عجیب ترین جاذبه های طبیعی جهان!
آیا تاكنون روی آب لیلی بازی كرده اید؟ نقطه های زرد، قهوه ای و سبز رودخانه خالدار در بریتیش كلمبیا در روزهای تابستان به گونه ای تغییر شكل می دهد و این كار را برای شما آسان می كند. این رودخانه همچون دیگر رودخانه های دنیا آبی رنگ با تپه های سرسبز و شن های سفید نیست. یا مثلا غاری كه به تازگی كشف شده است كریستال های گچی عظیم الجثه ای دارد كه در هیچ جای دیگر دنیا نمی توان نمونه های آن را پیدا كرد.
میلیاردها سال پیش، زمین به شكل دیگری بود و غارها، دره ها، معادن، كوه ها و ... پدید آمده اند. این موارد در جاهای مختلف دنیا تقریبا شكلی واحد دارند اما برخی از آنها هستند كه دهان آدم از دیدنشان باز می ماند. به طور مثال، تماشای رنگین كمان مایع یا بیابانی از شن های سفید همچون شكر مواردی هستند كه سالانه افرد بسیاری را از سراسر دنیا به سمت خود جذب می كنند.
با ما همراه باشید تا بیشتر با این جاذبه های طبیعی عجیب آشنا شویم.
غار مرمر – شیلی
فرسایش خاك در طول 6 هزار سال، منظره ای مواج و مرمرین به دیواره های این غار بخشیده است كه در اثر آب های سبز و آبی رنگ های متنوعی نیز به خود گرفته اند. این آب ها از رودخانه كاررا در نزدیكی مرز شیلی و آرژانتین سرچشمه می گیرند. البته این منظره طبیعی فوق العاده زیبا در معرض تهدید قرار دارد زیرا گویا قرار است سدی در نزدیكی آن ساخته شود. در حال حاضر بازدیدكننده ها می توانند با قایق های پارویی كوچك، هنگامی كه آب رودخانه آرام است از داخل این غار دیدن كنند.
رودخانه ربتا - سنگال

به نظر می رسد فردی چند سطل رنگ داخل این رودخانه خالی كرده است زیرا آب این رودخانه صورتی است. رنگ این رودخانه در نتیجه نوعی جلبك خاص به نام «دونالیلا سالینا» است كه از خودش رنگ تولید می كند.
نمك زیادی در این رودخانه وجود دارد به طوریكه در برخی مناطق به 40 درصد هم می رسد و باعث می شود تا جلبك ها بیشتر رشد كنند و شناكننده ها نیز بدون هیچ تلاشی روی آب در حركت باشند. این نمك ها در لبه های ساحل جمع و انباشته می شوند. محلی ها نیز چند ساعت در روز را به جمع آوری این نمك ها از آب های صورتی روشن اختصاص می دهند.
دره آسبیرگی – ایسلند

افسانه ها حاكی از این هستند دره آسبیرگی در شمال ایسلند زمانی به وجود آمده است كه سُم اسب خدای نورس زمین را لمس كرده است. این جای پا، در میان تپه هایی به بلندای 91.5 متری شكافی ایجاد كرده و فضایی به مساحت دو مایل طول و نیم مایل عرض را صاف كرده است. گمانه زنی های علمی نیز بر این اصل استوار هستند كه دو دوره سیل یخبندان این دره را در حدود 3 هزار تا 10 هزار سال پیش به وجود آورده است. اما هنگامی كه از بالا به این دره نگاه می كنید، جای پای سم اسب را به خوبی می توان مشاهده كرد.
سالارد یووایونی – بولیوی

