روستای شوكورلو در شمال غربی كشور ایران، غرب دریای خزر، شمال شرقی آذربایجان، شمال استان اردبیل، شمال شرقیشهرستان گرمی مغان و دردهستان اجارود مركزی در ۹كیلومتری شهرگرمی در حاشیه رودخانه تولون (تولون چای) در مسیر جاده ارتباطی گرمی-چای پارا و در دامنه كوه حاجی حسن قرار دارد. شوكورلو نیز همانند اكثر روستاهای شهرستان گرمی شامل دو بخش شوكورلوی علیا و شوكورلوی سفلی می‌باشد. در شكرلوی علیا۱۵خانوار ساكن هستند و جمعیت ثابت آن بر اساس آمار سال ۹۰ در حدود ۵۴ نفر می باشد.اما چون اكثر آنهایی كه به شهرها مهاجرت كرده اند همچنان زمین های خود را حفظ كرده اند در فصول كاشت و برداشت محصول جمعیت این روستا تا ۱۵۰ نفر نیز افزایش می یابد.تقریبا تمامی اهالی شكرلوی سفلی به شهرها مهاجرت كرده اند و تنها یك نفر در این روستا ساكن است و از این حیث شاید بتوان گفت كم جمعیت ترین روستاهاست .در سال های اخیر نوعی مهاجرت معكوس به روستا آغاز شده است.
تاریخچه
شوكورلو از روستاهای تاریخی و مهم منطقه مغان محسوب می‌شود.قدمت روستای شوكورلو به دوران اشكانی و قرون اولیه اسلام برمی گردد. شوكورلو تپه‌های باستانی مهم آقامال تپه سی و مطلب تپه سی را در خود جای داده كه در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت گردیده‌است.این تپه ها در حاشیه شرقی رودخانه قرار دارند و از دامنه های شرقی آنه عموما به عنوان گورستان استفاده می شده كه اجساد مردگان در داخل خمره هایی قرار گرفته و در دامنه ای كه رو به محل طلوع خورشید است دفن می شده كه موید آیین مهر پرستی در این منطقه می باشد.علاوه بر تپه های متعدد باستانی آثار بسیار دیگری در بخش هایی كه خانه های اهالی روی آن احداث شده، بدست آمده است كه موید قدمت تاریخی روستا می باشد. نام این روستا در دفاتر قدیمی ثبت اسنادقاسم كندی به ثبت رسیده است.آنچه مسلم است دوره جدید و تجدید حیات روستادر حدود ۱۵۰ سال پیش با مهاجرت ۵ برادر به نام های آبیش-قاسم-موسی-شوكور و شاه علی (فرزندان شاه گلدی كه خود از نوادگان مدد است)به این روستا آغاز شده كه این ۵ برادر به همراه مادر خود پری ننه در آن جا ساكن شده اندو مالكان و بنیانگذاران اصلی روستا می باشندو از طرف خان نمین به آنها سندی اعطا شده كه اصل سند همچنان موجود است.بعدا عده ای نیز از روستاهای دور و نزدیك به آنجا مهاجرت كرده و ساكن شده اند كه به آنها غیر مالك هامپا گفته می شود كه روی زمین های مالكان اصلی كار می كردند .البته بعد از قانون اصلاحات اراضی زمین هایی كه روی آنها كار می كردند به آنها واگذار شد .نام های شكرلو و قاسم كندی از اسامی دو تن از این برادران گرفته شده است.
آثار باستانی شوكورلو
شكورلو دارای دو تپه باستانی مهم می‌باشد كه هركدام رمزگشای اسرار فرهنگی تاریخی زندگی مردمان این سرزمین است.
آغامعلی تپه سی و مطلب تپه سی
هردوی این تپه‌ها در شرق روستای شوكورلو در ۵ كیلومتری شمال شرقی شهر گرمی و در جوار رودخانه تولون(تولون چای) قرار دارد.این تپه‌ها به دوران اشكانی و قرون اولیه اسلام منسوب بوده و به ترتیب با شماره‌های ۶۲۴ و ۶۲۷در فهرست آثار تاریخی كشور ایران به ثبت رسیده‌است. تا بحال دهها مجسمه سفال و سكه از آن كشف شده‌است.
اقتصاد و شغل اهال
اراضی روستا دارای خاكی بسیارمرغوب با قابلیت كشت انواع محصولات كشاورزی بوده و به همین سبب شغل اغلب اهالی شكورلو كشاورزی و دامداری و در برخی موارد صنایع دستی می‌باشد.
