امامزاده سید محمد نوربخش یكی از امامزاده های اطراف تهران است كه در وسط روستای زیبای سولقان قرار دارد. بعد از گذشتن از كوچه های تنگ، باریك و سرسبز روستا به این امامزاده مقدس و زیبا می رسید كه پذیرای زائران زیادی از تهران و روستاهای اطراف، به خصوص در تابستان، می باشد.
امامزاده سید محمد نوربخش (معروف به امامزاده نور) از عارفان، صالحان و نوادگان امام موسی كاظم (ع) بوده است كه در قرن ۹ هجری قمری می زیسته است. ایشان بعد از مبارزات و زندانی شدن و تبعید، سرانجام در روستای سولقان دار فانی را وداع میكند.
این بقعه تقریباً در بالاترین قسمت دهكده سولقان قرار گرفته است و در ضلع جنوبی آن، ساختمان های مسكونی دهكده در سراشیبی قرار دارد و از آنجا كه جاده امامزاده داوود از بالای دهكده سولقان می‌گذرد، از این جاده گنبد، مناره و بقعه به خوبی دیده می‌شود.
طرح فعلی بقعه از یك حرم و یك ایوان تشكیل شده است كه ایوان ورودی در جنوب شرقی حرم قرار گرفته است. رواقی نیز در كنار ایوان دیده می‌شود. در داخل حرم چهار ستون در میانه فضا دیده می‌شود كه گنبد بقعه روی آن قرار گرفته است. قبر اصلی نیز در فاصله بیناین چهار ستون است.
محیط و فضای اطراف و داخل صحن امامزاده، بسیار تمیز و زیباست. وجود درختان سرو و كاج و بید، كه حیاط داخلی را زیر سایه خود گرفته اند، روح هر بیننده ای را نوازش میكند. فضای داخلی امامزاده فوق العاده تماشایی و روح نواز است و نور سبز رنگی كه بر ضریح و كاشی كاری های روی دیوار می افتد، آرامش عجیبی برای زائران به وجود می‌آورد.
اكثر كسانی كه به این امامزاده می‌آیند، از وجود چنین امامزاده ای اطلاع نداشته اند و بعد از ساخته شدن فیلم مسافری از هند كه سیتا دختر هندی به آنجا می‌رود و مسلمان می‌شود، آدرس این امامزاده را جویا شده اند و آن را پیدا كرده اند.
بناى اصلى بقعه متبركه امامزاده سید محمد (ع)، ساده و آجرى است و توسط بانوى عارفه اى كامل و واصل به نام «بى‌بى كوكب اعظم كاكویى» و دیگر افراد خیر به طرز جالبى با نورهای سبز رنگ، بازسازى شده است. گنبد بناى شلجمى و دارای گلدسته اى كاشی كارى شده است.
بقعه مزبور در سال ۱۳۸۲ توسط اداره اوقاف و امور خیریه كن بار دیگر تعمیر و مرمت شده است. به گفته اهالى ده سولقان، از جمله زائرین این بقعه، مسلمانان پاكستانى هستند كه به این امامزاده اعتقاد راسخى دارند.
برای رسیدن به امامزاده سید محمد نوربخش باید از اتوبان نیایش به سمت غرب تهران حركت كنیم، در انتهای اتوبان وارد خیابان كوهسار می‌شویم. در طول مسیر، تابلوی امامزاده داوود به چشم می‌خورد. بعد از پیمودن تقریبا ۱۰ كیلومتر به روستای سولقان می‌رسیم. روستا را كه به سمت جاده امامزاده داوود طی می‌كنیم، در سمت راست و در بین باغ هایی كه عمدتا درختان گیلاس است، گنبد مخروطی شكل و طلایی امامزاده به چشم می‌خورد. گنبدی كه با سایر امامزاده هایی كه در ایران دیده ایم متفاوت است و سبك خاصی دارد.