پس از خشك شدن رودخانه در حدود 30 هزار سال پیش، چشم اندازی پایان ناپذیر از كاشی های سفید و شش ضلعی در این منطقه از زمین بر جای گذاشته است. «سالارد یووایونی» بزرگ ترین فلات نمك جهان است و حدود 4 هزار مایل مربع مساحت دارد – این مساحت درست 25 برابر بزرگ تر از دشت نمك یوتا است.معدن چی های محلی به طور سالانه حدود 25 هزار تن نمك از این زمین استخراج می كنند. در این منطقه هزاران فلامینگو زندگی می كنند و گردشگران می توانند در هتل 16 اتاقه كه به طور كامل از بلوك های نمكی ساخه شده است، اقامت كنند.
استخر تراورتین در پاموكاله – تركیه

مردم هزاران سال است اعتقاد دارد حمام كردن در این استخر خاصیت شفابخش دارد. آب این استخر از 17 چشمه زیرزمینی می جوشد و چگالی بالایی از كربنات كلسیم دارد كه هنگام رسیدن به سطح زمین، رسوبات نرمی از خود بر جای می گذارد. این رسوبات چسبناك و لزج در طول زمان سفت و محكم می شوند تا زمانی كه چشمه ها همچون فواره ا از گچ می شوند و به اصلاح پاموكاله – به معنای قصر پنبه ای – می سازند. این بلندی ها از 10 مایلی دیده می شوند.
سنگ های متحرك – ركتراك پلایا – دره مرگ، كالیفرنیا

هیچ كس تاكنون حركت سنگ ها را در دره مرگ ندیده است اما اثر برجا مانده از آنها روی زمین خاكی حكایت از حركت آنها در طول زمان دارد. هنوز دانشمندان كشف نكرده اند سنگ های بزرگ و سنگینی كه حدود 500 كیلوگرم وزن دارند، چگونه می توانند روی بستر خشك رودخانه حركت كنند. اما تصور می كنند احتمالا زمانی كه سنگ ها خیس یا یخ زده هستند، با كمك بادهای سهمگین و قوی می توانند حركت كنند. شیارهای عمیقی كه از این سنگ ها روی زمین باقی می ماند نشان می دهد آنها از مكان اصلی خود حدود 214 متر به جلو حركت كرده اند.
بیابان سفید (ساهارا البیضا) – مصر

صخره های گرد و چاق سفید با شكل های عجیب در بیابانی در فاصله 28 مایلی در شمال دهكده ای به نام فارافرا در غرب مصر از زمین بیرون زده اند. این صخره ها همچون قارچ یا آدم برفی های ذوب شده در اطراف این بیابان پراكنده هستند. این صخره ها در نتیجه شكل و شمایل سنگ های موجود نیست، بلكه در اثر باد چنین منظره ای پدید آمده است. پیش از این، این بیابان دریایی بوده كه خشك شده است و ته نشین ها و رسوبات آن در طول زمین در حال از بین رفتن و شكستن هستند. مناطق نرم تر در اثر باد فرو می ریزند و در طول زمان، طوفان های شن صخره های سخت به شكل های كنونی ایجاد كرده اند.
سنگ های گرد و بزرگ موئهراكی – نیوزیلند

سنگ های گرد و بزرگ در ساحل موئهراكی نیوزیلند، گاهی قطرشان به دو متر نیز می رسد. این سنگ های بزرگ را به همه چیز، از تخم های بزرگ دایناسورها گرفته تا تخم لاك پشت های غول پیكر كه در طول تاریخ منقرض شده اند، تشبیه می كنند.
این سنگ ها در نتیجه سفت شدن رسوبات در زیرزمین در بیش از 50 میلیون سال پیش به وجود آمده اند. با فرسایش و خورده شدن شن و خاك های روی این سنگ ها در طول زمان، آنها به سطح زمین رسیده اند. این سنگ ها را در دیگر نقاط جهان همچون ساحل بولینگ بال در كالیفرنیا، كانادا، ایالت متحده و روسیه نیز می توان پیدا كرد.
رودخانه كانو كریستاله – كلمبیا

