در ابتدا شهر باستانی مرویی بعنوان یك مركز اداری و تجاری مهم به شمار می آمد. بر مبنای متن های تاریخی شهر باستانی مرویی به اندازه ای ثروتمند بوده كه پادشاه ایران، كمبوجیه تصمیم می گیرد تا آن را تصرف نماید.
شهر باستانی مرویی (Meroe)
مِروی (مِرواه) یك منطقه باستانی در سودان است كه در كرانه راست رود نیل قرار گرفته است. مروی در ۲۰۰ كیلومتری شمال خارطوم قرار دارد. شهر مروی ۷۰۰ سال پایتخت پادشاهی كوش بود تا اینكه تحت تسلط رومی ها قرار گرفت. شهر مروی از سال ۸۰۰ قبل از میلاد تا ۳۵۰ بعد از میلاد قابل سكونت بود.
آوازه و شهرت شهر مرویبخاطر بیش از ۲۰۰ هرمی است كه در غرب شهر وجود دارند. این هرم ها در سه دسته گروه بندی شده اند و بیش تر آنها حدود ۳۰ متر ارتفاع دارند. این هرم ها محل خاكسپاری شاهان بود و شبیه اهرام مصر در آنها تن های مومیایی شده شاهان در تابوت های چوبین كشف شده است.
شهر باستانی مرویی بعنوان یك مركز اداری و تجاری مهم به شمار می آمد. این شهر در زمان سال های ۷۵۰ قبل از میلاد تا ۳۵۰ میلادی در تقاطع یكی از مسیرهای بزرگ تجاری قرار داشت. همانگونه كه هنوز هیچ كس نتوانسته خط نوشته های مروئیتیك( Meroitic) را شناسایی كند ولی بر مبنای نوشته های تاریخی هرودوت در حدود ۴۳۰ قبل از میلاد میتوان ادعا كرد كه مرویی شهری ثروتمند و شگفت آور بوده است. بر مبنای متن های تاریخی شهر باستانی مرویی به اندازه ای ثروتمند بوده كه پادشاه ایران، كمبوجیه تصمیم می گیرد تا آن راتصرف نماید. ولی فرآیند لشگركشی به علت وضعیت سخت و غیرمتعارف بیابان های این منطقه متوقف میشود . با این حال استمرار داستان لشگركشی كمبوجیه نشان میدهد كه شهرت شهر باستانی مرویی به علت ثروت آن بوده است.
در كتاب مقدسی به اسم اتیوپیا( Aethiopia) آمده است كه شهر باستانی مرویی همچنین بعنوان جزیره مرویی هم شناخته میشد برای این كه به نظر می رسید كه اطراف آن را آب پوشانده است. هرچند شواهدی وجود دارند كه نشان از چراندن بیش از حد احشام و استفاده از زمین های كشاورزی داشته كه باعث بوجود آمدن مشكلات چشمگیر در این منطقه شد، اما در نهایت شهر باستانی مرویی به وسیله پادشاه آكسومیت( Aksumite) در سال ۳۳۰ میلادی غارت شده و بعد از آن رو به افول رفت.
