معرفی موزه گوگنهایم بیلبائو معروفترین موزه جهان

آشنایی با موزه گوگنهایم بیلبائو

ساختمان موزه گوگنهایم بیلبائو

توماس كرنز، مدیر موزه به منظور انتخاب موقعیت مكانی برای موزه گوگنهایم، در حال قدم زدن روی پلی در رودخانه نرویون بود، در آن زمان بود كه یك زمین صنعتی متروكه در امتداد روخانه، توجه او را جلب كرد و به سرعت این مكان را به مقامات شهری بیلبائو معرفی كرد.

این مكان در خم مسیر رودخانه و پایین تر از سطح شهر وجود دارد. معمار این موزه فرانك گری (Frank O. Gehry) بوده و در سال 1997 تكمیل شده است.

نمای بیرونی موزه گوگنهایم بیلبائو

فرانك برای ساخت این موزه از رود كنار آن الهام گرفت و موزه را به شكل یك قایق طراحی كرد. همچنین با الهام از بدنه ی ماهی برای نمای خارجی آن از مصالحی استفاده كرد كه به نمای آن ظاهری شبیه به فلس ماهی دهد.

این سازه به دلیل لایه زیرین آن كه توسط قیر الاستیك پوشیده شده است ضد آب می باشد. همچنین لایه ی بیرونی یا همان نمای آن توسط ورق های تیتانیومی پوشیده شده است. این موزه به بنیاد سالامون (سولومون) ر. گوگنهایم (Solomon R. Guggenheim) تعلق دارد.

این بنا از زیر دریایی های روسی الهام گرفته است و رنگ زیبای آن به دلیل وجود اكسید تیتانیوم در نمای بیرونی آن است. ساختار منحنی شكل این موزه آن را از ساختمانی سنتی به ساختمانی مدرن تبدیل كرده است.

اگر چه بنای این موزه از جنس فلز است اما اگر از نزدیك به آن نگاه كنید متوجه نمای آجری مانند آن می شوید. قسمت های شیشه‌ای سازه بازدید كنندگان علاقه مند به معماری مدرن را به تماشای نقاط برجسته و مدرن شهر دعوت می‌كند.

نمای این ساختمان در تركیب با نور آفتاب و سایه های روشن، گاهی ظاهری خال دار و گاهی ظاهری موج دار دارد.

محوطه‌ی موزه‌ی گوگنهایم بیلبائو

بنای این موزه در محوطه‌ای به مساحت 32.500 متر مربع در كنار رودخانه «نِرْویون» (Nervión) قرار دارد.

در محوطه ورودی این موزه مجسمه غول پیكری از یك توله سگ نژاد وست هایلند تریر قرار دارد، این كار كه اثری از جف كونز (Jeff Koons) است و از یك سازه استیل 13 متری تشكیل شده است و توسط گل های رنگارنگ زیادی تزئین شده است.

همچنین در اطراف موزه مجسمه های زیاد دیگری نیز وجود دارد كه ظاهر بسیار زیبایی به موزه و رودخانه داده اند. یكی از این مجسمه ها، مجسمه ی بزرگ عنكبوت لویز بورژوا (Louise Bourgeois) به نام «مامان» است كه در كنار آن اثر دیگری از جف كونز قرار دارد.

در این قسمت یك دسته گل از بادكنك استیل ضد زنگ به نام "لاله ها" قرار دارد. همچنین «فواره آتش» اثر ایو كلاین (Yves Klein) یكی دیگر از آثار چشم‌ نواز و دل نواز این موزه به حساب می آیند.

نمای درونی موزه گوگنهایم بیلبائو

نمای درونی از 11.000 مترمربع فضای نمایشگاهی ایجاد شده. موزه به 19 گالری تقسیم شده كه بزرگ‌ترین آن‌ها گالری آرسِلور (Arcelor) با 130 متر طول است.

در این موزه موارد دائمی و موقتی زیادی از هنرمندان متفاوتی برای بازدید كنندگان به نمایش در می آید. در سال 1997 یعنی در سال افتتاح آن، این موزه بیش از 300 اثر مربوط به قرن بیستم را برای مردم به نمایش گذاشت.

در آغاز این آثار از جمله شاهكار های مربوط به هنرمندان اروپایی همچو پیكاسو، میرو، ماتیس و شاگال و ... بود. و در آخر به هنر پاپ آمریكایی با آثاری از «اندی وارهول» (Andy Warhol) و «كلاوس اولْدِنبرگ» (Claes Oldenburg) و برخی آثار ویدئویی ختم می‌شد.