مردم برای تماشای رودخانه كانو كریستاله به پارك ملی سرانئا دلا ماكارنا در كلمبیای مركزی سفر می كنند. از دیگر نام های این رودخانه می توان به «رودخانه ای متشكل از 5 رنگ»، «زیبارین رودخانه دنیا» یا «رنگین كمان مایع» اشاره كرد. برای تماشای این رودخانه از نزدیك باید در زمان مناسب به آنجا سفر كنید: یعنی بین ماه های جولای و دسامبر، هنگامی كه سطح آب به بیشترین میزان خود می رسد.
در این حالت، رودخانه تركیبی از رنگ های صورتی، سبز، آبی و زرد را نمایش می دهد. این رنگین كمان زیبا در نتیجه گیاهی به نام ماكارینا كلاویگرا است كه در كف رودخانه زندگی می كند و با جذب نور خورشید، شكوفه های رنگی در زیر آب تولید می كند.
چشم صحرا – موریتانی

یك گودال بزرگ و عمیق به شكل دایره و مساحت حدود 40 متر، همچون نقطه مركزی هدف در وسط بیابانی بی آب و علف در صحرای موریتانی است. این چاله از فضا نیز قابل رویت است. این گودال همچون چشم اندازی زیبا برای فضاوردان می ماند. چشم صحرا، هدف تیراندازی موجودات فضایی نبوده است، این گودال چشم مانند در نتیجه فرسایش لایه های مختلف خاك، رسوبات، كوارتز و دیگر صخره های موجود در بیابان با عمق های متفاوت پدید آمده است.
رودخانه لك دار – بریتیش كلمبیا

لكه های این رودخانه كه در نزدیكی اوسویوس در فاصله كمتر از یك مایلی از مرز ایالت واشنگتن، مثل این است كه شما می توانید روی آن لیلی بازی كنید. در روزهای تابستان، حجم وسیعی از آب این رودخانه معدنی تبخیر می شود و توده های بزرگی از نمك، تیتانیوم، كلسیم، سولفاید و دیگر مواد معدنی بر جای می گذارد. این توده ها با سایه ای از رنگ های سبز، زرد و قهوه ای به شكل دایره با اندازه های متفاوت، شكلی خالدار به رودخانه می بخشند.
این رودخانه به نخستین قوم دره اوكاناگان وقف شده است و زمینی كه در آن قرار دارد، دارایی خصوصی بخش كار سرخپوست هاست. شما نمی توانید به این رودخانه خیلی نزدیك شوید اما تا فاصله ای كه بتوانید آن را به درستی ببینید، می توانید جلو بروید.
جنگل سنگی – چین

بیشتر درختان جنگل ایالت دورافتاده یوانان در چین را صخره های سنگی بزرگ تشكیل داده اند. این منطقه كه حدود 128 هزار هكتار مساحت دارد، در حدود 270 میلیون سال پیش زیر آب بوده است و كف دریا با رسوبات آهكی پوشانده شده بوده است.با گذشت زمان، آب دریا خشك شده و كف دریا بالا آمده است. صخره های سنگی ضعیف تر در نتیجه باران و باد دچار فرسایش شده و شكل های مارپیچی پیدا كرده اند. در حال حاضر، این صخره ها رو به آسمان قرار و با درختان برگدار پوشیده شده اند.
آبشار خون – قطب جنوب

چیزی شبیه خون از یخرود تیلور در قطب جنوب به بیرون می ریزد و همچون آبشاری از خون منظره ترسناك و چندش آوری ایجاد می كند. دانشمندان نخستین بار چنین موردی را در سال 1911 میلادی در دره های خشك مكموردو كشف كردند. آنها تصور می كنند این مایع خون مانند در واقع جلبك هایی با رنگ قرمز تیره هستند كه از میان ترك های یخرودها به بیرون تراوش می كنند.
اما این رنگ قرمز تیره در نتیجه چگالی بالای آهن در منابع آبی است كه از حوضچه موجود در عمق 1300 پایی زیر یخ ها وجود دارد. از نگاه نادرست هم می توان گفت چون فك ها و پنگوئن ها در این زمین های بی آب و علف چیزی برای خوردن نمی یابند، می میرند و بدن آنها در نتیجه سرمای هوا متلاشی نمی شود و این بقایای آنها است كه از دیواره های یخی بیرون می تراود.
غار كریستالی – نائیكا، مكزیكو

