جزایر متروكه، درهای قفل‌خورده و مجتمع‌های تفریحی خالی از سروصدا و شادی و تفریح مردم، نشانه‌ای از شكست برنامه‌ریزی و مدیریت در پروژه‌های عظیم گردشگری است كه نمونه‌اش را در كشورهای زیادی می‌توان یافت.
به گزارش روزنامه انگلیسی "دیلی میل" در گزارشی به بناهای تفریحی و اقامتی اشاره كرده است كه زمانی با رویای جذب میلیون‌ها گردشگر خارجی و داخلی كلید خوردند، اما اكنون به دلایلی چون تامین نشدن هزینه‌های ساخت و نیاز به بودجه فوق‌العاده زیاد، متوقف و نیمه‌كاره رها شده‌اند.
آنچه در ذیل آمده، هفت جاذبه گردشگری پرهزینه و البته شكست‌خورده است كه در آمریكا، كره‌جنوبی، دبی و آلمان تنها موجب ضرر مالی شده‌اند:
هتل «هرمون» لاس‌وگاس/ هزینه = 170 میلیون پوند
هتل «هرمون» قرار بود برج مجلل 48 طبقه در شهر همیشه بیدار لاس‌وگاس باشد. شروع ساخت این بنا در سال 2008 آغاز شد، اما نقصان‌هایی در ساختار استیل این سازه، كارشناسان را به این نتیجه رساند كه این آسمان‌خراش در برابر زلزله‌ای قوی آسیب‌پذیر خواهد بود.
هتل «هرمون» بخشی از یك پروژه پنج میلیارد پوندی بود، اما پس از نیمه‌كاره رها شدن، سوژه‌ی شكایتی 241 میلیون پوندی شد. اكنون كمپانی «MGM» كه ساخت این ساختمان 48 طبقه را بر عهده داشته، در حال صرف هزینه‌ی 20 میلیون پوندی برای تخریب این بناست. این مبلغ گزافی برای هتلی است كه هرگز افتتاح نشد.
«جزایر جهانی» دوبی/ هزینه = هشت میلیارد پوند
پس از موفقیت پروژه میلیاردی «پالم دوبی» كه جزیره‌ای مصنوعی به شكل یك درخت بود، دولت ثروتمند امارات تصمیم گرفت چشم جهانیان را به خاورمیانه خیره كند. كار بر روی شبكه‌ای از 300 جزیره پراكنده در سال 2003 آغاز شد. هدف از طرح این ایده، فروش این جزایر به ثروتمندان و ساخت جزایر به سبك مورد علاقه‌ی آن‌ها بود. اما با بحران اقتصادی كه در آن سال رخ داد، ساخت این پروژه متوقف شد.
بیش از نیمی از «جزایر جهانی» به فروش رسیده‌اند، اما توسعه این پروژه متوقف شده و بسیاری از این جزیره‌ها به حال خود رها شده‌اند. سال 2011 بود كه خبر رسید برخی از این جزایر در حال غرق شدن هستند و شركت مالك آن‌ها «دوبی ورلد»، به خاطر بدهی 15 میلیارد پوندی‌اش باید آن‌ها را واگذار كند. پس از بهبود وضعیت اقتصادی، كار روی این جزایر از سر گرفته شد و مراحل تكمیل برخی از آن‌ها تا اواخر سال 2013 ادامه داشت.
فرودگاه برلین/ هزینه = پنج میلیارد پوند
فرودگاه «برندنبرگ» برلین قرار بود دریچه جدیدی را برای سفر به آلمان باز كند. تصور می‌شد این فرودگاه جایگزین مدرنی برای فرودگاه‌های شونفلد و تگل باشد، اما با این كه در ژوئن 2012 افتتاح شد، برنامه تمام پروازها با سه هفته و نیم تأخیر مواجه شد و این فرودگاه بدون استفاده باقی ماند.
