‌دهند، هم حزن‌انگیز است و هم خاص. سنگ زیبای زردرنگ و بالكن بزرگ این خانه‌ی قدیمی در ورونا، این قصه را خیلی واقعی و سحرآمیز جلوه می‌دهد.
بازسازی خانه ژولیت
تلاش های بازسازی زیادی در سال های 1930 انجام گرفت و درها و پنجره های گوتیك به آن اضافه شد. بالكن معروف این بنا، یعنی همان بالكنی كه رومئو در آن به عشقش به ژولیت اعتراف كرد، هم بخشی از ساختمان اصلی نبوده و در قرن 20 به خانه اضافه شده است. فضای داخلی اسپارتی هم مدتها بعد، در سال های 1990 بازسازی شد.
معماری و قسمت‌های مختلف خانه ژولیت
برای ورود به “خانه عشق” باید از دالانی عبور كرد. در بدو ورود به معماری خانه ژولیت با یك در آهنین و یك مجسمه برنزی از ژولیت و یك مغازه كوچك در گوشه ای از آن روبرو می شوید.
مجسمه‌ی ژولیت در حیاط این ساختمان واقع شده و مردم بر این باورند كه با دست زدن به آن، شانس در عشق به آ‌ن‌ها رو می‌آورَد و می‌توانند فرد مناسب خود را پیدا كنند.
در مغازه اجناس یادگاری و همچنین انواع قفل های كوچك كه به قفل های عشقی معروف هستند، به فروش می رسد كه شما می توانید از این قفل ها خریده و به در آهنین برای نشان دادن عشقتان بزنید.
داخل خانه ژولیت
این خانه بسیار زیبا بوده و دو طبقه است. داخل این خانه به سبك رنسانس بازسازی شده است. بدین شكل كه بر روی دیوارهای آن نقاشی های زیبا و رنگارنگی وجود دارد و پنجره های آن به حالت قوسی شكل هستند. سقف آن نیز به صورتی زیبا تزئین شده و زمانی كه در این خانه قرار می گیرید، حس خوبی خواهید داشت.
داخل این ساختمان دو كامپیوتر برای استفاده عموم قرار دارد و اگر شما مایل بودید می توانید از این خانه عشق برای عشق خودتان ایمیلی بفرستید و یا اجازه دارید به بالكن رفته و عكس یادگاری بگیرید.
در طبقه دوم این بنا، موزه سفالگری كه شامل اشیای سفالی و سرامیكی كه مربوط به دوران قرون وسطی و رنسانس است می‌شود، در معرض نمایش برای عموم قرار داده شده است.
زمانی كه به داخل این خانه می روید نقاشی های زیادی از نقاشان معروف قرون شانزده و هفده میلادی را خواهید دید. بیشتر این آثار از هنرمندانی چون امانوول آنتونیو سیكوگنا (Emmanuele Antonio Cicogna) می باشد.
همچنین موزه رومئو (Romeo) و ژولیت (Juliet) كه در این موزه لباس هایی كه برای اجرای دو نقش رومئو و ژولیت استفاده شده است به معرض نمایش گذاشته شده و همچنین یك تخت وجود دارد كه در صحنه ای از فیلم رومئو و ژولیت كه در سال 1968 توسط كارگردانی به نام فرانكو زفیرلی (Franco Zeffirelli) ساخته شده است مورد استفاده قرار گرفته بود.
یادگاری‌های عشاق روی دیوار خانه ژولیت
در “خانه ژولیت” دری میله‌ای قرار دارد كه هزاران قفل به نشانه عشق و پیوند ابدی بر آن بسته شده است.
نامه به ژولیت
گردشگرانی كه برای بار اول به خانه‌ی ژولیت می‌روند، معمولاً از تعداد نامه‌ها و نوشته‌هایی كه زمین تا سقف را می‌پوشانند، چشم‌هایشان گرد می‌شود.
بر روی دیوار دالان ورودی هزاران قطعه كاغذ و نامه “عشاق” بر آن چسبانده شده است. چند قدم جلوتر بر روی دیواری با چند ده هزار دست نوشته و گرافیتی، عشاق دیگر جایی برای ابراز عشق بازیدكنندگان جدید از “خانه عشق” باقی نگذاشته‌اند.
از این نامه ها و فرم این دالان كه مملو از این نوشته ها شده، فیلمی عاشقانه با نام نامه به ژولیت (letters Juliet) ساخته شده است.
بازدید از خانه ژولیت (Juliet s House)
نحوه دسترسی به خانه ژولیت دیدنی و زیبا (Juliet s House) خانه ژولیت در بخش قدیمی و مركزی شهر ورونا واقع شده است. اگر با هواپیما به ورونا بروید، از فرودگاه ویلافرانسا (Verona villafranca airport) كه در بخش جنوبی شهر ورونا قرار دارد حدود 10 كیلومتر با تاكسی به این خانه خواهید رسید. طی كردن این مسیر تقریبا نیم ساعت از وقت شما را خواهد گرفت.
اما در صورتیكه علاقمند به سفر با قطار هستید می توانید از شهر رم به شهر ورونا با قطار 200 دقیقه ای برسید. در شهر ورونا ایستگاه قطار در جنوب شهر واقع شده است. این ایستگاه كه با نام نواوآ (Verona Nuova porta) نامیده می شود حدود 25 دقیقه با اتوبوس با خانه ژولیت فاصله دارد.