به نظر می رسد قلعه انزاوی سوپرمن به واقعیت تبدیل شده است. حدود 305 متر زیرزمین در معدن فعال سرب و نقره در چیهاهوا در مكزیك، كریستال های تیره از سنگ گچ - كه برخی از آنها به بزرگی یك و نیم متر عرض و 15 متر طول هستند – از همه جای این غار جوانه زده اند. دمای این غار كه در سال 2000 میلادی كشف شده است، حدود 150 درجه و صددرصد شرجی و مرطوب است: یعنی شرایطی كه فقط فوق بشر می تواند برای مدت طولانی در آن زنده بماند. بیشتر از ده دقیقه ماندن در این غار بدون تجهیزات لازم منجر به گرمازدگی می شود.
سنگفرش های غول پیكر – بریتانیا

یكی از پربازدیدكننده ترین مكان های توریستی ایرلند شمالی، سنگفرش های غول پیكر است. دلیل این نام وجود 40 هزار ستون بازالتی (مرمر سیاه) است كه به زیبایی در كنار هم و متصل به هم قرار دارند و گویا خیابانی سنگفرش شده برای عبور غول ها ساخته اند. بیشتر سنگ ها به شكل شش ضلعی هستند.
این سنگ ها، حدود 60 میلیون سال پیش هنگامی كه گدازه های زیرزمینی به بیرون تراوش كرده و سرد شده اند شكل گرفته اند و حدود 12 متر طول و 46 سانتیمتر قطر دارند. تقریبا در این اواخر – حدود 15 هزار سال پیش - خاك اطراف سنگ های دریا در طول زمان از بین رفتند و آنها از زیرزمین بیرون آمده و دیده شدند.
باد، تپه كایوت – آریزونا

باد و باران در این منطقه جادو كرده و خطوطی منحنی و زیبا روی ماسه سنگ ها پدید آورده اند. نتیجه این كار كه شبیه موج است، یكی از زیباترین مناطق آمریكای غربی برای عكاسی به شمار می رود - البته دسترسی آسانی ندارد. برای پیاده روی در این منطقه به مجوز نیاز دارید و روزانه فقط به 20 نفر اجازه بازدید داده می شود. البته در جنوب غربی استرالیا نیز چنین منظره ای وجود دارد و می توانید به آنجا سفر كنید و از تپه های مواج آن لذت ببرید.
تلماسه های سفید یادگار ملی – نیومكزیكو

تلماسه های شنی سفید رنگ در بیابان چیاهاهوان در مكزیك، سالانه حدود 9 متر جابه جا می شوند. در نتیجه تبخیر شدن آب های معدنی رودخانه لوسرو كه در نزدیكی این بیابان قرار دارد و رسوبات گچی باقی مانده كه در نتیجه باد تغییر شكل داده اند، این تپه های سفید رنگ را به وجود آورده اند. در اوایل دهه 1900 میلادی، گردشگران برای پیاده روی به این بیابان می آیند.
تنداب سیلفرا – پارك ملی، ایسلند

جدا شدن صفحه های مختلف زمین و تشكیل قاره ها را می توان به خوبی در پارك ملی جنوب غربی ایسلند مشاهده كرد. در این پارك ملی می توانید در شكاف میان پوسته های زمین قاره آمریكا و ارواسیا قدم بزنید یا درون شكاف قاره ها در ¬محل كم عمق و سنگلاخ سیلفرا در رودخانه پینگولیر شیرجه بزنید. حدود یك قرن طول كشیده است تا یخچاله ها ذوب شوند و آب های موجود را پدید بیاورند. آب این منطقه به قدری زلال است كه كف آب با عمق 305 متری به خوبی دیده می شود.