تاریخچه موزه گوگنهایم بیلبائو

موزه گوگنهایم بیلبائو توسط شاه سابق اسپانیا، خان كارلوس اول در سال 1997 افتتاح شد. تاكنون حدود 10 میلیون نفر از این موزه دیدن كردند و همچنین آمار بازدید كننده های آن نزدیك به 1 میلیون نفر در سال است. 

بعد از افتتاح این موزه در عرض یك شب شهر بیلبائو كه شهری متروك و پساصنعتی كه به كشتی سازی هایش معروف بود و در شمال اسپانیا قرار داشت،  به مركز فرهنگ و معماری تبدیل شد. 

هزینه ساخت این بنا نزدیك به 100 میلیون دلار بوده كه به خاطر بازدید های زیاد و درآمد حاصل از آن هزینه ی ساخت آن تا چندین برابر بیشتر جبران شده.

تاریخچه ساخت این بنا به زمانی بر میگردد كه سالامون گوگنهایم كه توانسته بود از طریق درآمد فراوان از موزه گوگنهایم نیویورك، از بحران اقتصادی عبور كند، به همراه توماس كرنز، مدیر موزه گوگنهایم، تصمیم گرفتند كه شعبه ای دیگر از این موزه در اروپا افتتاح كنند.

بیلبائو شهری رو به افول بود و سران باسْك با موسسه «سولومون گوگنهایم» در طی یك پروژه تحول و نوسازی شهری همكاری كردند و به ایده ساخت یك موزه در منطقه بندرگاه بیلبائو دست یافتند. آن ها برای این كار سه معمار معروف و برجسته را به یك مسابقه بین المللی دعوت كردند و از آن ها خواستند تا در عرض سه هفته طراحی شماتیك خود را تحویل آن ها دهند.

این معماران عبارت اند از : شركت «كوپ هیمِلبلاو» (Coop Himmelbau) از استرالیا، «آراتا ایسوزاكی» (Arata Isozaki) از ژاپن، و «فرانك گِری» از كشور آمریكا. در انتهای این رقابت فرانك گری و همكارانش از آمریكا توانستند با طرح خلاقانه خود برنده ی این مسابقه شوند و گری توانست با توانایی های طراحی اش با كامپیوتر این سازه خارق العاده را معماری كند. 

زندگی نامه فرانك گری (FRANK O. GEHRY) طراح موزه گوگنهایم بیلبائو

فرانك گری یكی از معماران مشهور آمریكایی – كانادایی تبار است كه موزه گوگنهایم توسط او طراحی شده است. او در سال 1929 میلادی در شهر تورنتوی كانادا و در خانواده ای یهودی متولد شد.

نام اصلی او فرانك اون گلدبرگ است و در سال 1347 به همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت كرد تا در دانشگاه جنوب كالیفرنیا به تحصیل رشته معماری بپردازد. در آن جا یكی از بزرگترین استادان او ویلیام پریرا بود.

اكثر كار های فرانك در سبك فولدینگ قرار دارند و او در این باره می گوید : «من آثار هنرمندان را نگاه می‌كنم و هنر را به مثابه وسیله‌ ای برای الهام خودم می ‌پندارم و تلاش می‌ كنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشم. در هر كارم به دنبال روش‌ های جدید می گردم. برای من قانون و قاعده محدود كننده ای وجود ندارد و در اصل مرزی بین درست و نادرست نمی‌ بینم.» 

فرانك گری در سال 1956 میلادی زمانی كه در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشته برنامه‌ریزی شهری مشغول بود هم‌زمان هم در دفتر ویكتور گروئن به كار مشغول شد. او اكنون شهروند ایالات متحده و ساكن لس آنجلس است.

بعد از آن كه فرانك گری موزه گوگنهایم بیلبائو را طراحی كرد و این اثر ساخته شد، نظر توریستان زیادی به شهر بیلبائو جلب شد و این شهر از نظر توریستی و گردشگری بسیار پیشرفت كرد.

نكته جالب در روند طراحی فرانك،در این است كه بر خلاف سایر معماران كه از نرم‌افزارهای معمول دو بعدی و سه بعدی مانند CAD و MAX برای كارهای خود استفاده می‌كنند، گری از نرم‌افزار كاتیا استفاده كرد. این نرم‌افزاری مربوط به طراحی جامدات است. و اغلب برای طراحی خودرو و هواپیما و محاسبات تقریبا پیچیده بدنه‌های مختلف به كار می رود و با سایر نرم‌افزارها هماهنگی زیاد و بسیار عالی دارد.