امامزاده دال ذال در محله میارمیار تبریز قرار دارد و شامل دو قبر كوچك با پوششی از كاشی سبز رنگ معمولی و ساده است كه در كنار هم قرار گرفته اند و ساكنان آنها را زیارت می كنند. این بنای متبرك از روزگاران قدیم محل توجه و علاقه مردم تبریز بوده است.
تاریخچه امامزاده دال ذال:
امامزاده دال ذال یكی از آثار مهم تاریخی مركزی شهر تبریز كه جنبه ی مذهبی- اسلامی دارد مسجد دال و ذال و زیارتگاه دو تن از بزرگان دین است كه در همین منطقه اعدام و شهید شدند.
تاریخ ساخت بنای نخست بقعه مشخص نیست ولی در دوره های گوناگون تعمیر و بازسازی شده است. در پاورقی كتاب تاریخ و جغرافی دارالسلطنه تبریز، تعمیر بقعه و مسجد را در سال ۱۱۹۳ق بدست حاج اسدالله نامی خبر داده؛ اسرار علیشاه از تعمیر فرد عالی همتی سخن گفته است. بر اساس كتیبه ای كه به دیوار ضلع غربی نصب شده، بقعه در سال ۱۳۸۰ش با تلاش حاج جعفر دهقان افروز تجدید بنا شده است.
امامزاده دال ذال در تاریخ ۵ تیر ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۹۸۴ بعنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
معماری امامزاده دال ذال:
در نمای اصلی بقعه و مسجد دال و ذال سه در ورودی و چهار پنجره ی آهنی سبز رنگ موجود است كه درب میانی و درب و پنجره ای كه در ضلع شرقی قرار دارد مربوط به مسجد است و بر بالای هر كدام از درب ها كتیبه ای نصب شده است كه كتیبه ی درب میانی از جنس مرمر ومتن آن آیه ی ۱۸ از سوره ی مباركه ی توبه و كتیبه ی درب ضلع شرقی از جنس كاشی آبی و فیروزه ای است و عبارت" مسجد دال ذال" بر روی آن حك شده است و درب ضلع غربی و سه پنجره ی آن متعلق به بقعه ی امامزاده دال ذال است.
ابعاد بقعه دوازده متر طول با شش متر عرض است كه دارای پلان مستطیل شكل است نمای بیرونی دارای اندازه ای به ارتفاع یك مترو نیم از جنس مرمر است و قسمتهای بالای آن با آجرهای سه سانتی نما كاری شده است.
دو مناره ی فلزی در این نما موجود است و بالای در ورودی بقعه كتیبه ای از كاشی آبی و فیرزه ای نصب شده و عبارت زیر روی آن حك شده است:
آستان مقدس نوادگان امیرالمومنین(ع) ، فرزندان جناب محمد حنفیه حضرت حذیفه و ابراهیم.
آدرس امامزاده دال ذال:
استان آذربایجان شرقی ـ شهرستان تبریز ـ بخش مركزی ـ شهر تبریز ـ محله مهادمین ـ كوچه میار میار بین خیابان فردوسی و خیابان شریعتی شمالی كنونی
