پل زنجیر سچنیی (پل زنجیر بوداپست)
از پل زنجیر به عنوان یكی از زیباترین پل های دنیا یاد می شود كه از سال 1849 به بهره برداری رسید. پل زنجیر یكی از معروفترین قسمتهای شهر بوداپست است و به عنوان یكی از شگفتی های معماری معاصر به شمار می رفته است.
پل زنجیر بوداپست:
پل زنجیر سچنیی پلی معلق بر رود دانوب بین بودا و پست، دو سوی غربی و شرقیِ بوداپست، پایتخت مجارستان است. پل زنجیری اولین پل دائمی بوداپست بود. تا قبل از آن نزدیكترین پل برای عبور از دانوب در وین قرار داشت كه پل موقتی تنها در ماههای تابستان مورد استفاده قرار میگرفت و در فصل زمستان برای جلوگیری از یخ زدگی برچیده میشد و برای عبور و مرور از رودخانه از كشتی استفاده میكردند.
طراح پل ویلیام تیرنی كلارك، مهندس انگلیسی و سازنده آن آدام كلارك، مهندس اسكاتلندی بوده و اولین پل دائمی بر روی رود دانوب در مجارستان است كه در 20 نوامبر سال ۱۸۴۹ به بهرهبرداری رسید. بسیاری ساخت این پل را نقطه عطفی در رونق گرفتن و پیشرفت های اقتصادی بوداپست می دانند. چرا كه بعد از ساخت این پل، شاهد پیشرفت یكباره ی اقتصاد در مجارستان می باشیم.
ویژگی های معماری پل زنجیر سچنیی:
این پل زنجیری ۳۷۵ متر طول و ۱۶ متر عرض داشته است. فاصله بین ستون های آن ۲۰۲ متر است و دو مجسمه سنگی شیر از این پل نگهداری می كنند. بر روی این پل دو لاین برای رفت و آمد ماشین ها وجود دارد و در كناره های آن هم پیاده رو برای راه رفتن و قدم زدن است.
در زمان بازگشایی، این پل بلندترین پل اروپا بوده و با دو برجی كه با زنجیرهای آهنی سازه را حمایت میكردند جزو شكوههای مهندسی محسوب میشد. علت نامگذاری این سازه كه به پل زنجیری شناخته میشود به خاطر همین زنجیرهای آهنی میباشد. از مهمترین المان های به كار گرفته شده بر روی پل می توان به برخورداری آن از دو مجسمه سنگی ساخته شده به شكل شیر یاد كرد.
دلیل نامگذاری پل زنجیر سچنیی:
در سال ۱۸۹۸ نام پل به افتخار ایشتوان سِچِنْیی یكی از اصلیترین حامیان ساخت آن پل زنجیر سچنیی نامیده شد وی بعد از نرسیدن به مراسم تشییع جنازه پدرش به علت تأخیر كشتی بر اثر آب و هوای نامناسب، با قدرتی كه به عنوان یك دولتمرد برجسته داشت، پروژه ساخت یك پل دائمی بر روی دانوب را به جریان انداخت.

تخریب و بازسازی پل زنجیری بوداپست:
در سال ۱۹۴۵ در اواخر جنگ جهانی دوم این سازه توسط آلمانیها برای گسترش ارتش سرخ منفجر شد. یكی از اولین سازههایی كه بعد از پایان جنگ مورد بازسازی قرار گرفت، پل زنجیری بود و در سال ۱۹۴۹ دوباره افتتاح گردید. پل فعلی كپی دقیقی از نسخه قبلی است.