این فرودگاه كه قرار بود 900 میلیون پوند هزینه داشته باشد، به دلیل نقص در سیستم اطفای حریق به سرانجام نرسید و بودجه‌ای دو میلیارد و 800 میلیون پوندی را به چالش كشید. پس از این جریان هم سازندگان فرودگاه «برندنبرگ» درخواست بودجه‌ای 800 میلیون پوندی كردند و این داستان همچنان ادامه دارد.
كازینو «رول» آتلانتیك سیتی/ هزینه = یك میلیارد و 500 میلیون پوند
ایده ساخت كازینو «رول» با 3800 اتاق در سال 2007 مطرح شد، اما كمپانی سازنده این مركز اقامتی و تفریحی در ایالت نیوجرسی در سال 2009 به كمبود بودجه برخورد و پروژه را نیمه‌كاره رها و 400 كارگر را بی‌كار كرد.
در سال 2011 كمپانی «رول اینترتینمنت» كركره برنامه‌هایش را كمی پایین‌تر كشید و تعداد اتاق‌ها را به 1100 عدد كاهش داد. این هتل در سال 2012 افتتاح شد، اما ماجراها به اینجا ختم نشد و «رول» در سال 2013 اعلام ورشكستگی كرد. در ماه جاری میلادی بود كه كازینوی این مجتمع به كار خود پایان داد.
پارك سرگرمی «واندرلند» پكن/ هزینه = 80 میلیون پوند
پارك «واندرلند» قرار بود پاسخ چینی‌ها به «دیزنی‌لند» باشد و سالانه از بازدیدكنندگان میلیونی میزبانی كند، اما در واقع این پارك موضوعی پس از 15 سال تلاش بی‌نتیجه به شهر ارواح در حومه پكن بدل شد. این سازه قرار بود در محیطی 20 هكتاری بنا شود، اما به دلیل اختلاف بین مالك زمین و سازندگان و فساد اقتصادی در سال 1998 متوقف شد.
اواسط دهه 1990 بود كه ژاپنی‌ها ایده ساخت مجتمع تفریحی را مطرح كردند تا سالانه سه میلیون بازدیدكننده را به خود جذب كند و سالانه درآمدی یك میلیارد دلاری را برگرداند، اما این رویا هرگز محقق نشد.
هتل «ریوگ‌یونگ» كره‌جنوبی/ هزینه = 450 میلیون پوند
كره‌جنوبی هم یكی دیگر از كشورهایی بود كه هزینه‌ای گزاف برای ساخت مركزی گردشگری صرف كرد، اما در نیمه راه به بن‌بست رسید. هتل «ریوگ‌یونگ» با یك هزار و 82 فوت ارتفاع قرار بود تابستان سال گذشته پس از برنامه‌ریزی 24 ساله افتتاح شود، اما این‌بار هم به نتیجه نرسید.
كار بر روی این ساختمان عظیم مثلثی‌شكل در سال 1987 در زمان حكومت «كیم جونگ اون» آغاز شد. تصور می‌شد تأسیس چنین هتل شگفت‌انگیزی، شكوه میزبانی كره‌جنوبی برای رقابت‌های المپیك 1988 را دوچندان كند، اما بودجه این پروژه كافی نبود و كار به كندی پیش رفت. سرانجام در سال 1992 با فروپاشی نظام شوروی، بحران اقتصادی و درگیری كشور با خشكسالی این طرح هم با شكست مواجه شد.
طی دهه‌های اخیر ساختمان این هتل نیمه‌ساخته مورد تمسخر واقع شد و با عنوان «هتل فنا» شهرت یافت. تا این كه پروژه در سال 2008 بار دیگر به راه افتاد. سازنده‌ای مصری روی كار آمد و كمپانی «كمپینسكی» قراردادی را برای افتتاح آن در سال 2013 امضا كرد. اما آن تاریخ هم گذشت و خبری از بریدن روبان تأسیس «ریونگ‌یونگ» به گوش نرسید. «كمپینسكی» از پروژه كناره‌گیری كرد و نام «ریونگ‌یونگ» به عنوان مرتفع‌ترین ساختمان بدون استفاده جهان در كتاب ركوردهای جهانی گینس به ثبت رسید.
