در شرایطی كه هوا به سرعت عوض می شود و درجه حرارت هم نزدیك صفر و برف هم كم است ونیز در برنامه های كوتاه مدت و یا شرایطی كه باید كمپ را سریع برپا كرد، مطمئناً چادر بهترین وسیله است. در وسط روز و زمانی كه خورشید در پشت ابرها پنهان است، حرارت درون چادر می تواند 22تا 28درجه گرمتر از هوای بیرون باشد.
كمپ زدن در برف
تحت این شرایط می توان لباس و كیسه خواب خیس را خشك كرد. پناهگاه هایی كه از برف درست می شوند، مثل غار برفی و ایگلو جهت برپا شدن به زمان بیشتر و مهارت و تلاش احتیاج دارند، اما از طرفی قوی تر، جادارتر و حتی در هوای خیلی سردهم گرم هستند.
برپایی چادر در زمستان: محل برپایی چادر را به دور از نقاط خطرناكی مانند شكاف یخی، مسیر بهمن و یا نقاب ها انتخاب كنید. شكل وزش باد را در منطقه بررسی كنید اگر برف مانند سنگ سخت است و یا در سطح زمین شكل هایی از برف درست شده است، به معنی بادخیز بودن منطقه است.
اما اگر منطقه حاوی برف پودری یا شل است به منزله آن است كه منطقه از باد در امان است و یا برف های جمع شده توسط باد به آنجا آورده شده اند.یك منطقه گود در برف پودری، می تواند پناهگاه خوبی از دست باد باشد ولی شاید مجبور باشید كه برف روی چادر را مرتباً پاك نمایید.محل انتخابی حتی المقدور مسطح باشد.
منطقه ای كه چادر روی آن قرار خواهد گرفت را كاملا برف كوبی كنید تا سطح منطقه بتواند وزن چادر و متعلقات را تحمل كند و بتوانید بندهای چادر را در برف بكوبید. صاف كردن و مسطح ساختن محوطه زیر چادر از لیزخوردن افراد در طول شب جلوگیری می كند و بدین وسیله از نقاط برجسته و قلنبه سطح زمین خلاص می شوید. اهمیت این نكته زمانی است كه تصمیم داشته باشید چند شبی را در آن محل بسر ببرید. چراكه برف زیر چادر بعد از شب اول مانند سنگ سفت می شود و هر برجستگی در سطح آن به صورت یخ زده در می آید.
یك بیل با صفحه ای چهار گوش برای تسطیح محل چادر وسیله خوبی است. كوبیدن برف منطقه با «كفش های برف » باعث فشرده شدن سطح برف می شود. اسكی نیز وسیله خوبی برای صاف كردن است. اگر سطح زیر چادر كمی شیب دار است، طوری بخوابید كه سر شما در بالای شیب باشد.
بعد از برپا كردن چادر، حفره ای به عمق 30سانتی متر در جلوی چادر ایجاد كنید. افراد می توانند هنگام بستن یا باز كردن گتر و در آوردن كفش های خود، راحت در چادر بنشینند و پاهای خود را در این گودال قرار دهند.وسایل پخت و پز و اجاق آشپزی را هم در آن طرف این گودال قرار دهید.
در هوای توفانی این گودال محل خوبی برای برای محافظت چراغ از شر باد است و به كوهنوردان اجازه می دهد كه هنگامی كه در كیسه خواب خود هستند، كمی به جلو بخزند و آشپزی خود را انجام دهند. دالان رودی چادر را می توان روی این گودال برقرار كرد. اگر چادر در معرض باد است، دور آن دیوار هایی از برف ایجاد كنید.
این دیوار( كه باید بین 1 تا 2متر باشد) را در هر نقطه ای در پیرامون چادر می توانید درست كنید تا جلوی برخورد باد به چادر را بگیرد. هرچه قدر دیوار بلندتر باشد باید آن را دورتر از چادر درست كرد. مثلاً یك دیوار یك متری باید یك متر هم از چادر فاصله داشته باشد. این كار به این دلیل صورت می گیرد كه باد در قسمت پناهگاه دیوار، برف زیادی را انبار خواهد كرد و این منطقه خیلی سریع پرخواهد شد. ساده ترین و سریع ترین راه برپا كردن دیوار، كندن بلوك های برفی با استفاده از اره برفی و یا قسمت نوك بیل و قرار دادن آنها روی هم هست.
در زمان توفان باید هر چند وقتی سقف چادر را از برف پاك كرد. در اغلب توفان ها مسئله مهم برفی كه از آسمان می بارد نیست، بلكه برفی است كه توسط باد آورده می شود. در قسمت پناهگاه دیوار و چادر، باد برف زیادی را جمع خواهد كرد.در چادری كه حتی تا نیمه در برف فرورفته است، خطر خفگی وجود دارد، مخصوصا كه درون آن پخت و پز هم در جریان باشد.
علاوه بر این، جمع شدن برف زیاد روی چادر می تواند باعث شكسته شدن تیرك ها و یا فروریختن كل چادر بشود. بطور منظم سعی كنید كه برف جمع شده روی دیوارهای چادر را بتكانید و با بیل برف هایی كه در قسمت تماس پوش دوم با برف هستند را پاك كنید تا هوا بتواند بین پوش بیرونی و چادر در جریان باشد. دقت كنید كه به هنگام برف روبی، با صفحه بیل خود چادر را پاره نكنید. وزن زیاد برف می تواند باعث پاره شدن پوش نایلونی چادر شود.
در توفان های قوی و دراز مدت، چادر می تواند در برف جمع شده به دور آن گم شود. شاید هم مجبور شوید كه چادر را از محل فعلی آن به روی سطح برف های جدید منتقل كنید.
